Εκτός κι αν ο "Ριζοσπάστης" δεν έγραψε τίποτα, επειδή ο εκλιπών τόλμησε να ασκήσει κριτική στον Στάλιν και τη Σοβιετική Ένωση, οπότε καλά του κάνανε και τον χιονίσανε. Γνήσιος κομμουνιστής και μαρξιστής δεν είναι αυτός που αγωνίζεται μέχρι την τελευταία του πνοή για τα δικαιώματα των αδύνατων, είναι αυτός που έχει πιστοποίηση ISO από τον δόκτορα Μαίλη. Αν δεν έχεις Μαϊλόχαρτο, είσαι ρεφορμιστής, οπορτουνιστής, μπράβος της αστικής τάξης κι ας έχεις γράψει και δέκα καντάρια ιστορία. Κι εδώ που τα λέμε, σιγά τον ιστορικό. Τα γεγονότα που αναλύει ο Χομπσμπάουμ σε χιλιάδες σελίδες τα ξεπετάει ο Κουτσούμπας με 1.000 λέξεις στον «Ριζοσπάστη» και του περισσεύουνε και 200 λέξεις για να ξεμπροστιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
H μεγαλύτερη τιμή που επιφυλάσσει το ΚΚΕ στους αποθανόντες αντιπάλους του είναι η αποσιώπηση του θανάτου τους, γιατί όταν ανοίγει το στόμα του, που τους πονεί και που τους σφάζει: Για τον Φαράκο ο Ριζοσπάστης έγραψε ότι «δραστηριοποιήθηκε έντονα και από τη θέση του γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τη διάλυση του Κόμματος και τη διάχυσή του στον τότε ενιαίο Συνασπισμό, τασσόμενος με την ομάδα των στελεχών που αποχώρησαν και πολέμησαν το ΚΚΕ». Για τον Κύρκο ότι "μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968, ηγήθηκε του 'ΚΚΕ Εσωτερικού', κόντρα στο ΚΚΕ, της ΕΑΡ και υπήρξε γραμματέας του 'Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου' μέχρι τον Μάρτη του 1991 παραμένοντας στη συνέχεια ένα από τα ηγετικά του στελέχη συνεχίζοντας την αντιΚΚΕ δράση του». Τι είναι η ζωή; Είναι το αλώνι στο οποίο διεξάγεται η αέναη μάχη ανάμεσα στο ΚΚΕ και σε όσους δεν είναι ΚΚΕ.
«Πες μου πώς φέρθηκες στους νεκρούς, να σου πω πώς θα φερθείς στους ζωντανούς» (αρχαία κινέζικη παροιμία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου