1/11/12

«Η ΧΑ πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εγκληματική οργάνωση»

«Εντός ή εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή;». Στο επίκαιρο αυτό ερώτημα κλήθηκαν να απαντήσουν τρεις νομικοί, στο πλαίσιο του 2ου κρίση-μου σεμιναρίου που οργάνωσε η Πρωτοβουλία για την Υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας. Ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος και οι ποινικολόγοι Νίκος Κωνσταντόπουλος και Δημήτρης Σαραφιανός συμφώνησαν πως, υπό το ισχύον Σύνταγμα, η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί και δεν θα έπρεπε να τεθεί εκτός νόμου. Αντιθέτως, η λύση βρίσκεται στο οπλοστάσιο του ποινικού κώδικα και στην αντιμετώπισή της ως εγκληματική οργάνωση.


Στην πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης τέθηκε μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων, όπως: «θα πρέπει να απαγορευτεί ένα κόμμα όταν είναι στα πάνω του;», «αρκεί το ποινικό οπλοστάσιο για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της;», «μπορεί ένα κράτος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ναζισμό όταν είναι διαβρωμένο από αυτόν;» και «πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η απροθυμία του δικαστικού συστήματος να ασκήσει διώξεις για εγκλήματα της Χρυσής Αυγής;».

Από την εκδήλωση δεν έλειψε και το «κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ» για τη Χρυσή Αυγή από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργο Σταθάκη και της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, που βρέθηκαν στο ακροατήριο. Και οι δύο διαπιστώνουν παραπάνω από μία γραμμές πλέον στο εσωτερικό του νεοναζιστικού κόμματος, ενώ ο κ. Σταθάκης, προχωρώντας ένα βήματα παραπέρα, εκτίμησε πως σύντομα μπορεί να τεθεί ακόμη και ζήτημα αρχηγίας του Ν.Μιχαλολιάκου.



«Πρέπει να αντιμετωπιστεί ως εγκληματική οργάνωση»

Για τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, «δεν μπορεί υπό το ισχύον σύνταγμα να τεθεί εκτός νόμου ένα κόμμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η δημοκρατία μπορεί να κάτσει με σταυρωμένα χέρια να το βλέπει να αναπτύσσεται. Πρέπει να το αντιμετωπίσει αμείλικτα με βάση τις γενικές διατάξεις του νόμου». Κατά την άποψή του, η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει πιο πολλά χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης παρά πολιτικού κόμματος. Και άρα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοια. Αναπτύσσοντας τη σκέψη του, ο κ.Αλιβιζάτος σημείωσε:

«Υπάρχει ο περίφημος νόμος Σταθόπουλου που έχει ενσωματωθεί στον ποινικό κώδικα, άρθρο 187. Πρόκειται για παράνομες καθημερινές ενέργειες και αναφέρομαι μόνο στο στοιχείο της βίας. Το στοιχείο της βίας από το συγκεκριμένο πολιτικό οργανισμό δεν είναι ένα απώτερο ενδεχόμενο «όταν καταλάβουμε την εξουσία θα χρησιμοποιήσουμε βία για να επιβάλουμε το καθεστώς μας». Είναι στοιχείο της καθημερινότητας. [...] Έχω μπροστά μου τον κατάλογο των ενεργειών που προσάπτει η αστυνομία στη ΧΑ από τον περασμένο Ιούνιο έως σήμερα: είναι 20 περιπτώσεις χρήσης βίας με και χωρίς βουλευτές. Συνεπώς, μας βοηθά πολύ ο χαρακτηρισμός της ως εγκληματικής οργάνωσης, η οποία όπως ξέρετε δεν διαλύεται. Βάση του συγκεκριμένου νόμου (άρθρο 187) δεν χρειάζεται διάπραξη εγκλημάτων που προβλέπει ο νόμος να αποβλέπει άμεσα ή έμμεσα στο να αποκομίσει οικονομικά ή άλλα οφέλη. Άρα είναι πιθανότατα να επιτρέπεται η εφαρμογή αυτής της ρύθμισης εφόσον συντρέχουν οι τέσσερις προϋποθέσεις που θα έχει αυτός ο νόμος. Μιλάμε για δομημένη οργάνωση, όχι απλή συμμορία, με διάρκεια, αποτελούμενη από τουλάχιστον 3 άτομα με σκοπό την τέλεση των συγκεκριμένων εγκλημάτων. Τα συγκεκριμένα εγκλήματα, ένα από αυτά, η βαριά σωματική βλάβη προβλέπεται ρητά από τον ισχύοντα νόμο. Για το μέλλον όχι για το παρελθόν – εκεί θα υπήρχε θέμα για τους βουλευτές – προσωπική μου γνώμη θα έβαζα και το έγκλημα του ρατσισμού».

Μια τέτοια λύση, σύμφωνα με τον κ. Αλιβιζάτο, δεν θα είχε ως συνέπεια τη διάλυση δια νόμου. Τυχόν καταδίκη των αυτουργών – φυσικών και ηθικών – ενδεχομένως θα επέφερε αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων, που είναι ένας λόγος απώλειας του βουλευτικού αξιώματος. Αντίθετα, με την απλή απαγόρευση ενός κόμματος, οι βουλευτές θα ήταν εκεί, δεν θα μπορούσαν να θιχτούν.

«Δεν μπορούμε να αδρανήσουμε, δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε, πρέπει να βρισκόμαστε σε απόλυτη εγρήγορση, όχι με κάποιες γενικόλογες εκκλήσεις αλλά με προβολή των βαθύτερων αξιών της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Και όχι μόνο έναντι της Χρυσής Αυγής, αλλά και των ενεργειών που πράττουν άλλοι εναντίον των αξιών αυτών. Και νομικά, αμείλικτη εφαρμογή των διατάξεων του ποινικού νόμου που θα είχε τα συγκεκριμένα αποτελέσματα, την αφαίρεση δηλαδή των πολιτικών δικαιωμάτων και κατ’ επέκταση τη δυνατότητα εκπτώσεως από το βουλευτικό αξίωμα – θα έμπαιναν δευτεράτζες – και στις επόμενες εκλογές μερικοί τουλάχιστον δεν θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι», κατέληξε στην τοποθέτησή του.

«Δεν είναι τεχνικό το πρόβλημα, αλλά δημοκρατίας»

Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού και δικηγόρος, Νίκος Κωνσταντόπουλος, εκτίμησε, από την πλευρά του, πως «η ευάλωτη δημοκρατία των αρχών του 21ου αιώνα, αποδυναμωμένη έναντι της κοινωνίας, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την αδίστακτη αποφασιστικότητα του φασιστικού εξτρεμισμού με τις τυποποιημένες αντιδράσεις κατασταλτικών μηχανισμών και συνταγματικών απαγορεύσεων. Ο φασιστικός κίνδυνος μπορεί να μεταμφιέζεται εύκολα, κάνοντας επίδειξη κυνισμού, αλλά και πάντα ενδυναμώνεται αξιοποιώντας τις συνθήκες αντισυνταγματικής παρανομίας. Όχι μόνο για λόγους ιστορικούς, αλλά στο πλαίσιο αυτής της ευρύτερης θεώρησης, δεν λύνεται το θέμα με συνταγματικές απαγορεύσεις και κανονιστικές πράξεις, με τις οποίες τίθενται εκτός νόμου πολιτικές ή κομματικές δραστηριότητες. Η ελληνική πολιτεία είναι σήμερα προβληματική και δύσμορφη, δίνοντας την εικόνα μιας αμυνόμενης δημοκρατίας».

Όπως τόνισε, τα προβλήματα της νέας κοινωνικής βαρβαρότητας δεν αντιμετωπίζονται με λιγότερη κοινωνική δημοκρατία, ποτέ και πουθενά. Αλλά και οι κίνδυνοι της φασιστικής απειλής δεν αναχαιτίζονται με κανονιστικούς ή συνταγματικούς αποκλεισμούς. Δεν είναι τεχνικά αυτά τα προβλήματα, είναι προβλήματα πολιτισμού, ταυτότητας, δημοκρατίας, δικαιωμάτων... Η Χρυσή Αυγή δεν ενισχύθηκε γιατί εκμεταλλεύτηκε τη συνταγματική νομιμότητα ούτε θα αποδυναμωθεί με την αποβολή της από το συνταγματικό πλαίσιο. Το δίλημμα εντός ή εκτός νόμου εγκλωβίζει και περιορίζει τις διαστάσεις του πραγματικού προβλήματος και κινδύνου που αντιπροσωπεύει η Χρυσή Αυγή.



«Ναι, αλλά γιατί δεν εφαρμόζονται τα ποινικά εργαλεία;»

Συμφωνώντας με τους παραπάνω ομιλητές, ο δικηγόρος, Δημήτρης Σαραφιανός, θεωρεί πως η αντιμετώπιση του ζητήματος μπορεί να γίνει στο έδαφος της πολιτικής πρακτικής. «Υπάρχει μια συγκεκριμένη ναζιστική πολιτική πρακτική. Η στράτευση των μελών αλλά και η άνοδος στην ιεραρχία εξαρτάται όχι μόνο από την αποδοχή κάποιων ιδεολογικοπολιτικών αρχών αλλά στο έδαφος πρακτικών υλοποίησης των αρχών αυτών μέσω της βίας. Αυτής της βίας που στρέφεται ενάντια στην κοινωνία, έχει ως στόχο να προκαλέσει την ένταση του κρατικού αυταρχισμού και επικυρώνει αντιλήψεις που επικρατούν στην κοινωνία, αντιλήψεις της πλειοψηφίας και προσπαθεί να τις επιβάλλει έναντι στη μειοψηφία».

Προτάσσοντας ως ορθότερη την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής στο πεδίο του ποινικού δικαίου, σημείωσε ότι όπου υπήρξε παρέμβαση σε επίπεδο διάλυσης πολιτικών κομμάτων, αναγεννήθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και με το ίδιο πολιτικό προσωπικό με ελαφρά παραλλαγμένη την ιδεολογική τους βάση. Πάντοτε, συνδυάστηκε με μια πρακτική είτε απαγόρευσης πολιτικών κομμάτων και των δύο άκρων είτε ένταξης ποινικών αδικημάτων, όπως τα αδικήματα της τρομοκρατίας, στο ποινικό οπλοστάσιο δηλαδή και από τις δύο πλευρές.

Για τον κ. Σαραφιανό, το ένα στοιχείο ποινικής αντιμετωπίσεως, που θα μπορούσε να αποτελεί αντικείμενο νομοθετικής πολιτικής, είναι η θέσπιση επιβαρυντικών περιπτώσεων, δηλαδή μετατροπής σε κακούργημα με ιδιαίτερα βαριές ποινές όταν ένα αδίκημα τελείται λόγω της φυλής, θρησκείας, χρώματος, σεξουαλικής προτίμησης, αναπηρίας ή εθνικής καταγωγής του θύματος. Δεύτερο, το ήδη υπάρχον ποινικό οπλοστάσιο περιέχει σωρεία αδικημάτων, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν εφαρμοστεί στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι έχουμε τέτοιες περιπτώσεις. Από την εγκληματική οργάνωση, τη συμμορία. Υπάρχουν και πιο απλά πλημμελήματα: βιαιοπραγίες, επιθέσεις, διαταράξεις κοινής ειρήνης, ο κώδικας βρίθει αδικημάτων.

Το ερώτημα, όμως, που έθεσε ο κ. Σαραφιανός είναι «γιατί δεν εφαρμόζονται;». «Μπορεί ένα κράτος να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ναζισμό όταν είναι διαβρωμένο από αυτόν; Και όχι μόνο διαβρωμένο σε επίπεδο σταγονιδίων ή εξαιρετικών περιστάσεων που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από ειδικά σώματα αστυνομικά π.χ. ή από ανεξάρτητες αρχές. Το θέμα είναι ότι υπάρχει μια διάβρωση που υιοθετείται με την υιοθέτηση της πολιτικής ατζέντας του ναζισμού. Όταν δηλαδή το κράτος σκληραίνει κατά πλήρη επιβράβευση των ναζιστικών πρακτικών, όταν ακολουθεί ρατσιστικές πολιτικές, όταν εντέλει επικαλείται ότι αυτές οι οργανώσεις δεν χρειάζονται αν δουλεύει αποτελεσματικά η αστυνομία διότι ακριβώς θα επιτελέσει το έργο που επιτελούν αυτές, τότε όχι μόνο ενισχύει αυτές τις οργανώσεις, αλλά χάνει και το ηθικό κύρος για να τις αντιμετωπίσει. Και το ζήτημα που τίθεται είναι ποιος θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία για να γίνει η καταπολέμηση και χρησιμοποιώντας και τα ποινικά εργαλεία; Γιατί υπάρχουν τέτοια εργαλεία που όντως δεν αξιοποιούνται σήμερα». 



Γ.Καμίνης: Η απαγόρευση θα τους ενισχύσει

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο δήμαρχος Αθηνών, Γιώργος Καμίνης, ο οποίος παίρνοντας το λόγο σημείωσε πως «είναι λάθος ούτως ή άλλως πολιτικά να απαγορεύσεις ένα κόμμα όταν είναι στα πάνω του. Όποτε υπήρξε αποτελεσματική απαγόρευση, όπως στη Γερμανία και το ναζιστικό και το κομουνιστικό κόμμα ήταν ουσιαστικά στα κάτω τους. Οπότε είναι πολύ μεγάλο σφάλμα γιατί εκεί θα υπάρξει και το τουρκικό φαινόμενο. Θα πάρει μια νέα μορφή, θα συνεχίσει τη δράση του και θα ισχυροποιηθεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή είναι στην εξουσία ο Ερντογάν, ο οποίος είναι η απόληξη μιας μακράς σειράς διαδοχής ισλαμικών κομμάτων και τελικά φαίνεται πως στην Τουρκία αυτός που απαγορεύτηκε δικαιώθηκε. Επομένως θέλει πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, θέλει πολύ μεγάλη ψυχραιμία και η αντιπαράθεση με τη ΧΑ θα πρέπει να είναι με πολιτικά μέσα και με μια πολύ μεγάλη συσπείρωση».

Αναφερόμενος στην εμπειρία του στο δημοτικό συμβούλιο, ανέφερε ότι η Χρυσή Αυγή έδωσε τα δείγματα γραφής ήδη από την είσοδό της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. «Μετά από λίγο τον κ. Μιχαλολιάκο δεν τον ενδιέφερε τόσο πολύ το δημοτικό συμβούλιο, είχε βάλει πλώρη για την κεντρική σκηνή, αλλά είχε ένα ρεπερτόριο το οποίο είναι απολύτως λαϊκίστικο. Ανδρώθηκε στον Άγιο Παντελεήμονα, εκεί που το δημοκρατικό κράτος ήταν απολύτως απών και αυτό πρέπει να μας διδάξει πολλά πράγματα...».

Και λίγο «κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ»

Δίνοντας λίγο... κλίμα μέσα από το Κοινοβούλιο, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Σταθάκης, σημείωσε με μια ελαφρώς χιουμοριστική διάθεση: «Η Χρυσή Αυγή στο Κοινοβούλιο είναι γραβατωμένη, απόμακρη και μονοθεματική στις Επιτροπές και στο Κοινοβούλιο. Οι ερωτήσεις έχουν πάντα ένα θέμα: Στον πρόεδρο της ΔΕΗ πόσοι μετανάστες απασχολούνται στους εργολάβους της ΔΕΗ, στον υπουργό Υγείας πόσους ξένους και πόσους Έλληνες θεραπεύεται στα ελληνικά νοσοκομεία και αν έχουν ίδια ουρά για τους ξένους και για τους Έλληνες, στον καταστατικό χάρτη για τους ναυτεργάτες αν προβλέπει να ασκούν τα θρησκευτικά τους δικαιώματα στα πλοία διεθνώς και πάει λέγοντας».

Όπως ανέφερε επίσης, είναι ορατό ότι υπάρχουν παραπάνω από μία γραμμές πλέον στη Χρυσή Αυγή. Υπάρχει μια τάση με μια πιο έντονη κοινοβουλευτική διάθεση από μια άλλη πιο παραδοσιακή. Τεκμαίρω από την ελάχιστη εμπειρία που έχω ότι σύντομα θα τεθεί και θέμα ηγεσίας.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Μαρία Ρεπούση, η οποία επισήμανε ότι σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, ανεβαίνει πάρα πολύ, ροκανίζει τη ΝΔ και αυτό έχει αρχίσει και φοβίζει τη ΝΔ. «Εγώ τουλάχιστον στη Βουλή βλέπω μια αλλαγή στάσης απέναντι στους Χρυσαυγίτες εκπροσώπους. Ενώ μέχρι πρότινος η ΝΔ ήταν πάρα πολύ αμυντική, μου έχει κάνει εντύπωση ότι όχι μόνο εκείνοι που παραδοσιακά μέσα στη Βουλή εκφωνούσαν ένα λόγο αντιπαράθεσης προς τη ΧΑ, αλλά και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες παίρνουν πια το λόγο.  Μπορεί αυτό να έχει να κάνει με τις δημοσκοπήσεις».

Η κ. Ρεπούση συμφώνησε επίσης με τον κ. Σταθάκη ως προς τις εντάσεις στο εσωτερικό της Χρυσής Αυγής. Όπως ανέφερε, «όταν αποχωρούν, ενώ μέχρι πρότινος αποχωρούσαν όλοι μαζί, τώρα κάποιοι δεν θέλουν να φύγουν και υπάρχουν διαμαρτυρίες. Τα παρατηρούμε χωρίς να χάνουμε το σημαντικό, που είναι μια προσπάθεια εκφασισμού σε όλους τους τομείς και της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας, δηλαδή υπάρχει μια τρομοκρατία με την παρουσία με το λόγο που είναι έκδηλη».



Η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ, η οποία πρόσφατα είχε δεχτεί επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής, αμφισβήτησε τη δυνατότητα αντιμετώπισής της με βάση τα εργαλεία του ποινικού νόμου, καθώς, όπως σημείωσε «για να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε όλα αυτά προϋποτίθεται ότι έχουμε αρωγό και σύμμαχο το δικαστικό σύστημα, το οποίο έχει απροθυμία στο να ασκήσει διώξεις για αυτά τα εγκλήματα. Έχει απλώς απροθυμία όμως ή έχει παντελή άρνηση; Εμείς που τη ρατσιστική βία τη ζούμε στην καθημερινή σχέση μας με μετανάστες, στην εμπειρία μας στα αστυνομικά τμήματα, στις εισαγγελίες, έχουμε απέναντί μας ένα συμπαγές τείχος. Το δικαστικό σύστημα αρνείται να δει, αρνείται να ασκήσει διώξεις, αρνείται να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία, αρνείται να διατάξει οποιαδήποτε έρευνα. Οι μηνύσεις μας πηγαίνουν στο καλάθι των αχρήστων. [...] Αν αυτό το τείχος δεν μπορέσουμε να το διαρρήξουμε, πώς θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε αυτό τον αγώνα αυτή τη μάχη της νομιμότητας;».

28/10/12

Οι «εσχατόγεροι» του Σαράντα, του Παντελή Μπουκάλα


Ούτε ο Μανώλης Γλέζος ούτε ο Μίκης Θεοδωράκης χρειάζονται υπεράσπιση από τις επιθέσεις της Χ.Α. Για να σταθεί δίπλα τους κανείς δεν υποχρεούται να προσυπογράψει όλες τις πράξεις και τα λόγια του βίου τους, που, σαν βίος ανθρώπων, έχει τις αντιφάσεις του. Αχρείαστη τιμή τούς περιποιούμε πάντως όταν τους στριμώχνουμε στον ρόλο του συμβόλου, σαν να τους θέτουμε εκτός ιστορίας, όχι μόνον όσον αφορά το παρόν αλλά και αναδρομικά. Ο Θεοδωράκης και ο Γλέζος (οι «εσχατόγεροι», κατά τον χυδαίο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Χ.Α.) ήταν εκεί, στο πόστο τους, όταν άλλοι κρύβονταν ή υπηρετούσαν τυράννους, Γερμανούς ή χουνταίους. Ηταν εκεί όχι επειδή έτυχε, επειδή το ’φερε μια στιγμή που δεν ξανάρθε, αλλά επειδή έτσι εννόησαν το διαρκές χρέος τους να πολεμούν για την ελευθερία.

Λέμε ψέματα, στον εαυτό μας και στα παιδιά μας, όταν λέμε πως «όλοι οι Ελληνες με ένα σώμα και μία ψυχή» κτλ. Ας αφήσουμε κάποτε τη ρητορεία για να δούμε την Ιστορία. Ποτέ δεν ήμασταν «ένα σώμα, μία ψυχή», από την αρχαιότητα ώς τώρα. Τρέσαντες και μηδίσαντες υπήρχαν πάντα. Και στις κορυφαίες στιγμές.

Ζουν ακόμα πολλοί «εσχατόγεροι» στη χώρα, εκτός από τους δύο κατά των οποίων ξοδεύει άδικα τη χολή της η Χ.Α. Ζουν Ελληνες που πορεύτηκαν προς την τιμή και την πεποίθησή τους, στην Αλβανία, στην Αντίσταση, στα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας. Και θα φρίττουν τώρα βλέποντας τα ναζιστόπουλα νέας εσοδείας να χαιρετάνε σαν Ες Ες, ενόσω μάλιστα ακούγεται ο εθνικός ύμνος, που υβρίζεται έτσι κι αυτός και μαγαρίζεται. Θα ντρέπονται οι «εσχατόγεροι», οι παππούδες μας δηλαδή, για λογαριασμό των αναιδών μιχαλολιακιστών. Θα ντρέπονται για λογαριασμό του σιναφιού όσων ανακαλύπτουν τις «αρετές» του φασισμού και του ναζισμού μέσα στο απέραντο μνήμα που άφησαν πίσω τους. Ηθικολογίες και συναισθηματολογίες; Ισως. Αλλά άντε τώρα να εξηγήσεις αυτά τα πολυσύλλαβα στους ανώνυμους «εσχατόγερους», που έδωσαν αίμα και ψυχή για μια πατρίδα που και αδίκησε έπειτα πολλούς και τώρα μιλούν στο όνομά της τα χιτλεροφιντάνια, που διεκδικούν μάλιστα την αποκλειστικότητα του πατριωτισμού. Αντε να τους εξηγήσεις ότι το 2012 βρέθηκε η Χ.Α. να πει ότι ορθώς καταδικάστηκε ο Γλέζος σαν κατάσκοπος και εθνοπροδότης από το μετεμφυλιακό κράτος. Θα απαιτήσουν άραγε να εκτίσει τώρα το υπόλοιπον της ποινής του;

16/10/12

Προλήψεις και συλλήψεις

Το ακούσαμε τόσες φορές τα τελευταία χρόνια, που πια το θεωρούμε φυσικό. Δεν μας ενοχλεί ιδιαίτερα. Δεν ερεθίζει τα ναρκωμένα αντανακλαστικά μας, που αλλιώς θα λειτουργούσαν ακαριαία, χωρίς να χρειάζονται άλλες πληροφορίες. «Στο πλαίσιο των ενεργειών της, η αστυνομία προέβη σε προληπτικές συλλήψεις». Αυτό ακούμε εκ των υστέρων, αν και πλέον τείνει να γίνει του συρμού να ανακοινώνονται εκ των προτέρων τα εξής αναμφιλέκτως δημοκρατικά: «Στο πλαίσιο των ενεργειών της η αστυνομία, με τη συνδρομή των ΕΚΑΜ, των ΥΠΕΤ, των ΜΑΤ και των μονάδων ΔΙΑΣ, θα προβεί σε προληπτικές συλλήψεις»...

Τη φρασούλα αυτή την ακούσαμε και την προηγουμένη της επίσκεψης της κ. Μέρκελ. Και παρ’ ότι ουδεμία εξήγηση δόθηκε για το ποιοι θεωρούνται «προληπτικώς συλληπτέοι», το θέμα δεν πείραξε πολλούς – και σίγουρα δεν πείραξε όσους αποφασίζουν ποιες ειδήσεις είναι σοβαρές και αντέχουν στον καυστικό προβολέα των οχτώ και ποιες είναι ανάξιες λόγου. Μπορεί κάποια στιγμή, έτσι χαλαρά όπως αντιμετωπίζουμε πράγματα πνιγηρά για τη δημοκρατιούλα μας, να φτάσουμε ν’ ακούμε σε ειδικό δελτίο ότι «αύριο θα γίνουν προληπτικές συλλήψεις στο Παγκράτι, μεθαύριο στη Νίκαια, παραμεθαύριο στο Χαϊδάρι». Κάπως σαν ν’ ακούμε τον καιρό. Αλλά όχι. Τον καιρό τον ακούμε με ενδιαφέρον, είτε αγρότες ή θαλασσινοί είμαστε είτε σε πόλη ζούμε και θέλουμε να κανονίσουμε τις εξόδους μας. Πρέπει, πάντως, να μνημονεύσουμε την αξιέπαινη προσπάθεια του υπουργείου Δημόσιας Τάξης να γλυκάνει τα πράγματα, όπως το έκανε και με τις επιχειρήσεις μισοξενίας και ξενηλασίας που ευφημιστικώ δικαίω τους έδωσε το όνομα «Ξένιος Ζευς» (σε δυο-τρεις μήνες, γιατί όχι, μπορεί να τις μεταβαπτίσουν σε «Δος μοι τούτον τον ξένον»). Οι προληπτικές συλλήψεις, λοιπόν, ονομάζονται πλέον «προέλεγχος», για να μην πικραίνεται η ακοή μας. Ετσι τις λένε ορισμένα τζιμάνια του αστυνομικού ρεπορτάζ που τ’ ακούς και τα φαντάζεσαι με πηλήκιο.

Προέλεγχος, λοιπόν. Μια ωραία κληρονομιά τού αντεξουσιαστή κ. Χρυσοχοΐδη, που οι διάδοχοί του την εξετίμησαν δεόντως. Τι σημαίνει αυτό; Απλά πράγματα. Ανοίγουμε τους φακέλους μας, που ως γνωστόν καταστράφηκαν και δεν αντικαταστάθηκαν ηλεκτρονικά. Εντοπίζουμε όσους έχουμε βάλει στο μάτι και οργανώνουμε ένα προελεγχάκο. Είναι, ας πούμε, να γίνει συγκέντρωση στο Σύνταγμα; Θαυμάσια. Πάμε εμείς στου Ζωγράφου, στου Γκύζη ή όπου αλλού προσυγκεντρώνονται οι παρέες, δέκα ή είκοσι άτομα, τους κυκλώνουμε με τις μηχανές μας, κάνουμε τον τσαμπουκά μας εκ του ασφαλούς και τους μπουζουριάζουμε. Γιατί; Μα επειδή δεν πήραν άδεια από την αστυνομία για τη συγκέντρωσή τους! Ή επειδή στην τσάντα τους είχαν μάσκα. Απλή; Του φαρμακείου; Ε και; Για να ’χουν μάσκα τι σημαίνει; Οτι παραποιούν τα στοιχεία τους. Και ότι θα πήγαιναν πάνοπλοι να τα κάνουν λαμπόγυαλο. Αρα; Αρα «προληπτική σύλληψη». Δεν μας την τάζουν πια την «ανάπηρη ελευθερία», Μιχάλη Κατσαρέ. Μας την επιβάλλουν.

12/10/12

Παρωχημένη - αναχρονιστική η ΔΗΜ.ΑΡ. για τον Αχελώο

Στις 6/10/12 η Νίκη Φούντα, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΔΗΜ.ΑΡ., συναντήθηκε με τον Υπουργό ΠΕΚΑ, Ευάγγελο Λιβιεράτο, και συζήτησαν, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της εκτροπής του ποταμού Αχελώου. Το δελτίο Tύπου αναφέρει σχετικά:

«Η εκτροπή του Αχελώου αποτέλεσε μεγάλο κομμάτι της συζήτησης, με τους συνομιλητές να συμφωνούν ως προς την ανάγκη στήριξης της συνολικής μελέτης που έχει εκπονηθεί, σε συνδυασμό με τις μελέτες των κοινών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λαμβάνοντας όμως υπόψη και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε έργου. Η κα Φούντα, τόνισε την αναγκαιότητα του διαχωρισμού του έργου στο φράγμα Μεσοχώρας, ώστε “να προχωρήσει ανεξάρτητα ένα έργο ιδιαίτερα σημαντικό για την Θεσσαλία και την χρήση των υδάτινων πόρων για την άρδευση στον Θεσσαλικό κάμπο”.»

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2012 μια σημαντική είδηση πέρασε χωρίς να κάνει ιδιαίτερο θόρυβο. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) απάντησε στα ερωτήματα που του τέθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για την υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Όπως προκύπτει από την απόφαση του ΔΕΕ, η εκτροπή, με τον τρόπο που σχεδιάστηκε και εγκρίθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 2006 (περίοδος Σουφλιά), παραβιάζει την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Το σχέδιο εκτροπής, το οποίο εγκρίθηκε με νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2006 (ν.3481/2006), βασιζόταν σε ανεπαρκή και ανεπίκαιρα στοιχεία και αγνοούσε τις ελάχιστες νομικές απαιτήσεις για τη διαχείριση των υδάτων. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι είναι ανεπίτρεπτη η περιβαλλοντική μελέτη του έργου, καθώς στηριζόταν σε ανεπίκαιρα και αναξιόπιστα στοιχεία για τις συντελούμενες επεμβάσεις σε περιοχές Natura 2000 και για τον σκοπό του έργου, δηλαδή την άρδευση του Θεσσαλικού κάμπου.

Η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας και η αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού κάνουν πιο επιτακτική και πιο επίκαιρη από ποτέ μία σε βάθος συζήτηση για το παραγωγικό πρότυπο της χώρας, για την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής, την αξιοποίηση των φυσικών πόρων στο πλαίσιο της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης. Η μεταφορά υδάτινων πόρων από τη δυτική στην ανατολική Ελλάδα με δεδομένη την κλιματική αλλαγή, τις αλλαγές στις βροχοπτώσεις, τις επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και την αντανάκλασή τους στην «πραγματική οικονομία», μεσομακροπρόθεσμα θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα απ' όσα υποτίθεται θέλει να λύσει! Με ποια λογική πρέπει η δυτική Ελλάδα και η οικονομία της να πληρώσει το κόστος του αναχρονιστικού μοντέλου αγροτικής παραγωγής που ΠΑΣΟΚ, ΝΔ καλλιέργησαν εδώ και δεκαετίες αλλά και το ΚΚΕ ανέχτηκε; Σε ποια άλλη χώρα-πρότυπο γίνονται τέτοιες παρεμβάσεις και έχουν επιτύχει;

Η συνάντηση Λιβιεράτου–Φούντα φέρνει στο προσκήνιο τον παραλογισμό του παρωχημένου αναπτυξιακού μοντέλου των φαραωνικών έργων. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις που θα έχουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις για τις θέσεις της ΔΗΜ.ΑΡ. και τις δηλώσεις της κ. Φούντα. WWF Ελλάς, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Δίκτυο Μεσόγειος SOS και Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης δίνουν από το 1992 συνεπή αγώνα εναντίον αυτού του καταστροφικού έργου. Πώς ακριβώς σκέφτεται η ηγεσία της ΔΗΜ.ΑΡ. να κάνει τη συνάντηση των δικών της και των άλλων δυνάμεων με δυνάμεις της ευρύτερης οικολογίας; Ο ήχος της μπετονιέρας και ο πάταγος από την κατάρρευση της βιοποικιλότητας και των τοπικών οικοσυστημάτων με σημαντικές επιπτώσεις στις τοπικές οικονομίες, δεν νομίζω ότι αποτελούν πρόσφορο έδαφος για συνάντηση!

Η ΔΗΜ.ΑΡ. επέλεξε, αντί να αξιοποιηθεί η απόφαση του ΔΕΕ και να οδηγηθεί η χώρα μας στην οριστική ματαίωση του έργου της εκτροπής του Αχελώου, να αναζητήσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ τρόπους για να παρακαμφθούν οι αποφάσεις του ΣτΕ και του ΔΕΕ. Θα μας βρουν απέναντί τους, απέναντι σε αυτή τη στρεβλή και ανεύθυνη πορεία που ακολουθούν και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους φυσικούς πόρους και την οικονομία της χώρας!

Καθένας κρίνεται απ’ όσα λέει και απ’ όσα πράττει· πριν όμως βγάλουν μερικοί τις εύκολες ταμπέλες της υπευθυνότητας, της οικολογικής θεώρησης της αριστεράς και εν τέλει της ανανεωτικής αριστεράς, τους προκαλώ να "googlάρουν" «Εκτροπή Αχελώου Μιχάλης Παπαγιαννάκης».

Πηγή: Η Αυγή

10/10/12

Τι Χομπσμπάουμ, τι Κουτσούμπας

Ο Έρικ Χόμπσμπαουμ ζει!  Ρε δεν πα να λένε τα ΜΜΕ του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού ότι πέθανε την περασμένη Δευτέρα, εμείς δεν πιστεύουμε ούτε λέξη και σιγά μην πιστέψουμε τη διεθνή διαπλοκή που στις εκλογές στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι δυνατόν να πέθανε ένας κομμουνιστής- μαρξιστής ιστορικός, ένας επιστήμονας που αφιέρωσε τη ζωή και το έργο του στην εργατική τάξη και τις επαναστάσεις της και ο «Ριζοσπάστης» να μην έγραψε ούτε μια λέξη. Αποκλείεται! Άρα ο Χομπσμπάουμ ζει κι ας σαλπίζουν το αντίθετο οι συριζομασώνοι που θέλουν να ξεκάνουν τους αγωνιστές  μια ώρα αρχύτερα.

Εκτός κι αν ο "Ριζοσπάστης" δεν έγραψε τίποτα, επειδή ο εκλιπών τόλμησε να ασκήσει κριτική στον Στάλιν και τη Σοβιετική Ένωση, οπότε καλά του κάνανε και τον χιονίσανε. Γνήσιος κομμουνιστής και μαρξιστής δεν είναι αυτός που αγωνίζεται μέχρι την τελευταία του πνοή για τα δικαιώματα των αδύνατων, είναι αυτός που έχει πιστοποίηση ISO από τον δόκτορα Μαίλη. Αν δεν έχεις Μαϊλόχαρτο, είσαι ρεφορμιστής, οπορτουνιστής, μπράβος της αστικής τάξης κι ας έχεις γράψει και δέκα καντάρια ιστορία. Κι εδώ που τα λέμε, σιγά τον ιστορικό. Τα γεγονότα  που αναλύει ο Χομπσμπάουμ σε χιλιάδες σελίδες τα ξεπετάει ο Κουτσούμπας με 1.000 λέξεις στον «Ριζοσπάστη» και του περισσεύουνε και 200 λέξεις για να ξεμπροστιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

H μεγαλύτερη τιμή που επιφυλάσσει το ΚΚΕ στους αποθανόντες αντιπάλους του είναι η αποσιώπηση του θανάτου τους, γιατί όταν ανοίγει το στόμα του, που τους πονεί και που τους σφάζει: Για τον Φαράκο ο Ριζοσπάστης έγραψε ότι «δραστηριοποιήθηκε έντονα και από τη θέση του γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τη διάλυση του Κόμματος και τη διάχυσή του στον τότε ενιαίο Συνασπισμό, τασσόμενος με την ομάδα των στελεχών που αποχώρησαν και πολέμησαν το ΚΚΕ». Για τον Κύρκο ότι "μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968, ηγήθηκε του 'ΚΚΕ Εσωτερικού', κόντρα στο ΚΚΕ, της ΕΑΡ και υπήρξε γραμματέας του 'Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου' μέχρι τον Μάρτη του 1991 παραμένοντας στη συνέχεια ένα από τα ηγετικά του στελέχη συνεχίζοντας την αντιΚΚΕ δράση του». Τι είναι η ζωή; Είναι το αλώνι στο οποίο διεξάγεται η αέναη μάχη ανάμεσα στο ΚΚΕ και σε όσους δεν είναι ΚΚΕ.

«Πες μου πώς φέρθηκες στους νεκρούς, να σου πω πώς θα φερθείς στους ζωντανούς» (αρχαία κινέζικη παροιμία)

17/9/12

Ο Περιούσιος λαός και τα κουσούρια του

του Παντελή Παντελόγλου, http://www.thepressproject.gr/article/27992/O-Periousios-laos-kai-ta-kousouria-tou

Σύμφωνα με μια διαδεδομένη προσφάτως άποψη, η Ελλάδα είναι η Γη της Επαγγελίας από την ανάποδη. Σε τούτο τον τόπο συμβαίνουν μοναδικά πράγματα, που, αντί ν’ αποδεικνύουν τη μοναδικότητα του Ελληνικού Έθνους από την καλή, μας κάνουν αποκλειστικό περίγελο της παγκόσμιας κοινότητας.

Να, πάρτε για παράδειγμα τα πανεπιστήμια: αυτή την κυψέλη αναξιοκρατίας και διαφθοράς, όπου οι φοιτητές παίρνουν πτυχίο αντιγράφοντας στις εξετάσεις. Πρέπει να πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο με παγκόσμια αρνητική επιρροή που φτάνει στα κορυφαία πανεπιστήμια της Ivy League. Δεν εξηγείται διαφορετικά ότι προ ημερών αποκαλύφθηκε πως κάτι παρόμοιο συνέβη στο Χάρβαρντ. Αν και μπορεί να ήταν απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό. Οκέι, ας ψάξουμε άλλο παράδειγμα για να ικανοποιήσουμε τους άπιστους Θωμάδες.

Ας πούμε, το ξέφραγο αμπέλι των υποδομών του ΟΣΕ και του Προαστιακού Σιδηροδρόμου, όπου ανεξέλεγκτοι εγκληματίες κλέβουν χάλκινα καλώδια και οδηγούν σε καθυστερήσεις δρομολογίων και άλλες οικονομικές απώλειες. Αν και αυτό το φαινόμενο παρατηρείται και στη Δανία, όπως μας ενημερώνει η έγκυρη Politiken. Οι δε Βρετανοί έχουν και Μονάδα Αντιμετώπισης Κλοπών Μετάλλων στην ειδική σιδηροδρομική τους αστυνομία – και δεν έφτιαξαν ολόκληρο σώμα προληπτικά, όπως μας δείχνει το ρεπορτάζ της Daily Mail.

Δε μπορεί, όμως, μόνο εδώ θα υπάρχουν Ρομά ρακοσυλλέκτες που βγάζουν τα προς το ζην μαζεύοντας αφορολόγητο σκραπ, όπως γινόταν μέχρι πρότινος στον καταυλισμό του Βοτανικού. Αν και υπάρχει μια εξαίρεση, οι Ρομά των παρισινών προαστίων που κάνουν την ίδια δουλειά σε παρόμοιες συνθήκες, όπως μας ενημερώνουν οι New York Times.

Ίσως τότε να είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο οι τζάμπα μάγκες συνδικαλιστές του δημόσιου τομέα που εκβιάζουν με τις απεργίες τους και διακινδυνεύουν την ομαλή λειτουργία του κράτους, καταστρέφοντας την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Βέβαια, πού και πού συμβαίνουν κάτι τέτοια και στη Μεγάλη Βρετανία, όπως όταν οι ελεγκτές των διαβατηρίωναπειλούν να απεργήσουν την παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, μαζί με τους εργαζόμενους του μετρό που απαιτούν (και παίρνουν) ειδικό επίδομα Ολυμπιάδας.

Οι καθυστερήσεις στα δημόσια έργα; Τι έχουμε να πούμε γι’ αυτές; Δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο που οφείλεται στη διαπλοκή; Διαπλοκή που φτάνει μέχρι το Βερολίνο και οδηγεί σε καθυστέρηση παράδοσης του νέου αεροδρομίου «Βίλι Μπραντ» κατά δύο χρόνια και βλέπουμε,σύμφωνα με το Spiegel.

Αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο πρέπει να είναι ότι το δημόσιο πληρώνει την ανακατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων για να τις χρησιμοποιήσουν Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες, όπως συνέβη πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Αποκλειστικά ελληνικό από την άποψη, βεβαίως, ότι, όταν κάτι παρόμοιο συμβεί στις ΗΠΑ, αφορά εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο football και όχι στο soccer, μας ενημερώνει το Bloomberg.

Η άποψη της αντεστραμμένης Γης της Επαγγελίας ήρθε στην επιφάνεια από τις συνεχόμενες κλοτσιές της οικονομικής κρίσης, ενώ η κοινή γνώμη αρχίζει να τη συμμερίζεται καθώς παρακολουθεί τις βεβαιότητες δεκαετιών να γίνονται σκόνη, προς επιβεβαίωση του Κώστα Καρυωτάκη: «Στην άμμο τα έργα χτίζονται μεγάλα των ανθρώπων, και σαν παιδάκι τα γκρεμίζει ο Χρόνος με το πόδι».

Κι αυτή η αβάσιμη άποψη της αρνητικής μοναδικότητας ήρθε για ν’ αντικαταστήσει μια άλλη παλαιότερη αβάσιμη αντίληψη, σύμφωνα με την οποία όχι μόνο είμαστε ο περιούσιος λαός, αλλά είμαστε και οι πιο έξυπνοι, οι πιο συμπαθητικοί, οι αρχαιότεροι, οι πιο πονηροί και, φυσικά, οι μεγαλύτεροι επιβήτορες της οικουμένης (και όχι μόνο, αν πιστέψουμε τον Δημοσθένη Λιακόπουλο).

Αυτές οι δυο στάσεις, που, βεβαίως, νοιώθονται όπως θα έλεγε κι ο αλεξανδρινός ποιητής, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος· ας το ονομάσουμε Δραχμή: πρόκειται για ένα νόμισμα χωρίς αντίκρισμα και, ως εκ τούτου, δεν έχει καμιά ανταλλακτική αξία, είτε κορώνα φέρεις, είτε γράμματα.

Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι δεν στα γενικά μοτίβα που ισχύουν σ’ ολόκληρο τον δυτικό κόσμο δεν υπάρχουν ειδικές μορφές που είναι αποκλειστικά ελληνικές. Θα ήταν ωστόσο χρησιμότερο να προσεγγίσουμε αυτές τις ειδικές μορφές ως μέρος ενός πλέγματος σχέσεων που στηρίζει το οικοδόμημα της Δύσης, εις την οποίαν, ανήκομεν, ως γνωστόν. Αλλά περισσότερα επ’ αυτού, μια άλλη φορά.

ΥΓ. Όσοι νομίζουν ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί άλλη μια ελληνική μοναδικότητα (που την γέννησε μάλιστα η αριστερή ασυδοσία της μεταπολίτευσης, αν πιστέψουμε την ορχήστρα των συστημικών σχολιαστών), ας ρίξουν μια προσεκτικότερη ματιά στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Θα εκπλαγούν – και καλό θα ήταν να το πάθουν σήμερα αυτό, αν δεν είναι ήδη πολύ αργά.

Αν ο Πίου κατέβει σε διαδήλωση. Του Παντελη Μπουκαλα

Ολοι γελάσαμε με τη διαφήμιση του διάσημου πλέον Πίου. Είναι άλλωστε καλογυρισμένη, μια ταινιούλα μικρότατου μήκους. Συγκαταλέγεται στα λιγοστά φιλμάκια που, με τον κίνδυνο να μη θυμάται στο τέλος ο τηλεθεατής ποιο προϊόν προπαγανδίζουν, επενδύουν στο χιούμορ και στήνουν μια μικρή χαριτωμένη ιστοριούλα που βγάζει γέλιο και γίνεται σημείο αναφοράς στις κουβέντες μας. Κι όπως προσπαθούμε να διηγηθούμε (τίποτε δυσκολότερο) μια πολιτική γελοιογραφία που μας άρεσε, έτσι και μ’ αυτές τις διαφημίσεις. Ισως επειδή όλοι έχουμε σχεδόν φαρμακευτική ανάγκη για λίγο γέλιο, μια και, όπως λένε οι εθνικοί μας ψυχολόγοι, πάσχουμε μαζικά από κατάθλιψη, μιλάμε και ξαναμιλάμε στις παρέες μας για τον «ομορφάντρα» και τα «βρώμικά» του έξω από το γήπεδο, για τον Κίτσο και την Τασούλα που συνεχίζουν την παράδοση του Χατζηχρήστου, για τον «αγαπούλα», για το «όλοι κάτω» της ληστείας στην τράπεζα και το «όλοι έξω» του χειρουργείου.

Και βέβαια μιλάμε και γελάμε με τον Πίου. Με το «μαύρο πιστόλι» που ανακαλύπτει στα φανάρια ο πονηρούλης πρόεδρος μιας ομάδας (πρότυπό του οι μεγαλοπαράγοντες που μπαινοβγαίνουν στη φυλακή). Αφού βεβαιώνεται ότι κατάγεται από «ποδοσφαιρομάνα» χώρα, τον παρουσιάζει σαν τεράστιο απόκτημα. Δεν του κόστισε άλλωστε τίποτα, αφού ήταν ελεύθερος• ποδοσφαιρικά ελεύθερος εννοείται, μια και δεν ανήκε σε σύλλογο, γιατί πόσο ελεύθερος μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος, όποιου χρώματος, που ψευτοεπιβιώνει καθαρίζοντας παρμπρίζ αυτοκινήτων. Ο Πίου, λοιπόν, από τη Φανάρ Μπαξέ (λογοπαικτική παραπομπή στην τουρκική Φενέρ Μπαξέ) ήταν η πιο σπουδαία μεταγραφή του καλοκαιριού. Σπουδαιότερη κι από τον Γκρέκο στον Ολυμπιακό ή τον Σισοκό στον Παναθηναϊκό. Κι όσοι γελάσαμε μαζί του, δηλαδή πάμπολλοι, γελάσαμε καλόκαρδα, αγαθά, με συμπάθεια. Είναι άλλωστε τόσο φυσικός, τόσο κοινότοπος ο ρατσισμούλης της διαφήμισης, που και τις προθέσεις των συντελεστών της διαφήμισης υπερβαίνει, διαβάλλοντάς τες εντέλει, και δεν ενοχλεί με την πρώτη, πιθανόν ούτε και με τη δέκατη θέαση και ανάγνωση.
Κι ωστόσο, από το δηλούμενο «ένας μαύρος στα φανάρια» έως το ενδεχομένως υποδηλούμενο «ένας μαύρος είναι άξιος μόνο για τα φανάρια», ίσως δεν είναι μακρύς ο δρόμος. Κι αν ήταν μακρύς, τον έχει συντομεύσει πολύ η φυλετική «ιδεολογία» που κυριαρχεί εσχάτως και ιδίως η υλική αποτύπωσή της, η αιματηρή αποκρυστάλλωσή της: οι συνεχείς επιθέσεις εναντίον σκούρων ή μαύρων μεταναστών από τις διμοιρίες χρυσαυγιτών καταδρομέων (με επικεφαλής τον βουλευτή-δεκανέα που τον τρώει η φαντασίωση πως είναι στρατηγός που πολεμάει Τουρκαλβανοεβραιοβουλγαροσκοπιανούς) ή από συμπαθούντες της «Χρυσής Αυγής», που αυτενεργούν και οι οποίοι αναγνωρίζονται σε αυτήν έστω κι αν δεν ήξεραν μέχρι χθες την ύπαρξή της, έστω ακόμα κι αν δεν τους αφορά ο φιλοχιτλερισμός της. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και παλιότερα, με μια επίσης δημοφιλή χιουμοριστική διαφήμιση. Με το «πουτ δε κοτ ντάουν!» που κραύγαζε ο αστυνομικός-συνοριοφύλακας σε κάποιον κλεφτοκοτά. Τα μισοαγγλικά του υποδείκνυαν ότι κυνηγούσε αλλοδαπό (εκείνη την εποχή ήταν της μόδας σαν στόχος οι Αλβανοί), όχι Ελληνα. Από ’κει, δηλαδή από την εξίσωση κλέφτης = αλλοδαπός έως την εξίσωση αλλοδαπός = κλέφτης, δεν ήταν, και πάλι, μακρύς ο δρόμος. Κι αν πει κανείς ότι αυτά τα κοινωνικά μαθηματικά ισχύουν μόνο για τα απλοϊκά μυαλά, ας σκεφτεί ότι ο φασισμός σε τόσο απλοϊκά τεχνάσματα στήριξε πάντοτε τη διείσδυση και την επιβολή του• ουδέποτε χρειάστηκε τα ανώτερα μαθηματικά.

Τη δύναμη, άλλωστε, αυτών των αξιωμάτων-στερεοτύπων την πιστοποιούν οι δημοσκοπήσεις και οι επιστημονικότερων προδιαγραφών έρευνες της κοινής γνώμης: τα ποσοστά του αυθόρμητου, του «φυσικού» φυλετισμού είναι μονίμως υψηλά, ενώ, για να μείνει άναυδη η πραγματικότητα, επίσης υψηλά είναι τα ποσοστά όσων δηλώνουν εκ πεποιθήσεως ή εκ γονιδίων αντιρατσιστές. Το χάσμα ανάμεσα στο «αισθάνομαι» και το «πιστεύω» παραμένει βαθύ.

Φαντάζομαι εδώ όχι μια άλλου είδους διαφήμιση, του τύπου «Μη σε νοιάζει, Χασάν!», αλλά μια διαδήλωση. Μια διαδήλωση από χιλιάδες Πίου. Από Πακιστανούς, Αφγανούς, Σομαλούς, Αιγύπτιους, Κούρδους, Παλαιστίνιους, Σύρους, Κενυάτες, Μπανγκλαντεσιανούς, Ινδούς, Κινέζους, καθώς και Αλβανούς, Πολωνούς, Ουκρανούς κ. ά., που θα φορούν όλοι τους τη μωβ φανέλα του Πίου. Τίθεται βέβαια το ερώτημα αν θα επιτρέψει τη διαδήλωση η «Χρυσή Αυγή», η οποία, ερμηνεύοντας ισόρρυθμα ένα Σύνταγμα που το καταπατά σκαιότατα, διατείνεται ότι οι συγκεντρώσεις προβλέπονται μόνο για Ελληνες. Αραγε το στοίβαγμα εκατό φυγάδων-μεταναστών στη σαπιόβαρκα κάποιου ανθρωποεμπόρου, που τελικά βουλιάζει παρασύροντας στον βυθό τους επιβάτες της, ανήκει κι αυτό στις απαγορευτέες «συναθροίσεις»;

Τιμητικά, επικεφαλής στη διαδήλωση των χιλιάδων Πίου (μαζί με τον «αυθεντικό» Πίου, ίσως και τους συντελεστές της διαφήμισης) θα ’πρεπε να τεθούν τα παιδιά και οι ενήλικοι των φαναριών της Καλαμάτας. Λίγες μέρες πριν, τους ξυλοκόπησαν αγρίως οι «απελευθερωτές» χρυσαυγίτες και τους απομάκρυναν συρόμενους από τις επίζηλες θέσεις τους, τις οποίες προφανώς εποφθαλμιούσαν ομοεθνείς μας άνεργοι. Τις ίδιες μέρες, άλλες αγέλες «απελευθερωτών» εκκαθάριζαν από τα (νόμιμα) μιάσματα την εμποροπανήγυρη της Ραφήνας και τη λαϊκή του Μεσολογγίου (όπου βρήκαν αντίσταση, έστω μονοπρόσωση) ή πυρπολούσαν πακιστανικό κουρείο στη Μεταμόρφωση, όπου πάλι βρήκαν αντίσταση, από Ελληνα πελάτη που μαχαιρώθηκε για να μάθει να σέβεται τα γονίδιά του. Τον κύριο όγκο της διαδήλωσης θα τον αποτελούσαν όσοι επλήγησαν σε περιστατικά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας: οι μικροπωλητές των παραλιών, με το κεφάλι των οποίων αποφάσισαν να παίξουν σφαλιαρορακέτες κάποιοι νεαροί λουόμενοι, έτσι, για πλάκα. Οσοι, νόμιμοι, νομιμότατοι, έμειναν χωρίς δουλειά σε σουβλατζίδικα, οικοδομές, εστιατόρια κ. τ. λ., επειδή μια μαυροντυμένη συμμορία επισκέφθηκε το αφεντικό τους και, με μαφιόζικο στυλ αντιγραμμένο από μπι μούβι πλην πειστικό, τον απείλησε πως αν δεν διώξει τους «σκυλαραπάδες», θα του το κάψουν. Οσοι μαχαιρώθηκαν επειδή απλώς έτυχε να γεννηθούν μαύροι, πράγμα που ακυρώνει όλα τα χαρτιά της μεταναστευτικής τους νομιμότητας, αφού είναι δεδομένη και αμάχητη μια άλλη εξίσωση: Χρώμα = Εγκλημα.

Δεν θα χρειαζόταν συνθήματα μια τέτοια διαδήλωση. Σύνθημα ηχηρότατο και σαφέστατο θα ήταν η ίδια. Και η φανέλα του Πίου. Του Πίου που ίσως έτσι να πετύχαινε το ωραιότερο γκολ της καριέρας του.

15/9/12

Απόφαση-σταθμός: Αντισυνταγματικές οι μειώσεις μισθών και η μετενέργεια

Σε μία ιστορική απόφαση, το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής κηρύσσει αντισυνταγματική την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου, με την οποία μειώνεται ο κατώτατος μισθός και καταργείται η μετενέργεια, δικαιώνοντας τους απολυμένους εργαζόμενους στα ΚΤΕΛ Χαλκιδικής.


Κατά παράβαση του Συντάγματος εκδόθηκε η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012, με την οποία μειώθηκε ο κατώτατος μισθός και καταργήθηκε η μετενέργεια των συλλογικών συμβάσεων, σύμφωνα με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, που καθιστά την πράξη νομικά ανίσχυρη.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδος (ΟΣΜΕ), «το Δικαστήριο, σε μια από τις πρώτες δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται μετά τη θέση σε ισχύ της με αρ. 6/2012 ΠΥΣ, έκρινε ότι η τελευταία είναι νομικά ανίσχυρη, διότι εκδόθηκε από τη Διοίκηση κατά παράβαση του Συντάγματος (άρθρα 26 και 43 παρ. 2), χωρίς δηλαδή εξουσιοδοτική κάλυψη. Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση η οποία θέτει εκποδών τις σαρωτικές νομοθετικές μεταβολές της με αρ. 6 ΠΥΣ».

Όπως αναφέρει η ΟΣΜΕ «με την με αρ. 24/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής κρίθηκαν άκυρες οι απολύσεις πέντε συναδέλφων από το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής, οδηγών και εισπρακτόρων, που είχαν γίνει το Μάρτιο του 2012, και υποχρεώθηκε ο εργοδότης να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους και να τους καταβάλει μισθούς υπερημερίας για το διάστημα από την απόλυσή τους έως τον Αύγουστο του 2012». Η ΟΣΜΕ άσκησε παρέμβαση υπέρ των απολυθέντων στη δίκη.

Οι συνδικαλιστές αναφέρουν ότι οι απολύσεις είχαν πραγματοποιηθεί «χωρίς να συντρέχει κανένας από τους λόγους που προβλέπονται στον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού ΚΤΕΛ, με την επίκληση εκ μέρους του ΚΤΕΛ, της δήθεν κατάργησης των διατάξεών του που αφορούν τους όρους λύσης της σύμβασης εργασίας από την με αρ. 6/2012 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου».

«Η "επιχείρηση" εκθεμελίωσης εν μια νυκτί του οικοδομήματος των εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας με την με αρ. 6/2012 ΠΥΣ βρίσκει ήδη ως εμπόδιο την ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη, που, σε πείσμα των καιρών, επιμένει να θυμάται και να εφαρμόζει το Σύνταγμα και τους νόμους του ελληνικού κράτους. Οι απολύσεις στα ΚΤΕΛ, αλλά και σε πολλούς άλλους εργασιακούς χώρους, υπόκεινται και θα συνεχίσουν να υπόκεινται σε περιορισμούς. Τη «ζούγκλα» μπορούμε και θα την κρατήσουμε μακριά» καταλήγουν οι συνδικαλιστές. 

14/9/12

Ο συνήγορος της Χρυσής Αυγής

 Οι ίδιοι άνθρωποι που νομιμοποίησαν τη συμμετοχή της φασιστικής Ακροδεξιάς στην πολιτική ζωή της χώρας συνεχίζουν σήμερα να λειτουργούν ως συνήγοροι των εγκλημάτων της Χρυσής Αυγής.

Ο κ. Ι.Κ. Πρετεντέρης από τη στήλη του στα "Νέα" καταδικάζει εισαγωγικά "απερίφραστα" τη δράση της Χρυσής Αυγής και αμέσως μετά μας θυμίζει τον Πακιστανό της Πάρου, τους Αφγανούς στην Ηπείρου, τους μικροπωλητές, τις ανήλικες πόρνες, τους Σομαλούς, τους Γεωργιανούς κ.λπ. Αναπτύσσει δηλαδή ολόκληρη την ατζέντα της Χρυσής Αυγής, την ίδια που έχει υιοθετήσει και προβάλει και το δελτίο ειδήσεων το οποίο κοσμεί με την παρουσία του, για να καταλήξει ότι όποιος πιστεύει πως νόμος είναι το δίκιο του εργάτη δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει και ότι νόμος είναι το ξύλο του τραμπούκου.

Μάλιστα ο κ. Ι.Κ.Π. εξισώνει "την κατάλυση της έννομης τάξης" στα πανεπιστήμια, στα διόδια (του αφεντικού του, του Μπόμπολα -μην ξεχνιόμαστε) και στην Κερατέα, όπου, αν μη τι άλλο, δεν σκοτώθηκε ούτε μαχαιρώθηκε κανένας άνθρωπος, με τα πογκρόμ και τα μαχαιρώματα που κάνουν οι φασιστικές συμμορίες, από τα οποία ήδη έχουμε θρηνήσει νεκρούς.

Πρόκειται άλλωστε για τον ίδιο άνθρωπο που ανέλαβε να ξεπλύνει τον πρώην υπαρχηγό της νεολαίας του Παπαδόπουλου μαζί με τον Μιχαλολιάκο και διαπρεπή τραμπούκο με τσεκούρι Βορίδη, ο οποίος έχει μόνιμο στασίδι στην εκπομπή του.

http://www.left.gr/article.php?id=7255

13/9/12

Η ασυλία των ταγμάτων εφόδου. Του Παντελή Μπουκάλα

Ηταν απολύτως φυσιολογικό να εμφανιστούν θεριεμένοι οι νεοφασίστες σ’ ένα πολιτειακό χώμα όπου επί χρόνια καλλιεργήθηκαν (από κανάλια, διαδίκτυο, αξιωματούχους της Εκκλησίας, κομματάρχες κ.ά.) τα ζιζάνια της ανάδελφης και θεόθεν δοσμένης υπεροχής μας.

Αν έφτανε η γενειάδα για να γίνει κάποιος σπουδαίος φιλόσοφος, τότε ο μακρυγένης τράγος θα γινόταν πάραυτα Πλάτωνας. Αυτά έλεγε για τους δήθεν φιλοσόφους ο Λουκιανός, ο οποίος, λόγω συριακής καταγωγής, δεν θα αποσπούσε πιστοποιητικό ελληνικότητας από τους γονιδιομέτρες της Χρυσής Αυγής, που θα τον κατέτασσαν στους ανεπιθύμητους νόθους, μαζί -για να ’ρθουμε στις μέρες μας- με τον Χοσέ Χολέμπας και τον Σωτήρη Νίνη.

Σύμφωνα πάντως με το σαρκαστικό λουκιάνειο πνεύμα, αν έφταναν τα μακριά μουστάκια και μαλλιά για να θεωρηθεί κάποιος Καραϊσκάκης, τότε ο βουλευτής της Χ.Α. που «απελευθέρωσε» τη λαϊκή του Μεσολογγίου από τους ιταμούς εχθρούς της πατρίδος, θα ήταν πιο γνήσιος Καραϊσκάκης κι από τον «γιο της καλογριάς», αφού μόνος αυτός, αντιμετώπισε τα εχθρικά στίφη, βαριά εξοπλισμένα με πλαστικά παιδικά παιχνίδια, μυγοσκοτώστρες, μπλουζάκια και ό,τι άλλο έχει στην αρματωσιά του ένας λιανοπωλητής. Οσο για τον άλλο βουλευτή της Χ.Α, τον «Καιάδα», που «απελευθέρωσε» τη Ραφήνα, όπου κατά την επίσημη ανακοίνωση «βρέθηκε προς τιμήν της Θεοτόκου Παντοβασιλίσσης», ας χαίρεται το ψευδώνυμό του. Κι η Παναγιά μαζί μας...

