31/7/11

Μεγάλη επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας‏

του Αλωνιστή



Ο καταζητούμενος εγκέφαλος και συλληφθείς απο την ΕΛΑΣ.





Μεγάλη επιτυχία σημειώθηκε από την ΕΛΑΣ και τις διωκτικές αρχές. Κατάφεραν να εντοπίσουν το κρησφύγετο του διαβόητου διαδηλωτή με την κουκούλα αλλά και τον ίδιο. Με συντονισμένες ρίψεις δακρυγόνων και ασφυξιογόνων αλλά και τόνους νερό από τις υπερσύχρονες αντλίες που προμηθεύτηκε το Υπουργείο Προστασίας του πολίτη από την γειτονική Τουρκία και που με περισσή υπερηφάνεια παρουσίασε ο Υπουργός κ. Παπουτσής σε πρόσφατη πρες-κονφερανς, η επιχείρηση είχε αίσιο τέλος.

30/7/11

Ο Θάνος Ανεστόπουλος σε μια live εμφάνιση στη πόλη μας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ) Live και έκθεση έργων στο ΑVANT GARDE (Ραζή-Κότσικα 15, Μεσολόγγι) την Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Ο Θάνος Ανεστόπουλος (τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός των πολύ αγαπημένων μας Διάφανων Κρίνων) έρχεται στο Avant Garde για μια μοναδική solo εμφάνιση ιδιαίτερης απόλαυσης με κοινό άξονα την επικοινωνιακή τροβαδόρικη διάθεση και την αγάπη του για την ποίηση στην rock μουσική.
Ιδιαίτερες συστάσεις για τον Θάνο Ανεστόπουλο δεν χρειάζονται.
Επί 20, περίπου, χρόνια η φωνή του αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές της εγχώριας μουσικής σκηνής. Λυρική, εκφραστική, έντονα φορτισμένη και, συνήθως, μελαγχολική, κράτησε συντροφιά σε χιλιάδες μουσικόφιλους μέχρι και το τέλος της πορείας των Διάφανων Κρίνων, στις αρχές του 2009.
Στα τέλη της περασμένης χρονιάς, ο Θάνος επέστρεψε με την παράσταση "Οι Ποιητές Γυμνοί Τραγουδούν" και τώρα δουλεύει πάνω στην επερχόμενη solo δισκογραφική δουλειά του, αποσπάσματα από την οποία θα παρουσιάσει σε αυτή την μοναδική εμφάνισή του.
Όπως προαναφέρθηκε, θα παρουσιαστούν καινούργια τραγούδια από την επερχόμενη δισκογραφική δουλειά του Θάνου Ανεστόπουλου, μαζί με αγαπημένα κομμάτια από την δισκογραφία των Διάφανων Κρίνων. Δεν θα λείψουν και οι διασκευές / εκπλήξεις σε τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών - όπως ο Nick Cave, οι Tindersticks, ο Neil Young, ο Tom Waits, οι Sixteen Horsepower και άλλοι - καθώς και μελοποιημένα ποιήματα από καταραμένους ποιητές (Κώστας Καρυωτάκης, Arthur Rimbaud, Μαρία Πολυδούρη,Λίνο Ιωαννίδη, Edgar Alan Poe, Sylvia Plath, Νίκος Καββαδίας κ.α.)
Στον χώρο, κατά την διάρκεια του live θα υπάρχουν και έργα ζωγραφικής με κάρβουνο του Θάνου Ανεστόπουλου.
LIVE
ACOUSTIC SOLO
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
AVANT GARDE Café-Bar
Ραζή-Κότσικα 15, Ι.Π. Μεσολόγγι
Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
Ώρα έναρξης: 22.00
Είσοδος Ελεύθερη