Το πρόβλημα, ο εκφασισμός, μία μόνο πτυχή του οποίου είναι οι ναζιστικής χροιάς επιθέσεις εναντίον αλλοδαπών (ενόχων λόγω χρώματος), αλλά και γηγενών «αντιφρονούντων», από τρομοκράτες που μεταφράζουν το βουλευτιλίκι σε αλητεία μετ’ ασυλίας, είναι εξίσου σοβαρό με το οικονομικό. Αν περιμένουμε να μας το «λύσει» κι αυτό κάποια τρόικα, όπως έλυσε δα το οικονομικό μας, τότε χάσαμε· και χαθήκαμε. Αν περιμένουμε να το λύσει ανθ’ ημών κάποιος υπουργός Δημοσίας Τάξεως, τότε και πάλι χάσαμε· και χαθήκαμε.

Και το ίδιο θα συμβεί αν δεν δούμε καταπρόσωπο την αλήθεια, ότι δηλαδή οι αγέλες με τα μαύρα δεν είναι κάτι αφύσικο αλλά η ύπαρξή τους αποδεικνύει πόσο αποτύχαμε σαν γονείς, σαν εκπαιδευτικοί, σαν κόμματα, σαν Βουλή, σαν δημοκρατία. Ηταν απολύτως φυσιολογικό να εμφανιστούν θεριεμένοι οι νεοφασίστες σ’ ένα πολιτειακό χώμα όπου επί χρόνια καλλιεργήθηκαν (από κανάλια, διαδίκτυο, αξιωματούχους της Εκκλησίας, κομματάρχες κ.ά.) τα ζιζάνια της ανάδελφης και θεόθεν δοσμένης υπεροχής μας, της ανάγωγης και αντικοινωνικής εγωπάθειας, του ετσιθελισμού, του τραμπουκισμού, της μισαλλοδοξίας.

Η κοινωνία γέννησε το πρόβλημα, αυτή οφείλει να το λύσει. Και όχι δι’ αντιπροσώπων, που άλλωστε ούτε θέλουν ούτε μπορούν. Στο Μεσολόγγι βρέθηκε μια κυρία, άξιος πολίτης, που τα ’ψαλε στην κουστωδία του «Καραϊσκάκη», θυμίζοντάς τους τους παρακρατικούς δολοφόνους του Λαμπράκη. Θα μπορούσαν να τη δείρουν, αλλά δεν ήταν «επώνυμη», Κανέλλη ή Δούρου, για να ’χουν τον «λαό» υπέρ τους. Αυτή πάντως δεν φοβήθηκε. Ισως πέρασε από τον νου της το αναγραφόμενο στην είσοδο της πόλης, στην πύλη: «Κάθε ελεύθερος άνθρωπος είναι δημότης Μεσολογγίου». Και ξέροντας πως όποιος φοβάται δεν είναι ελεύθερος, αντιστάθηκε. Δείχνοντας έτσι ότι το μείζον με τους ελληνοτραμπούκους είναι η κοινωνική τους ασυλία και όχι η βουλευτική.

Πηγή: Καθημερινή
 

6/9/12

Ναύαγιο στο Αιγαίο κοστίζει τη ζωή σε τουλάχιστον 39 παράνομους μετανάστες

Σε τουλάχιστον 39 άτομα ανέρχεται ο αριθμός των νεκρών σε ναυάγιο που σημειώθηκε το πρωί της Πέμπτης στα ανοιχτά της Σμύρνης, όταν σκάφος από την Τουρκία που μετέφερε παράνομους μετανάστες βυθίστηκε μερικές δεκάδες μέτρα από την ακτή.

Ο αναπληρωτής νομάρχης της Σμύρνης, Αρνταχάν Τοτούκ δήλωσε πως έχουν βρεθεί 39 πτώματα. Ωστόσο, επισήμανε ότι υπάρχουν άλλα 15 πτώματα εγκλωβισμένα στην αποθήκη του σκάφους. «Νομίζω ότι ο συνολικός αριθμός των νεκρών θα είναι 54» είπε ο Τοτούκ. 

Από τους νεκρούς, 20 είναι παιδιά. Έχουν διασωθεί 45 άτομα, μεταξύ των οποίων ο καπετάνιος και ο βοηθός του, οι οποίοι συνελήφθησαν.

Ο κ. Τοτούκ είπε, επίσης, ότι πρόκειται για σκάφος μήκους 15 μέτρων και ότι, στην πλειοψηφία τους, οι μετανάστες ήταν Παλαιστίνιοι. Άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι οι επιβαίνοντες ήταν κυρίως ιρανικής και συριακής υπηκοότητας.

31/8/12

Το ανέκδοτο της εβδομάδας!

Ψήφο εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του, στο έργο που έχει γίνει και στο έργο που έχει μπροστά της η οργάνωση, αλλά και ψήφο συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, "ο οποίος τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται λόγω της κρίσης, αλλά βεβαίως και των αντιλήψεων που κυριαρχούν στην Ευρώπη και στη διεθνή σκηνή", χαρακτήρισε ο Γιώργος Παπανδρέου την επανεκλογή του στη θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο 24ο Συνέδριο της οργάνωσης, στο Κέιπ Τάουν, στη Ν. Αφρική.

"Είναι σίγουρα μια ψήφος αλληλεγγύης στους Έλληνες, αλλά και σε όλους τους λαούς που πλήττονται από την συντηρητική πολιτική που κυριάρχησε μετά από τη μεγάλη κρίση του 2008", είπε μετά την εκλογή του. Ο πρώην πρωθυπουργός έβαλε κατά αυτής της συντηρητικής πολιτικής, "που ακόμη δεν έχει κατανοηθεί πόσα προβλήματα, τεράστια προβλήματα έχει προκαλέσει σε μεγάλα κοινωνικά στρώματα, σε μεγάλους πληθυσμούς σε ολόκληρο τον κόσμο" και που "δεν "φέρνει" λύσεις, την ώρα που απαιτείται επένδυση στον άνθρωπο, απαιτούνται επενδύσεις στην ανάπτυξη και μείωση των τεράστιων ανισοτήτων".

Μιλώντας για το έργο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η οργάνωση "έχει ενεργό, παρεμβατικό λόγο και ρόλο στις εξελίξεις, σε μια κρίσιμη εποχή, που τα προβλήματα δεν περιορίζονται, δεν "χωράνε" στα όρια των εθνικών συνόρων". Ο επανεκλεγείς πρόεδρος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως το γεγονός ότι σήμερα περισσότερα από 60 κόμματα ζητούν να γίνουν μέλη στη ΣΔ, "δεν δείχνει απλώς το ενδιαφέρον τους για το έργο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλλά αναδεικνύει και τον δυναμικό ρόλο που διαδραματίζει όλο και περισσότερο η μεγαλύτερη πολιτική Οργάνωση της υφηλίου".

"Η Οργάνωσή μας, η Σοσιαλιστική Διεθνής, παραμένοντας σταθερή στις αξίες της δημοκρατίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης, στον αγώνα για την πράσινη ανάπτυξη, θα μεταρρυθμίζεται, θα προσαρμόζεται με σταθερότητα στις αρχές της στις απαιτήσεις των καιρών, ώστε να γίνει ακόμη πιο συμμετοχική, ακόμη πιο αποτελεσματική, ενισχύοντας τις δυνάμεις της, πολλαπλασιάζοντας τις δυνατότητες της", σημείωσε ο κ. Παπανδρέου.

15/8/12

Χρυσαυγίτες επιστρατεύτηκαν ενάντια στους μικροπωλητές στο πανηγύρι του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλονιά


Η Ηγουμένη του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλονιά κάλεσε Χρυσαυγίτες, για να διώξει τους Ρομά και άλλους μη αρεστούς μικροπολιτές από τον χώρο του παζαριού!!!

Η ΝΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης του ΚΚΕ καταγγέλλει την προκλητική οικονομική αντιπαράθεση που στήθηκε για το πανηγύρι του Αγίου Γερασίμου, σε βάρος των μικροπωλητών. Δημοτική αρχή Κεφαλονιάς και Μονή Αγίου Γερασίμου ερίζουν για το χρήμα των μικροπωλητών. Στην ανακοίνωσή της η ΝΕ Κεφαλονιάς – Ιθάκης του ΚΚΕ καταγγέλλει επίσης την απαράδεκτη επιστράτευση μελών της Χρυσής Αυγής από την Ηγουμένη του Αγίου Γερασίμου, ως «εθελοντών», για τη δήθεν αντιμετώπιση των παρανόμων πωλητών και των ζητιάνων.

Αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση αξιοποιείται η Χ.Α. για την προστασία οικονομικών συμφερόντων και ενάντια στη φτωχολογιά. Η εκ των υστέρων ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής, περί μη ανάμιξης στα τεκταινόμενα στον Άγιο, μόνο σαν κακόγουστη φάρσα μπορεί να χαρακτηριστεί. Η σιωπή της Μητρόπολης συνιστά συνενοχή.

Πηγή: kefaloniaphotonews.gr

12/8/12

Μεταμεσονύκτιο πογκρόμ Χρυσαυγιτών στη Λυκόβρυση

Ομάδα ροπαλοφόρων επιτέθηκε τα ξημερώματα σε Πακιστανούς με ρόπαλο και μαχαίρια, σκορπώντας τον τρόμο.

Διαβάστε το ρεπορτάζ του Pheme.gr

Όπως πληροφορείται το Pheme.gr ένας από τους μετανάστες δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι και διακομίσθηκε στο ΚΑΤ, ενώ συμπατριώτης του χτυπήθηκε με ρόπαλο στο κεφάλι.
Ήταν λίγο πριν τα μεσάνυχτα, όταν έντρομοι οι κάτοικοι της Λυκόβρυσης ξύπνησαν από τις φωνές των Χρυσαυγιτών που εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγό στους δρόμους κατά των μεταναστών της.
Πανικόβλητοι οι μετανάστες έτρεχαν να κρυφτούν, για να γλυτώσουν από την εγκληματική επίθεση των ροπαλοφόρων που χτυπούσαν στο ψαχνό.
Η μανία των ρατσιστικών ομάδων ήταν τέτοια που σε ορισμένες περιπτώσεις δεν δίστασαν να επιτεθούν στα σπίτια κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι εδώ και αρκετά χρόνια νοικιάζουν διαμερίσματα σε αλλοδαπούς που εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα.
Όπως καταγγέλλουν κάτοικοι της περιοχής στο Pheme.gr μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες οι ρατσιστικές ομάδες πραγματοποιούσαν επιθέσεις με πέτρες, ξύλα και ρόπαλα, επιχειρώντας να σπάσουν τις πόρτες και τα παράθυρα των κατοικιών που διαμένουν αλλοδαποί.
Κάτοικοι της Λυκόβρυσης, που ξύπνησαν έντρομοι από τις επιθέσεις των χρυσαυγιτών, αποδοκίμασαν με έντονο τρόπο την εγκληματική συμπεριφορά τους.
Χάρη στη στάση τους, πολλοί από τους αλλοδαπούς που διαβιούν εδώ και χρόνια στην περιοχή, γλύτωσαν την τελευταία στιγμή από την εκδικητική μανία των μαινόμενων επιδρομέων.

9/8/12

Mεγάλη νίκη των κατοίκων του Πειραιά - Εισαγγελέας ερευνά τις παραχωρήσεις παραλιών

Απόφαση- καταπέλτης για τη δημοτική αρχή του Β. Μιχαλολιάκου ακυρώνει όλες τις διαδικασίες παραχώρησης σε ιδιώτες των παραλιών «Βοτσαλάκια» και Φρεαττύδας ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική έρευνα για το θέμα.

Η απόφαση-καταπέλτης εκδόθηκε από την Επιτροπή του Άρθρου 152 της Περιφέρειας Αττικής μετά από προσφυγή της παράταξης «Συμμαχία στον Πειραιά» και ακύρωσε όλες τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και τις παρεπόμενες πράξεις (σ.σ τον διαγωνισμό, που έγινε κ.ο.κ.)


Μετά από αυτή την εξέλιξη «παγώνουν» όλες οι διαδικασίες της παραχώρησης των δύο παραλιών σε ιδιώτες και όλα θα πρέπει να αρχίσουν από την αρχή εάν το εμμείνει σε αυτό το σχέδιο ο δήμαρχος Β. Μιχαλολιάκος. Όμως, αυτή η απόφαση θα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και στο πλαίσιο της έρευνας, που ξεκίνησε με εισαγγελική εντολή από την Α’ πταισματοδίκη Πειραιά για να διερευνηθεί εάν τελέστηκαν αξιόποινες πράξεις στην διαδικασία λήψη των αποφάσεων και από ποιους.

Η εισαγγελική παραγγελία για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης δόθηκε μετά από μηνυτήρια αναφορά κατοίκων της περιοχής, που εναντιώνονται στην παραχώρηση σε ιδιώτες των δύο δημοτικών παραλιών.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Pireas2day.gr ο εισαγγελέας έχει ζητήσει η έρευνα να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Αυγούστου και ήδη η πταισματοδίκης έχει καλέσει όλους τους δημοτικούς συμβούλους, ανεξάρτητα εάν ψήφισαν θετικά ή αρνητικά στην εισήγηση του δημάρχου.

Η «Συμμαχία στον Πειραιά» σε ανακοίνωσή της για την απόφαση της Επιτροπής της Περιφέρειας έκανε λόγο για «μια μεγάλη νίκη των κατοίκων της πόλης μας, που εναντιώθηκαν στις παραχωρήσεις και στον παράνομο τρόπο που αυτές έγιναν».

«Δυστυχώς ο κ. Δήμαρχος αγνόησε και τη νόμιμη διαδικασία αλλά και το κοινό αίσθημα και προχώρησε σε απόδοση των παραλιών,παρά το γεγονός ότι επανειλημμένα του είχε επισημανθεί ότι κάτι τέτοιο και μη νόμιμο ήταν αλλά και οι κάτοικοι δεν το επιθυμούν. Ελπίζουμε ότι αυτή η ιστορία θα τελειώσει εδώ, ότι ο Δήμος Πειραιά θα συμμορφωθεί επιτέλους με τις αποφάσεις και οι παραλίες θα παραμείνουν ελεύθερες για όλους και όλες», καταλήγει η ανακοίνωση.+

Πηγή: http://www.left.gr/article.php?id=5563

7/8/12

Ο Ξένιος Δίας δεν μένει πια εδώ. Του Παντελή Μπουκάλα

Το πρόβλημα είναι σοβαρότατο, με παραμέτρους πολύ περισσότερες απ' όσες μάς επιτρέπουν να δούμε οι ιδεολογικές ή συμφεροντολογικές παρωπίδες μας. Και μία από τις αιτίες της τωρινής οξύτητάς του είναι η στάση της πολιτείας: τα κυβερνήσαντα κόμματα, καθένα με τη σειρά του, γνώριζαν ότι μεγάλο τμήμα της ανάπτυξης των προηγούμενων χρόνων οφειλόταν στην ανασφάλιστη και πάμφθηνη εργασία που εξαναγκαστικά παρείχαν οι μετανάστες.

Ως και το «θαύμα» των Ολυμπιακών, με τα έργα που εσκεμμένα αφέθηκαν για την τελευταία στιγμή ώστε να θεωρηθούν πολυτέλεια οι διαγωνισμοί, οφείλουν εν πολλοίς στους κάθε χρώματος «μαύρους» την έγκαιρη πραγματοποίησή τους.

Κάποιοι, λοιπόν, καρπώθηκαν τα κέρδη της φτηνής εργασίας και ανέβηκαν στην κοινωνική κλίμακα, σαρκάζοντας όποτε άκουγαν για φορολογική συνείδηση κ.τ.λ. Οι ωφελημένοι, είτε προύχοντες των αγροτικών περιοχών ήταν είτε εργολάβοι, βουλκανιζατεράδες, κτηνοτρόφοι ή επαγγελματίες του τουρισμού, εν αντιθέσει με τους μετανάστες, ψήφιζαν. Ηταν κομμάτι του κοινωνικού κατεστημένου, του κομματικού συστήματος, του πελατειακού κράτους.

Κι έτσι έμενε στα αζήτητα η νομιμότητα που επικαλείται τώρα η κυβέρνηση (και η ΔΗΜΑΡ;). Αλλωστε, ποιος θα γηροκομούσε τους υπερήλικους συγγενείς μας; Ποιος θα έδινε ζωή σε χωριά που έσβηναν; Ποιος θα συνέβαλλε στην άμβλυνση του δημογραφικού προβλήματος; Και ποιοι θα συνέδραμαν στην υποστύλωση των υπό κατάρρευση ασφαλιστικών ταμείων.

Τα ξέρουμε όλοι όλα αυτά. Αλλά τα κρύβουμε κάτω από το χαλί της ευαισθησίας και της συνείδησής μας, αφήνοντας έξω μόνο το έγκλημα. Γιατί τώρα προέχουν άλλα. Τώρα τον τόνο τον δίνει ο φόβος, γνήσιος ή καλλιεργημένος. Τώρα η «Χρυσή Αυγή», με υμνητές του Χίτλερ στους κόλπους της, είναι στη Βουλή και δίνει τη γραμμή, αφού υπερκέρασε τον «λάιτ» ΛΑΟΣ.

Αλλά τόσος κυνισμός πού βρέθηκε; Ποιος αρρωστημένος νους-νουνός αποφάσισε γελώντας σαρκαστικά να ονομάσει «Ξένιο Δία» το πογκρόμ; Υπάρχουν πιο ταιριαστά πλάσματα για να αναστήσουν οι ελληνολάτρες ονοματοδότες μετά τον Ξενοκράτη, τον Τειρεσία, τον Καλλικράτη κ.ά. Υπάρχει ο Κέρβερος, οι Εκατόγχειρες, ο Πανόπτης Αργος. Υπήρχε, χειρότερος απ' όλους άρα και καταλληλότερος, ο Κύκλωπας Πολύφημος, όπως θα ξέρουν όλοι όσοι κινητοποιήθηκαν για να «αποδείξουν», διαστρέφοντας και διαβάλλοντας τα παραδεδομένα, ότι ο Ξένιος Δίας προστάτευε μόνο τους Ελληνες διαφορετικών πόλεων και όχι τους εθνικά ή φυλετικά ξένους.

Στην «Οδύσσεια», λοιπόν, οι Ιθακήσιοι φτάνουν στη γη των Κυκλώπων και ο Οδυσσέας προσπέφτει στον Πολύφημο, λέγοντας (μτφρ. Δ.Ν. Μαρωνίτης): «Σεβάσου τους θεούς· είμαστε / ικέτες σου· κι ο Δίας εκδικείται και τους ικέτες και τους ξένους, / ο Ξένιος Δίας που τιμώντας τους ξένους συντροφεύει». Αν η αιγίδα του Ξενίου Διός κάλυπτε μόνο τις ελληνικές πόλεις, όπως διατείνονται οι ανασκευαστές, κανένα δικαίωμα δεν θα είχε ο γνώστης Οδυσσέας να ζητήσει από τον Κύκλωπα να σεβαστεί τον φιλόξενο αρχιθεό. Εκτός και αποφασίσουμε ότι ο αναιδής, απολίτιστος και ξενοφάγος Πολύφημος ήταν Ελληνας. Ηταν;

5/8/12

Ισπανίδα δήμαρχος αρνείται τη λιτότητα Ραχόι και ζητάει εκλογές

Οι πυροσβέστες και οι δημοτικοί αστυνομικοί έχουν πρωταγωνιστήσει στις θερινές κινητοποιήσεις στην Μαδρίτη και στην Βαλένθια, ενώ οι απλοί πολίτες προσπάθησαν να μπουν σε κάποια δημαρχεία της Ανατολικής Ισπανίας και των Βαλεαρίδων νήσων. Κάποιοι αξιωματούχοι, όπως η κυρία Noelia Rodríguez Casino, δήμαρχος της Ανδαλουσιανής πόλης Humilladero, έχει απευθυνθεί στον κύριο Ραχόι μέσω αυτής της επιστολής:

Κύριε πρόεδρε,

Σας γνωστοποιώ την άρνηση του εν λόγω Δήμου να υποστηρίξει τις περικοπές που Εσείς και το επιτελείο Σας θέλετε να επιβάλλετε στην Υγεία, στην Παιδεία, στους Δήμους, στις Περιφέρειες, στο κοινωνικό Κράτος.

Η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Σας καταργεί τα κοινωνικά δικαιώματα και διακινδυνεύει την σωστή λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών. Επιπροσθέτως, περιορίζεται η άσκηση των δημοκρατικών ελευθεριών.

Έτσι, η χώρα πάει 35 χρόνια πίσω. Σας κοινοποιώ την δεινή κατάσταση και την αγανάκτηση των απλών πολιτών αφού μέσω των μέτρων λιτότητας της κυβέρνησης Σας, θέλετε να πληρώσουν την κρίση σας οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Ως συνέπεια της πολιτικής που ακολουθείται, οι Τράπεζες παίρνουν υπερβολικά ποσά. Παραδείγματος χάριν, η BANKIA έλαβε κρατικά κονδύλια της αξίας 23 δισεκατομμυρίων ευρώ ενώ οι αμοιβές των ανωτέρων στελεχών της είναι σκανδαλώδεις.

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι είναι περιττές οι επιχορηγήσεις στην δούκισσα της Alba - Ισπανίδα ευγενής, γνωστή στον ροζ Τύπο της χώρας για τους γάμους της και για τις απέραντες εκτάσεις που κατέχει στην Ανδαλουσία - και στους Ανδαλουσιάνους γαιοκτήμονες που σφετερίζονται το 80% των κοινοτικών κονδυλίων;

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι περισσεύουν τραπεζίτες και κερδοσκόποι που υποχρεώνουν χρηματοοικονομικά ιδρύματα να δηλώσουν την χρεοκοπία ενώ οι ίδιοι εξασφαλίζουν χρυσούς μισθούς και συντάξεις;

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι είναι περιττές οι επιχορηγήσεις στην Καθολική Εκκλησιά που λαμβάνει - ανά έτος - περισσότερο από δέκα δισεκατομμύρια ευρώ;

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι είναι περιττές οι αμοιβές που παίρνουν τα ανώτερα στελέχη της Κρατικής Διοίκησης, των προέδρων του Γενικού Συμβουλίου της Δικαστικής Εξουσίας και του Συμβουλίου της Επικρατείας - στην Ισπανία λέγεται Συνταγματικό Δικαστήριο - οι οποίες αγγίζουν τις 140 χιλιάδες ανά έτος;

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι περισσεύει ο θεσμός της μοναρχίας αφού ο Βασιλιάς και η οικογένεια του αμείβονται με 9 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος - για κρατικά κονδύλια πρόκειται - στα οποία προστίθενται και άλλα έμμεσα έσοδα και με αυτό τον τρόπο χειρίζονται ένα ποσό που ανεβαίνει στα 200 εκατομμύρια σε ετήσια βάση;

Η κυβέρνηση Σας δεν νομίζει ότι περισσεύουν οι φορολογικοί παράδεισοι όπου οι πολυεθνικές κρύβουν τα μαύρα λεφτά τους; Έτσι η κυβέρνηση δεν εισπράττει περίπου 340 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η κυβέρνηση σας δεν νομίζει ότι περισσεύουν στρατιωτικές δαπάνες - παραδείγματος χάριν αυτές για την αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ η οποία είναι η μοναδική τρομοκρατική οργάνωση στην Ευρώπη και η υπεύθυνη για τον θάνατο πολλών προσώπων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και λοιπά;

Η κυβέρνηση σας δεν νομίζει ότι περισσεύουν ντροπιαστικά παραδείγματα όπως αυτά που πρωταγωνιστούν οι πρώην πρωθυπουργοί Felipe González και José María Aznar που παίρνουν - ανά έτος - συντάξεις της αξίας 82 χιλιάδων ευρώ και παράλληλα αμείβονται με 120 χιλιάδες ευρώ σε ετήσια βάση αφού ανήκουν στο Διοικητικό Συμβούλιο των επιχειρήσεων που διαχειρίζονται την χορήγηση του Φυσικού Αερίου και την ηλεκτροδότηση στην χώρα;

Η κυβέρνηση σας δεν νομίζει ότι περισσεύει η αύξηση του ΦΠΑ για είδη πρώτης ανάγκης, όπως τα σχολικά - σε αυτές τις περιπτώσεις ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας περνάει από το 4 μέχρι το 21% - και για πολιτιστικά δρώμενα - από τον Σεπτέμβριο ο ΦΠΑ για να παρακολουθήσει κανείς θεάματα στον κινηματογράφο και στο θέατρο θα περάσει από το 8 μέχρι το 21% -;

Και τι λέτε για τις εξώσεις, κύριε Ραχόι, που πλήττουν τα πιο αδύναμα λαϊκά στρώματα ενώ οι Τράπεζες εξασφαλίζουν το κέρδος τους;

Η κυβέρνηση σας ακολουθεί μια εγκληματική πολιτική. Ο εν λόγω Δήμος δηλώνει την πλήρη ανυποταγή στα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται. Καθώς εφαρμόζεται ένα οικονομικό πρόγραμμα που δεν αποκαλύφθηκε στο εκλογικό σώμα κατά την διάρκεια της εκστρατείας απαιτώ ως δήμαρχος αυτής της πόλης: Την προκήρυξη δημοψηφίσματος σχετικά με τα εν λόγω μέτρα λιτότητας ή την πραγματοποίηση πρόωρων εκλογών.

Με τιμή, Noelia Rodríguez Casino
Πηγή: http://epitropesdiodiastop.blogspot.gr/

3/8/12

Τα όρια του «όμαιμου»

Tου Παντελή Μπουκάλα


Και να ’θελε να το σκηνοθετήσει κάποιος και να το παραστήσει ως τυχαίο και συμπτωματικό, θα το ξανασκεφτόταν. Και θα το απέρριπτε στο τέλος, για να μην κατακριθεί ως υπερβολικά ευφάνταστος. Και όμως συνέβη. Συνέβη, δηλαδή, να κατακτήσουν μετάλλιο στο Λονδίνο και όχι με μεγάλη χρονική απόσταση, δύο αθλητές που αλλού κι αλλιώς ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής τους και με άλλα εθνικά χρώματα αγωνίστηκαν και βραβεύτηκαν. Μιλάω για τον Ηλία Ηλιάδη και τον Σιδέρη Τασιάδη. Για τον τζουντόκα που κατετάγη τρίτος κι έδειχνε με περηφάνια το ελληνικό εθνόσημο και για τον ασημένιο αθλητή του κανόε καγιάκ που δηλώνει απερίφραστα πως είναι Γερμανός και δεν ένιωσε την ανάγκη να σηκώσει και την ελληνική σημαία πάνω στο βάθρο.

Θα αρκούσε αυτή η σύμπτωση για να μας υποχρεώσει να ξαναδούμε τι σημαίνει έθνος και εθνική ταυτότητα, και ποια η σχέση τού «γεννιέμαι» με το «γίνομαι». Ηρθε όμως να προστεθεί άλλο ένα «τυχαίο»: διευρύνοντας τη δημαγωγία του ΛΑΟΣ (πρώτος ο κ. Καρατζαφέρης μοίρασε τρόφιμα), οι μιλιταριστές λαϊκιστές της Χρυσής Αυγής έδιναν πατάτες και λάδι στο Σύνταγμα σε όσους έδειχναν ελληνική ταυτότητα. Αν παίζαμε λίγο με το ρολόι της Ιστορίας και φέρναμε τα μπρος πίσω, θα βλέπαμε ότι ο μεν Ηλιάδης, αν πήγαινε λίγα χρόνια πριν σε χρυσαυγίτικη διανομή τροφίμων βάσει ταυτότητας, θα εκδιωκόταν βάναυσα (γιατί δεν ήταν ακόμα Ελληνας, Γεωργιανός ήταν), ο δε Τασιάδης θα έπαιρνε βέβαια μια σακούλα.

Ωστε λοιπόν εκείνο το ηροδότειο, «το Ελληνικόν εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον», δεν είναι απόλυτος νόμος, όπως το αντιμετωπίζουν όσοι... αιματοκρίτες (αλλά και αιμοχαρείς) διακηρύσσουν πως «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» και ρίχνουν και κάμποσες σφαλιάρες για να σε πείσουν. Αν μετρούσε μόνο το αίμα και η γλώσσα, ο Τασιάδης, που γεννήθηκε στον Εβρο από Ελληνες και μιλάει μια χαρά τα ελληνικά, θα έπρεπε να είναι Ελληνας. Αυτός όμως για συναισθηματικούς και υλικούς λόγους δηλώνει Γερμανός (και του σέρνουν τώρα τα μύρια όσα ελληνορθόδοξα στο Διαδίκτυο). Με τα ίδια κριτήρια, ο Ηλιάδης δεν θα ήταν Ελληνας, αφού δεν είναι ελληνικό το αίμα του, τα δε ελληνικά τα μαθαίνει ακόμα.

Εκεί όπου σε ορίζει η καρδιά σου, εκεί είναι η πατρίδα σου - αυτό λέει και ξαναλέει η Ιστορία, κι ας αδιαφορούμε για τα μαθήματά της. Και η καρδιά μιλάει πολύ συχνά και τη γλώσσα της ανάγκης ή της επιθυμίας, εκτός από τη γλώσσα του αίματος. Ο Ηλιάδης επέλεξε πατρίδα - και από ανάγκη. Ο Τασιάδης το ίδιο. Κανένας τους δεν είναι «προδότης». Φοβάμαι, ωστόσο, πως αν το παλικάρι που ξενιτεύτηκε πιτσιρίκι από την Ορεστιάδα στη Γερμανία θελήσει κάποτε να επιστρέψει στη γενέτειρά του, θα συρρεύσουν εκεί για να τον εξυβρίσουν όλοι οι εθνοκάπηλοι, που ήδη απαιτούν «να μην επιτραπεί η επανείσοδος στον μισθοφόρο». Ο μόνος που θα μπορούσε να τον προστατεύσει τότε θα ήταν ο Ηλίας Ηλιάδης, Μαζί με τη μισή «χρυσή» εθνική ομάδα άρσης βαρών.