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Θάνος Ανεστόπουλος ο ιδρυτής των Διάφανων Κρίνων,ενός από των μεγαλυτέρων συγκροτημάτων της ελληνόφωνης Rock σκηνής,ως στιχουργός,συνθέτης και ερμηνευτής για είκοσι συναπτά έτη διαμορφώνει και δίνει ένα ιδιαίτερο ύφος τραγουδοποιίας και αφήνει ένα καθαρά προσωπικό στίγμα που συστατικά του είναι η επικοινωνία και η αμεσότητα,η αυθεντική Rock ματιά του,η εναλλαγή συναισθημάτων, η κατάνυξη από τον συνδυασμό ποίησης και λυρισμού,η μαγευτική χροιά της φωνής του.
Η αγάπη του για την ποίηση τον ώθησε στην μελοποίηση ποιημάτων μεγάλων ξένων και ελλήνων ποιητών.Ποιήματα που τα συναντάμε σε όλη την δισκογραφία των Διάφανων Κρίνων.Μια δισκογραφία που ξεκίνησε από το 1994 και ολοκληρώθηκε το 2008 .
Έξι δίσκοι και πολλές συμμετοχές σε tribute αφιερώματα και συλλογές,που απόσπασαν τις καλύτερες κριτικές .
Ο Θάνος Ανεστόπουλος συμετείχε σε πολλές συναυλίες κοινοφελούς χαρακτήρα.
Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών έπαιξε μέσα στις φυλακές ανηλίκων στην Αυλώνα
Στο ιστορικό του συγκαταλέγονται η αγάπη του για το θέατρο -έγραψε μουσική για το θεατρικό Δεσποινίς Τζούλια του Στρίνμπεργκ για το θεατρικό ‘Σ' αγαπώ και μου λύπης’ και πρόσφατα τραγούδι του συμπεριλήφθηκε στο ‘Δον Ζουάν’ του Εθνικού Θεάτρου κ.α.
Τραγούδια του έχουν συμπεριληφθεί και σε πολλές ταινίες μικρού μήκους.
Αξιοσημείωτη ήταν και η επιμέλεια που είχε για την κυκλοφορία του βιβλίου –Ο Γύρος Της Μέρας Σε Ογδόντα Κόσμους συνοδευόμενο από CD.
Μια πρωτότυπη μοναδική για τα εκδοτικά δεδομένα πράξη διανθισμένη από τα προσωπικά του ζωγραφικά σχέδια.
Σχέδια που παρουσιάζονται πάντα πλέον σε κάθε ζωντανή του εμφάνιση δίνοντας την ευκαιρία εικονοποίησης των στίχων του.
Πρόσφατα μέσα στο έτος 2009 δημιούργησε και παρουσίασε το μουσικό project
''ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΓΥΜΝΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ'' μαζί με τον συνθέτη Νίκο Πλάτανο βασισμένο σε καινούρια τραγούδια, σε μελοποιήσεις αγαπημένων τους ποιητών ,καθώς και σε ανέκδοτες ακουστικές αποδόσεις τραγουδιών από την δισκογραφία των Διάφανων Κρίνων. Τώρα στον παρόντα χρόνο εν αναμονή της πρώτης δισκογραφικής προσωπικής δουλειάς του συνεχίζει μαζί με εξαίρετους μουσικούς (Χρήστος Λιάτσος στα κρουστά, Νίκος Γιούσεφ στο μπάσο και στα μουσικά πριόνια , Τηλέμαχος Μούσας στις κιθάρες και στο θέρεμιν, Σοφία Ευκλίδου στο βιολοντσέλο και ο ίδιος στα φωνητικά, στην κιθάρα και στην φυσαρμόνικα).
Ο Θάνος Ανεστόπουλος ένας αυθεντικός Rock τροβαδούρος και τραγουδοποιός με συνθέσεις και στίχους που τραγούδησαν και τραγουδά η καινούρια γενιά αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της μουσικής σκηνής του τώρα, με φρέσκες προτάσεις, που φτάνουν να αγγίζουν τον χώρο της ΑΒΑΝ ΓΚΑΡΝΤ.