2/8/12

Ο Χρυσοχοϊδης και οι 45 αστυνομικοί για τη φύλαξή του

Την ώρα που η εγκληματικότητα έχει χτυπήσει κόκκινο και ο φόβος έχει φωλιάσει στις γειτονιές της Αθήνας, περισσότεροι από 1.500 αστυνομικοί απασχολούνται στη φύλαξη υψηλά ιστάμενων προσώπων. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δημόσια πρόσωπα, απολαμβάνουν τις υπηρεσίες φύλαξης της ΕΛ.ΑΣ, δίχως κανένα προκαθορισμένο κριτήριο που να αφορά την προσωπική τους ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα χιλιάδες αστυνομικοί οι οποίοι θα μπορούσαν να ριχτούν στη μάχη της εγκληματικότητας αναλώνονται στην παροχή υπηρεσιών τύπου «μπάτλερ» σε VIP πρόσωπα.

Ωστόσο, αυτό που κυριολεκτικά προκαλεί το λαϊκό αίσθημα είναι η είδηση ότι πρώην υπουργός και νυν βουλευτής διαθέτει όχι έναν, ούτε δύο αλλά 45 αστυνομικούς, οι οποίοι τον φυλούν σε 8ωρες βάρδιες. Ο λόγος; Για τον πρώην υπουργό Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο οποίος φαίνεται ότι διαθέτει ένα ολόκληρο στρατό για τη φύλαξή του με κόστος που ανέρχεται κοντά στο 1 εκατ. ευρώ.

Το www.koutipandoras.gr επικοινώνησε με τον αντιπρόεδρο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής κ. Νίκο Καραδήμα, ο οποίος επιβεβαίωσε το γεγονός ότι υπάρχει πρώην υπουργός και νυν βουλευτής ο οποίος διαθέτει φρουρά 45 ατόμων. Μάλιστα ο κ. Καραδήμας έδωσε και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την έλλειψη προσωπικού στα αστυνομικά τμήματα, υποστηρίζοντας ότι στη Νέα Σμύρνη, όπου υπηρετεί ο ίδιος, υπάρχουν 30 αστυνομικοί για τη φύλαξη και προστασία 400.000 κατοίκων. Ο ίδιος μάλιστα υποστήριξε ότι θα πρέπει όλοι αυτοί οι αστυνομικοί να επιστρέψουν στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα, τα οποία αυτή τη στιγμή κατά γενική ομολογία είναι αποδυναμωμένα.

Μόλις προχθές ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Νίκος Δένδιας, εξήγγειλε ότι χιλιάδες αστυνομικοί θα ριχτούν στη μάχη της εγκληματικότητας. Ελπίζουμε αυτή τη φορά η εξαγγελία να γίνει πράξη.

1/8/12

Η επινόηση και κατασκευή του «λευκού Κινέζου» εργαζόμενου

Του Γιάννη Μηλιού

Θέλω να διατυπώσω τη βασική μου θέση προκαταβολικά: Δεν επίκειται η διάλυση της Ζώνης του Ευρώ (ΖτΕ), και όσοι την αναμένουν ή τη φοβούνται θα διαψευστούν για μια ακόμα φορά! Η συζήτηση που διεξάγεται μεταξύ των αξιωματούχων του συστήματος, ιδεολογικών («δεξαμενές σκέψης», «κορυφαίοι» οικονομολόγοι κ.λπ.) και πολιτικών (κυβερνήσεις, ευρωπαϊκές αρχές, αστικά κόμματα), σχετικά με τον «κίνδυνο διάλυσης της ΖτΕ» ή την πιθανότητα «εξόδου» κάποιων χωρών από αυτήν, στην πραγματικότητα συνιστά «μετάθεση», δηλαδή συγκάλυψη του πραγματικού επίδικου, που είναι η ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης σε αντιλαϊκή-νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και η διαμάχη γύρω από τα μέσα για την «αναίμακτη» επίτευξη αυτού του διακυβεύματος. Η Αριστερά έχει το δικό της, ριζικά διαφορετικό από το κυρίαρχο, σχέδιο ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης: Την Ευρώπη της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της κοινωνικής συνοχής, της προτεραιότητας των κοινωνικών αναγκών έναντι του κέρδους και γενικότερα των ιδιοτελών συμφερόντων, του σοσιαλισμού. Είναι λοιπόν λάθος, αντί να μιλά για το πραγματικό επίδικο (ποια Ευρώπη;), η Αριστερά να μετέχει στη συλλογική «μετάθεση» που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι, αποδεχόμενη το δίλημμα «τι και ποιοι θα διαλύσουν τη ΖτΕ και την Ευρώπη».

Είναι αλήθεια ότι η κρίση χρηματοπιστωτικής φερεγγυότητας (insolvency) στη ΖτΕ οξύνεται και ότι το δημόσιο χρέος της μιας μετά την άλλη των χωρών-μελών καθίσταται, υπό τις «δεδομένες συνθήκες», μη βιώσιμο (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος, Ιταλία...). Είναι όμως εξίσου αλήθεια ότι οι «δεδομένες συνθήκες» τροποποιούνται διαρκώς, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις πολιτικής, που προσωρινά μόνο χαλαρώνουν κάποια συμπτώματα της κρίσης χωρίς να τα αντιμετωπίζουν.

Όλα όμως αυτά τα «ημίμετρα», από τα «προγράμματα διάσωσης» μέσω «θεσμικού δανεισμού» εκτός αγορών, το «κούρεμα» του χρέους με τη λεγόμενη «συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα», μέχρι τη δημιουργία χρηματοδοτικών «μηχανισμών» πιστωτικής «σταθερότητας», ή μέχρι τη σχεδιαζόμενη «ευρωπαϊκή ενοποίηση και ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών», εδράζονται σε ένα σταθερό άξονα πολιτικής: Τη λιτότητα, δηλαδή την υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, τη βίαιη αναδιανομή εισοδήματος και εξουσίας υπέρ του κεφαλαίου, που εξαθλιώνει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, βυθίζει την οικονομία στην ύφεση, εκτινάσσει το δημόσιο χρέος και αποσταθεροποιεί την πίστη.

Η ύφεση και η παρόξυνση της χρηματοπιστωτικής στενότητας υποτιμά περαιτέρω την εργασιακή δύναμη και μειώνει τη διαπραγματευτική ικανότητα των εργαζομένων, μέσα από τις συνθήκες ανεργίας και ανασφάλειας που δημιουργεί, παρέχει «επιχειρήματα» στις πολιτικές «ιδιωτικοποιήσεων» (δηλαδή στην επέκταση των σφαιρών τοποθέτησης και κερδοφορίας του ιδιωτικού κεφαλαίου και στην υφαρπαγή των δημόσιων αγαθών), ψαλιδίζει ή και εξαλείφει τα δίκτυα και τους μηχανισμούς κοινωνικής προστασίας και τον «κοινωνικό μισθό».

Επιχειρείται έτσι να «κατασκευαστεί» ένας νέος τύπος Ευρωπαίου εργαζόμενου, με χαμηλό μισθό, ελαστικές συνθήκες εργασίας, μηδαμινά δικαιώματα, ελάχιστη δυνατότητα διαπραγμάτευσης απέναντι στην εργοδοσία. Πρόκειται για μια στρατηγική στόχευση των κυρίαρχων τάξεων, μια ταξική στρατηγική μακρού βεληνεκούς, η οποία μάλιστα δεν περιορίζεται στις χώρες της ΖτΕ (η Βρετανία αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα γι' αυτό), καίτοι στη ΖτΕ η στρατηγική αυτή διαθέτει ένα όπλο ιδιαίτερα προηγμένης (πολιτικής) τεχνολογίας: Τη «μόλις και μετά βίας» ελέγξιμη κρίση δημόσιου χρέους και τη χρηματοπιστωτική αναξιοπιστία (insolvency).

Είναι λοιπόν αλήθεια ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και κυρίως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) πεισματικά αρνούνται να κάνουν ό,τι θα μπορούσαν για τον αποφασιστικό περιορισμό των επιπτώσεων της κρίσης (έκδοση π.χ. ομολόγων αλλά και εντόκων γραμματίων της ΕΚΤ, η οποία θα εγγυάτο το δημόσιο χρέος όλων των χωρών - μελών και θα το μετέτρεπε σε ευρωπαϊκό χρέος). Είναι όμως λάθος το να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για μια «ανορθολογική» πολιτική. Διότι ο δραστικός έλεγχος των επιπτώσεων της κρίσης θα έθετε σε μερική έστω αχρηστία το «όπλο προηγμένης (πολιτικής) τεχνολογίας», το σοκ και δέος που δυνητικά προκαλεί στους εργαζόμενους το «φάσμα της χρεωκοπίας». Θα δημιουργείτο τότε «ηθικός κίνδυνος» (moral hazard), δηλαδή κίνδυνος παρέκκλισης από τη λιτότητα και τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση, καθώς οι εργαζόμενοι θα σήκωναν ευκολότερα κεφάλι. Από ταξική σκοπιά, αυτό ακριβώς θα αποτελούσε «ανορθολογική πολιτική» για το κεφάλαιο, που έχει εκλάβει την κρίση ως «ευκαιρία» για να τσακίσει τις κατακτήσεις και τις αντιστάσεις της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Το να συζητάμε για «ανορθολογικές πολιτικές» χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το ταξικό κριτήριο ισοδυναμεί με το να υιοθετούμε μια «κεντρώα» πολιτική σκοπιά, σύμφωνα με την οποία το γενικώς ορθό(λογικό) ταυτίζεται με τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου αδιακρίτως, της «οικονομίας» κ.ο.κ.

Τι λοιπόν μπορούμε να αναμένουμε το επόμενο διάστημα, για να μείνει η κρίση χρέους σε «οριακό σημείο» και να συνεχίζεται η νεοφιλελεύθερη αντιδραστική αναδιάρθρωση, η διαδικασία κατασκευής του «λευκού Κινέζου» εργαζόμενου στην Ευρώπη; Πληθώρα μέτρων και «καινοτομιών» όπως η «τραπεζική ένωση», μηχανισμοί αγοράς κρατικού χρέους χωρών-μελών της ΖτΕ από τη δευτερογενή αγορά, συνεχείς αναδιαρθρώσεις δημόσιου και ιδιωτικού χρέους («κούρεμα», επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων κ.ο.κ., συνδυασμοί όλων αυτών). Η αποχρέωση, δηλαδή η σταδιακή διαγραφή χρέους, θα αποτελεί βασικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας. Και αυτό δείχνει ότι το βασικό επίδικο της κρίσης δεν είναι ούτε δανειστές-δανειζόμενοι ούτε Βορράς-Νότος. Είναι η αντίθεση κεφάλαιο-εργασία!

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, υπάρχει διέξοδος; Προφανώς! Η διέξοδος για τις δυνάμεις της εργασίας είναι αγώνας για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού και των κοινωνικών συνθηκών που τον γεννούν. Αγώνας ταυτόχρονα «από κάτω» (κινήματα, διεκδικήσεις, αυτο-οργάνωση, αλληλεγγύη) και από «τα πάνω» (διεκδίκηση της κυβέρνησης από την Αριστερά).

1. Ο τίτλος του άρθρου αποτελεί δάνειο από τον Δημήτρη Βεργέτη

31/7/12

Η Αργεντινή δεν χρωστάει πια

Την ερχόμενη Παρασκευή η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντεζ θα υπογράψει την τελευταία επιταγή ύψους 2,5 δις δολαρίων για την αποπληρωμή των χρεών που συνήφθησαν τα τελευταία 11 χρόνια.

Έτσι, όπως δημοσιεύει η Ελ Παίς και αναδημοσιεύουν τα ΝΕΑ, κλείνει το «Κοραλίτο», η μεγαλύτερη θεσμική κρίση από τη δικτατορία, μια κρίση που οδήγησε στη χρεοκοπία του 2001.

«Κοραλίτο» σημαίνει «μικρό μαντρί», μια έκφραση των Αργεντινών για να δείξουν την αίσθηση της στενότητας και στέρησης των δικαιωμάτων τους που δημιούργησαν στους πολίτες τα μέτρα που είχαν ληφθεί τότε.

Η Φερνάντεζ εξηγεί συνεχώς στους πολίτες, τη σημασία αυτού που θα συμβεί την Παρασκευή με την υπογραφή της. «Φέτος αυτή η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τις πληρωμές του Μποντεν 12. Το Μπόντεν 12, για όσους δεν γνωρίζουν, έγινε για να πληρώσουν οι Αργεντίνοι, όσες αποταμιεύσεις τους δεν τους επέστρεψαν οι τράπεζες αυτής της χώρας…Φαντάζομαι όλα αυτά τα πράγματα που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει με αυτά τα χρήματα για όλους εκείνους που έχουν τα λιγότερα, για όσους ποτέ δεν είχαν την τύχη να κατέχουν μια κατάθεση σε δολάρια».

27/7/12

Βγάλ' τη σκούφια σου και βάρα τη...

Ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου κ. Ισίδωρος Κούβελος μίλησε στα διεθνή ΜΜΕ για τον αποκλεισμό της Βούλας Παπαχρήστου. Μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Δυστυχώς η αθλήτρια έκανε μια ρατσιστική δήλωση που αντίκειται στη θεμελιώδη αξία του ολυμπιακού κινήματος, που είναι ο σεβασμός. Ο σεβασμός στον συναθλητή σου, στον συναγωνιζόμενο, στο διαφορετικό φύλο χρώματος και φυλής (...) Τα λάθη πληρώνονται, ειδικά όταν είναι τόσο σοβαρά. Είναι εκ των ων ουκ άνευ ο αποκλεισμός».

Ο κ. Κούβελος, που είναι και σύζυγος της κ. Μπακογιάννη, είχε υποπέσει κι αυτός σε ένα λάθος ύψους ενός εκατ., το οποίο όμως δεν πλήρωσε... Ήταν πριν κάτι μήνες, που όλα τα δελτία ειδήσεων ασχολούνται με τον πολιτικό που έβγαλε ένα εκατ. εκτός χώρας: τελικά δεν ήταν πολιτικός, αλλά σύζυγος πολιτικού. Η γυναίκα του βέβαια τον δικαιολόγησε... είναι επιχειρηματίας, κάπου παράπεσε και ξέχασε να το δηλώσει. Το παράπτωμά του δεν τον έθεσε εκτός Ολυμπιακών Αγώνων. Το δικό του λάθος πέρασε στο ντούκου... της νεαρής αθλήτριας όχι...και δικαίως... Το άδικο είναι που ο Κούβελος μπορεί να την καταδικάζει όταν δεν έχει ο ίδιος αθωωθεί...

Α.Γ.
Πηγή: Η Αυγή, 26/7/2012

26/7/12

"Κολλημένοι" με το δόγμα του σοκ, "κλώτσησαν" την προσφορά επιμήκυνσης στα 10-12 χρόνια

Φθηνά επικοινωνιακά παιχνίδια εξαπάτησης της κοινής γνώμης παίζουν στις πλάτες της ελληνικής οικονομίας οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Αποκορύφωμα των προπαγανδιστικών χειρισμών τους αποτελεί το ότι ο πρώην πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Ευ. Βενιζέλος "κλώτσησαν" την επιμήκυνση που τους προσέφερε το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον περασμένο Μάρτιο, μόνο και μόνο για να την συμφωνήσουν κάποια άλλη στιγμή (στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σημερινή συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ.) έστω και "κουτσουρεμένη", παρουσιάζοντάς της προς χάρη των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, ως... δική τους "επιτυχία". Μάλιστα, απέκρυψαν και την επιμήκυνση της δανειακής σύμβασης με το ΔΝΤ ως τις 14 Μαρτίου 2016. Πέραν όμως αυτής της σκοπιμότητας, είναι τέτοιες οι νεοφιλελεύθερες εμμονές των μνημονιακών ώστε επέλεξαν την προσφιλή για τους θιασώτες της "θεωρίας του σοκ" ταχεία προσαρμογή ακόμη και στο σκέλος της αποπληρωμής του δανείου του ΔΝΤ και όχι το διάστημα των 10 ετών (ή και 12, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Πόουλ Τόμσεν, που "κάρφωσε" την κυβέρνηση Παπαδήμου χωρίς ποτέ να διαψευστεί) που προβλέπει μέσα από τη διαδικασία της μακροπρόθεσμης στήριξης "Extended Fund Facility" (EFF) για χώρες με ύφεση ή αδυναμίες ταχείας αποπληρωμής, το ΔΝΤ!

Σε χθεσινή δήλωσή του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός αναφέρθηκε στην εκ μέρους του ΔΝΤ (και από την 30 Ιουνίου) επιμήκυνση της δανειακής σύμβασης με την Ελλάδα έως τις 14 Μαρτίου 2016, όπως αυτή προκύπτει από πρόσφατη ανακοίνωση του ΔΝΤ ("IMF Lending Arrangements as of June 30, 2012"). Αυτό που αναφέρει η ανακοίνωση είναι ότι από τις 15 Μαρτίου 2012, δηλαδή προεκλογικά, είναι σε ισχύ δανειακή σύμβαση του Ταμείου προς την Ελλάδα, με το λεγόμενο "amount agreed" ποσό να ανέρχεται σε 23.785 εκατομμύρια. Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (τα γνωστά ως SDR, που είναι η βάση νομισματικού υπολογισμού μέσω ισοτιμιών προς τα κανονικά νομίσματα) που αντιστοιχεί σε 29,50 δισ. ευρώ, με διάρκεια έως τις 14 Μαρτίου 2016. Ωστόσο, ο ελληνικός λαός, επισημαίνει ο Γ. Μηλιός, "όχι μόνο δεν πληροφορήθηκε για τη σύμβαση αυτή, αλλά ακούει καθημερινά τα φληναφήματα των παραγόντων της κυβέρνησης για επικείμενη 'επιμήκυνση μέσω επαναδιαπραγμάτευσης'" και προσθέτει: "Για άλλη μια φορά, η μνημονιακή τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ., οι πολιτικοί εκφραστές της ελληνικής ολιγαρχίας και των διεθνών συμμάχων τους, συμπεριφέρονται στους Έλληνες πολίτες σαν να είναι "ιθαγενείς". Αποκρύπτουν τα ήδη προεκλογικώς αποφασισθέντα, δηλαδή την επιμήκυνση του διαστήματος για την επιβολή των μέτρων που κατακρημνίζουν τα λαϊκά εισοδήματα και διαλύουν το κοινωνικό κράτος, για να τα παρουσιάσουν σαν 'επιμήκυνση μετά από διαπραγμάτευση'. Πολιτεύονται σαν να μη συνέβη τίποτα, δηλαδή ερήμην της λαϊκής βούλησης, που εκφράστηκε στις πρόσφατες εκλογές.
Το ψέμα και η παραπλάνηση πρέπει να σταματήσει. Είτε το θέλει είτε όχι, η κυβέρνηση θα λογοδοτήσει σύντομα στον ελληνικό λαό".

Ας σημειωθεί ότι ενώ η κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί με συστηματικές διαρροές πως «επαναδιαπραγμάτευση» του Μνημονίου σημαίνει κατά βάση «επιμήκυνση» κατά ένα ή δύο χρόνια, οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις επέλεξαν -πιστές στο δόγμα του σοκ- τη γρήγορη προσαρμογή. Και για του λόγου το ασφαλές, ενώ το δάνειο που πήρε η έλαβε από το ΔΝΤ και κατ’ επέκταση από την τρόικα ακολουθεί τη διαδικασία Stand-by Arrangement (SBA), αντίθετα, Ιρλανδία και Πορτογαλία δανείσθηκαν μέσω της διαδικασίας Extended Fund Facility (EFF). Οι διαφορές είναι χαρακτηριστικές: Στην περίπτωση του ελληνικού δανείου (SBA), ο προβλεπόμενος χρόνος «προσαρμογής» (χωρίς περίοδο χάριτος) είναι 3 χρόνια και 3 μήνες έως 5 χρόνια, ενώ στην περίπτωση της Πορτογαλίας και Ιρλανδίας είναι 4 χρόνια και 6 μήνες έως 10 χρόνια. Η αποτυχία του Μνημονίου έπεισε όμως την τρόικα για την προοπτική της «επιμήκυνσης», προτού το εγχώριο μνημονιακό μπλοκ μιλήσει για «επαναδιαπραγμάτευση»: σε ερώτηση προς τον κ. Τόμσεν (μέλος της τρόικας από το ΔΝΤ) αναφορικά με τη διάρκεια του Πορτογαλικού Προγράμματος, αυτός απάντησε στις 20 Μαΐου 2011: «Η περίοδος αποπληρωμής για ένα δάνειο που έχει συναφθεί με τη διαδικασία EFF είναι μέχρι 12 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου χάριτος. Αναφορικά με την Ελλάδα, έχουμε πει σε προγενέστερο χρόνο ότι είμαστε έτοιμοι να μετατρέψουμε τη διαδικασία σε EFF...".
Η παρουσίαση της παράτασης αποπληρωμής του χρέους ως «αποτελέσματος επιτυχούς διαπραγμάτευσης» θα είναι, για μια ακόμα φορά, ένα φτηνό επικοινωνιακό τρικ.

Ας σημειωθεί ότι ο μεν EFF ισχύει από το 1974 για χρηματοδότηση του ΔΝΤ σε χώρες με σοβαρά προβλήματα που εμποδίζουν τη γρήγορη αποπληρωμή ή με υφεσιακά προβλήματα όπως λ.χ, η Ελλάδα σήμερα ("...to provide assistance to countries experiencing serious relatively long-term payments imbalances... also useful for an economy characterized by low growth...).

23/7/12

Εργάτης-μετανάστης πυροβολήθηκε αντί να πληρωθεί τα δεδουλευμένα του!

Ο μετανάστης εργάτης που πυροβολήθηκε αντί να πληρωθεί τα δεδουλευμένα του από κτηνοτρόφο στο Σταυρωμένου Ρεθύμνου θα κάνει δηλώσεις σήμερα Δευτέρα στη 1 μ.μ. με πρωτοβουλία της Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή και της Ένωσης Μεταναστών Εργατών.

Μόλις προχθές κατάφερε να ξεφύγει από τον κλοιό θανάτου που του έστησε ο εργοδότης Κ.Μ. στο Σταυρωμένο Ρεθύμνου ο 28χρονος εργάτης από  το Πακιστάν Μπασίρ Τζαχανγκίρ.

Αντί να του καταβάλει τα τριακόσια ευρώ που είχαν συμφωνήσει ως μηνιάτικο, ο Κ.Μ. πήρε ένα όπλο και την Δευτέρα 2 Ιούλη στις 6.30πμ πήγε στη στάνη όπου απασχολούσε τον εργαζόμενο και άρχισε να πυροβολεί στο δωμάτιο όπου ξεκινούσε το μεροκάματο. Δύο γέροντες που βρίσκονταν εκεί άρχισαν να φωνάζουν «σταμάτα, τι κάνεις» και μπήκαν στη μέση για να προφυλάξουν τον εργαζόμενο. Ο Κ.Μ. έριχνε σφαίρες αρχικά γύρω από τον εργαζόμενο και μία από αυτές τον χτύπησε στο πόδι τραυματίζοντας τον.

Τον έκλεισε και τον  κράτησε στο δωμάτιο  τραυματισμένο, χωρίς καμία θεραπεία, επί τρείς μέρες. Τη τέταρτη μέρα  κατάφερε να διαφύγει.  Ο Κ.Μ. απείλησε τον Μπασίρ ότι άν μιλήσει θα σκοτώσει τον αδελφό του ο οποίος δούλευε επίσης στον Σταυρωμένο. Όταν διέφυγε ο Κ.Μ. τον αναζήτησε με 4-5 άλλους στο σπίτι του αδελφού του.

Στις 6 Ιούλη κατάφερε να πάει στην Αστυνομία, όπου έκανε μήνυση. Το Α.Τ. έφερε αμέσως ασθενοφόρο που τον μετέφερε στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου για να αντιμετωπίσει με εγχείριση το τραυματισμό του από το βλήμα του πυροβόλου όπλου. Πριν ολοκληρωθεί η θεραπεία του έφυγε για την Αθήνα μαζί με τον αδελφό του φοβούμενος ότι ο δράστης θα προχωρήσει στην εκτέλεση των απειλών του.

Στις 20 Ιούλη στην Αθήνα προσέφυγε στην Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή και την Ένωση Μεταναστών Εργατών όπου κατέθεσε αυτές τις καταγγελίες.
Η Αστυνομία σε όλη τη διαδικασία αυτή τον παρότρυνε να μην γνωστοποιήσει το περιστατικό και να φύγει μακριά από το χωριό.

Υπάρχουν όμως τεράστια ερωτηματικά:
ΠΟΙΟΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ;
ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ;
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ; ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΤΟ ΟΠΛΟ ΠΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ;

Είναι σαφές ότι ο ρατσισμός προστέθηκε στη βάρβαρη εκμετάλλευση ενός αφεντικού που όπως και τα περισσότερα αυτό το διάστημα αποθρασυνόμενα από τις κυβερνήσεις των Μνημονίων παραβιάζουν τα εργασιακά δικαιώματα αφήνοντας συχνά απλήρωτους τους εργάτες.

Το επικίνδυνο αυτό κρούσμα για το οποίο η Αστυνομία ζήτησε την σιωπή του θύματος συνέβη σε ένα χωριό που απασχόλησε τα ΜΜΕ το περασμένο Γενάρη με τις πρωτοβουλίες της Αστυνομίας και πολιτών για τη συγκρότηση σώματος επιτήρησης της περιοχής για τους μετανάστες στους οποίους συλλογικά είχε φορτωθεί ένα αποτρόπαιο έγκλημα σε βάρος μιας γερόντισσας.

21/7/12

Προ των πυλών η επιβολή διδάκτρων στην ανώτατη εκπαίδευση

Ξανά στο κρεβάτι του Προκρούστη η Παιδεία, καθώς «ειδικοί» (βλέπε ΚΕΠΕ) και επιτελεία εντός και εκτός υπουργείων θεωρούν ότι η εκπαίδευση «αντέχει» να χάσει κι άλλους πόρους.

Σύμφωνα με εισήγηση του ΚΕΠΕ, η οποία εξετάζεται στις διαδοχικές κυβερνητικές συσκέψεις, ο προϋπολογισμός για την Παιδεία μπορεί να μειωθεί κατά πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια! Μάλιστα, ένα από τα «ισοδύναμα» προβλέπει και την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το χρονικό όριο των σπουδών τους, πρόταση που δεν έχει διαψευστεί!

Επισήμως, τα στελέχη του υπουργείου Παιδείας τηρούν σιγή ιχθύος. Ούτε διαψεύδουν ούτε επιβεβαιώνουν τις περικοπές-μαμούθ που σχεδιάζονται για την Παιδεία και θα «κλείσουν» μαζί με τα υπόλοιπα μέτρα, αύριο Τετάρτη. Πάντως, η πρόταση για την επιβολή διδάκτρων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ φορτώνεται στην τρόικα, όπως συνέβη και με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτερου μισθού, κατά την προηγούμενη «διαπραγμάτευση». Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο υπάρχει πρόταση, αλλά ενδεχομένως να έχει ριφθεί ο κύβος για την κατάργηση της δωρεάν φοίτησης στην ανώτατη εκπαίδευση, ανεξάρτητα από τα έτη σπουδών. Σχετική ρύθμιση υπήρχε σε ένα από τα σχέδια νόμου που είχε ετοιμάσει η Αν. Διαμαντοπούλου.

Η αποκάλυψη αυτής της ρύθμισης (από την "Αυγή") είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, με αποτέλεσμα η τότε υπουργός Παιδείας να αναγκαστεί σε υποχώρηση, αναθέτοντας την απόφαση για το μέλλον των «αιώνιων» φοιτητών στα Συμβούλια Διοίκησης. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι σε κανένα ίδρυμα δεν έχει συγκροτηθεί Συμβούλιο Διοίκησης και πολύ περισσότερο δεν έχει φτιαχτεί Οργανισμός, οπότε η ρύθμιση αυτή εγείρει άμεσα συνταγματικά προβλήματα, που όμως -όπως έχει δείξει η εμπειρία- δεν είναι ανυπέρβλητα ούτε για την κυβέρνηση ούτε για την τρόικα. Αν βρεθεί τελικώς η φόρμουλα, η επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές που έχουν υπερβεί τη διάρκεια των σπουδών τους θα είναι ένα άμεσο εισπρακτικό μέτρο, καθώς χιλιάδες οικογένειες θα βρεθούν προ του εκβιαστικού διλήμματος ή «πληρώνω» ή το παιδί μου χάνει τη φοιτητική του ιδιότητα.
Ταυτοχρόνως, τίποτα δεν διασφαλίζει ότι, σε επόμενη φάση, το μέτρο των διδάκτρων δεν θα επεκταθεί στο σύνολο του φοιτητικού πληθυσμού, προκειμένου η Ελλάδα να τελειώνει και με αυτή την... ιερή αγελάδα, όπως δήλωνε κάποτε πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.

Η πρόταση γίνεται ακόμη πιο βάσιμη, δεδομένου ότι οι περικοπές στα λειτουργικά έξοδα της εκπαίδευσης είναι τέτοιες που δεν αφήνουν περιθώρια για νέες μειώσεις και τα σχέδια για τη δραστική μείωση της ανώτατης εκπαίδευσης, τόσο σε φοιτητές όσο και σε ιδρύματα, δεν έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, μπορούν να αποδώσουν από το 2015 και μετά. Το ίδιο ισχύει και για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, που θα έπρεπε ήδη να έχουν αποφασιστεί για να αποδώσουν έσοδα.

Να σημειωθεί ότι το υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται πολύ φειδωλό στις προβλέψεις του για το τι μπορεί να κόψει, τονίζοντας με νόημα ότι το 90% του προϋπολογισμού του πηγαίνει στη μισθοδοσία εκπαιδευτικών. Με βάση τα παραπάνω, το υπουργείο Παιδείας υποστηρίζει ότι μπορεί να εξοικονομήσει μόνο 50 εκατ. ευρώ, που θα προέλθουν κυρίως από τη συγχώνευση με το υπουργείο Πολιτισμού. Οπότε τα περιθώρια στενεύουν ακόμη περισσότερο και καταλήγουν ή σε άμεσα εισπρακτικά μέτρα, όπως αυτό των διδάκτρων, που πλέον χτυπούν τη ρίζα της ανώτατης εκπαίδευσης, ή σε ένα πρόγραμμα περικοπών - μαμούθ του εκπαιδευτικού προσωπικού και της μισθοδοσίας του. Μπορεί και τα δύο.