27/7/11

«Σχολιαστής»: ένα περιοδικό (και μια Αριστερά) υψηλών προσδοκιών

Από Red Notebook


To Red Notebook ξεκινά έναν κύκλο αφιερωμάτων σε περιοδικά που συνδέθηκαν με την Αριστερά και τα σύγχρονα κινήματα αμφισβήτησης και που σήμερα δεν κυκλοφορούν πια. Το πρώτο αφιέρωμα της σειράς αφορά το «Σχολιαστή», ένα από τα σημαντικότερα αριστερά περιοδικά της δεκαετίας του ΄80, και «πρόδρομο» της δημοσιογραφικής ομάδας του «Ιού» της Ελευθεροτυπίας

Του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου


Η συγκυρία

Στο έδαφος του μεταπολιτευτικού ριζοσπαστισμού και προσδοκιών που ξεπερνούν κατά πολύ τον καραμανλικό «εκσυγχρονισμό», το ΠΑΣΟΚ σχηματίζει την πρώτη μη συντηρητική κυβέρνηση στην Ελλάδα μετά τον εμφύλιο, υλοποιώντας μια πανσυλλεκτική (και παροιμιωδώς ασαφή, κοινωνικά) «Εθνική Λαϊκή Ενότητα». Η άνοδός του στην κυβέρνηση, αν και δεν σηματοδοτεί ακριβώς την έλευση «του λαού στην εξουσία», εντούτοις επιταχύνει την κρίση της Αριστεράς: Μπορεί το «συμβόλαιο με το λαό» να περιλαμβάνει κρυφές ρήτρες (ωμές κυβερνητικές παρεμβάσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, σοσιαλιστική λιτότητα και σοσιαλιστικό ξύλο), μπορεί οι μονίμως φευγαλέες «Βάσεις του Θανάτου» να παραμένουν εν τέλει στο όνομα του «εξ Ανατολών κινδύνου», όμως η αντιδεξιά πόλωση που επιβάλλει ο Παπανδρέου λειτουργεί για την Αριστερά ως αιτία παράλυσης και, εν μέρει, αφομοίωσης.

Το ΚΚΕ, έχοντας κερδίσει κατά κράτος την ενδοαριστερή αντιπαράθεση, και διαφυλάσσοντας την κληρονομιά του σταλινισμού ως τεκμήριο συνέπειας, αυτοπεριορίζεται σε φωνή της συνείδησης του ΠΑΣΟΚ, άλλοτε αποκαλύπτοντας ότι το τελευταίο «δεν μένει πιστό στις διακηρήξεις του» κι άλλοτε αναζητώντας την «πραγματική Αλλαγή» σε συμφωνίες κορυφής μαζί του. Αριστεροί διανοούμενοι της εποχής ενσωματώνονται στον ανασυγκροτούμενο κρατικό μηχανισμό, βλέποντας τον τελευταίο αποκλειστικά (ή και καθόλου…) ως πεδίο πάλης, ενώ άλλοι ανακαλύπτουν στην Ορθοδοξία την κιβωτό της «ελληνικότητας» – ένα αντίβαρο στη «δυτική βαρβαρότητα» του ατομικισμού και του καταναλωτισμού.

Στη συγκυρία αυτή, το ΚΚΕ εσωτερικού αποδεικνύεται εξίσου – ή μάλλον περισσότερο – ευάλωτο. Η ήττα της «Συμμαχίας» το 1977, αλλά και η μαζική φυγή των ψηφοφόρων του κόμματος προς το ΠΑΣΟΚ μεταξύ ευρωεκλογών και βουλευτικών του ‘81 (275.731 και 76.404 αντίστοιχα…), εικονογραφούν το εύρος της πολιτικής του αποδυνάμωσης μπροστά στην επελαύνουσα «Αλλαγή»· ενθαρρύνουν δε, τόσο την αριστερή κριτική, όσο και απόψεις που θεωρούν λήξαν το στοίχημα της κομμουνιστικής ανανέωσης – άρα και της αυτοτελούς οργανωτικής παρουσίας ενός δεύτερου κομμουνιστικού κόμματος. Στα χρόνια που ακολουθούν, η υπόκλιση της ΕΑΡ στη γοητεία του εκσυγχρονισμού, από κοινού με το ΚΚΕ, μοιάζει σαν από τότε προδιαγεγραμμένη. Στον αντίποδα, άλλωστε, το φιλόδοξο εγχείρημα της Β’ Πανελλαδικής έχει φτάσει στα όριά του ήδη το 1982, ενώ και η απήχηση των φοιτητικών Συσπειρώσεων, που αιμοδοτούν τη ριζοσπαστική Αριστερά της εποχής, μειώνεται διαρκώς.

Καθώς η «κρίση» κλίνεται συνεχώς και σε όλες τις πτώσεις, αλλά και σε μια περίοδο ιδιαίτερα παραγωγική για τα εκδοτικά εγχειρήματα της Αριστεράς, την Πρωταπριλιά του 1983 εμφανίζεται στα περίπτερα ένα νέο περιοδικό. Το όνομα αυτού, «Σχολιαστής».



Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους (Απρίλιος 1983)

Οι συντελεστές


Κεντρικό ρόλο στο νέο εγχείρημα διαδραματίζει ένα δυναμικό που προέρχεται από τη Β’ Πανελλαδική (Γιώργος Πιτουρόπουλος, Δημήτρης Ψαρράς, Γιάννης Μηλιός, Χριστόφορος Βερναρδάκης, Παναγιώτης Παναγιώτου, Αγγέλικα Ψαρρά) και, κατά ένα μέρος του, στηρίζει τη μαρξιστική-αλτουσεριανή επιθεώρηση «Θέσεις». Ο «πυρήνας» αυτός πλαισιώνεται από ιστορικές φυσιογνωμίες της Αριστεράς, όπως ο ηγέτης της Τέταρτης Διεθνούς Μιχάλης Ράπτης, αγωνιστές του αντιδικτατορικού κινήματος όπως ο Περικλής Κοροβέσης, στελέχη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς όπως η Τασία Χριστοδουλοπούλου, αλλά και καλλιτέχνες όπως ο Νότης Μαυρουδής, ο Πέτρος Ζερβός, ο Γιάννης Ιωάννου και ο Αρκάς. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, και μέχρι τον Απρίλιο του ’90, στις σελίδες του περιοδικού θα φιλοξενηθούν κείμενα των Χρήστου Μαχαίρα, Ελιζαμπέτας Καζαλότι, Ρολφ Πόλε, Τάσου Κωστόπουλου, Ανδρέα Πανταζόπουλου, Ευγένιου Αρανίτση, Ελένης Καλαφάτη, Κώστα Βερνίκου, Νάνου Βαλαωρίτη, Δημοσθένη Κούρτοβικ, Ηλία Πετρόπουλου, Μιχάλη Μητσού, Δημήτρη Πουλικάκου, Αρίστου Γιαννόπουλου, Μιχάλη Τρεμόπουλου κ.ά.

Οι «συντεταγμένες»

Τι είναι, όμως, και τι θέλει ο «Σχολιαστής»; Οι πρώτες συστάσεις είναι λιτές – εξάλλου προέχει η ύλη· σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, και σε αντίθεση με τα ισχύοντα στα καθωσπρέπει έντυπα, το περιοδικό έχει το θάρρος να τις διατυπώσει σε πρώτο ενικό:

«Δεν εξαντλώ το ενδιαφέρον μου στην πολιτική σκηνή, ούτε στα παρασκήνια των κομμάτων. Για μένα η πολιτική είναι κυρίως αλλού. Στην καθημερινή ζωή όσο και στην τέχνη. Μου αρέσει να παραφράζω τον Γκοντάρ: Δεν θέλω να είμαι πολιτικός σχολιαστής. Θέλω να σχολιάζω την πραγματικότητα με τρόπο πολιτικό. Η κριτική είναι πάθος μου. Κάνετε ωστόσο λάθος αν με περάσατε για μεγαλομανή. Αναζητείστε αλλού τη νεύρωσή μου. Κρίνω για να γίνω αντικείμενο κριτικής».

Πράγματι, από το πρώτο κιόλας τεύχος του, το περιοδικό υποβάλλει σε εξαντλητική κριτική τις νεο-ορθόδοξες και παραδοσιοκρατικές τάσεις στο χώρο της διανόησης (ειδικά της αριστερής), τις οποίες εκπροσωπούν ο Κωστής Μοσκώφ, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, αλλά και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Εκτός όμως από τη γοητεία που ασκούν στην Αριστερά η «ελληνικότητα» και η επιστροφή στην παράδοση («εθνική» και «λαϊκο-αγωνιστική»), προσπαθεί ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει τη διαφαινόμενη επικράτηση του κεϋνσιανισμού επί της μαρξικής θεωρίας, αλλά και τις τάσεις ενσωμάτωσης της Αριστεράς, είτε ευθέως διά του κρατικού μηχανισμού (βλ. νεότευκτο Υπουργείο Νέας Γενιάς), είτε διά της χειραγώγησης του συνδικαλιστικού και φοιτητικού κινήματος.

Η κριτική αυτή δεν είναι μονόλογος. Το περιοδικό ανοίγει με αυτοπεποίθηση τη συζήτηση με τις αντίπαλες απόψεις και τους φορείς τους, τηρώντας την ίδια στιγμή αποστάσεις από το παραδοσιακό αριστερό «ηθος» (κείμενα-σεντόνια, ακαδημαϊσμός, ξύλινος και καταγγελτικός λόγος κ.ο.κ.).

Από το πρώτο τεύχος, λοιπόν, προσδιορίζεται με σαφήνεια η νέα ταυτότητα. Ο «Σχολιαστής» θα είναι συγκρουσιακός, αλλά όχι «κλειστοφοβικός»· παρεμβατικός από συγκεκριμένες θέσεις όσον αφορά τη γενική και την ενδοαριστερή συγκυρία, όχι όμως αυτοαναφορικός· σοβαρός, αλλά καθόλου βλοσυρός· αντικομφορμιστικός και κάθε άλλο παρά απολίτικος· υποψιασμένος για τις όψεις της κοινωνικής ζωής που η Αριστερά εκείνης της περιόδου αγνοεί και, την ίδια στιγμή, διαρκώς ενήμερος για ό,τι δεν είναι (μόνο) πολιτική.

Ένα περιοδικό για τα «δύσκολα»

Παρά τις διακυμάνσεις μιας πυκνής - εγώριας και διεθνούς - συγκυρίας, ο «Σχολιαστής» θα διατηρεί το «σωστό μείγμα» ανάμεσα στην κεντρική πολιτική και την πολιτική της καθημερινότητας, τα διεθνή, αλλά και την πολιτιστική κίνηση. Εκτός λοιπόν από την αρθρογραφία, τα σχόλια και τις συνεντεύξεις πολιτικών στελεχών, στις σελίδες του θα βρίσκουν συστηματικά χώρο, τόσο τα «δύσκολα θέματα» (οι μειονότητες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, η αριστερή ένοπλη βία και η πασοκική κρατική καταστολή, τα ναρκωτικά), όσο και τα «μικρά», «μειοψηφικά» ή αδιάφορα - για την κυρίαρχη τουλάχιστον αντίληψη περί πολιτικής: οι σχολές μαθητείας του ΟΑΕΔ, οι «καμικάζι», οι αντιρρησίες και το κίνημα για το στρατό, η κριτική στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η συζήτηση περί αποανάπτυξης και οι έρευνες για τα πυρηνικά, η «αναβάθμιση» και «εξυγίανση» των Εξαρχείων, η επαναφορά των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο, ο Τύπος και το ραδιόφωνο, αλλά και η θεσμοποίηση της ισότητας των φύλων, στο όνομα –εκ περιτροπής- της εθνικής και της εαμικής παράδοσης.

Την ίδια στιγμή, και σε μια περίοδο πολύ πριν την εμφάνιση (και τις ευκολίες) του Διαδικτύου, το περιοδικό θα διατηρεί ένα υψηλού επιπέδου διεθνές ρεπορτάζ, που ειδικά προς το τέλος της διαδρομής του, στα χρόνια δηλαδή της κατάρρευσης του «υπαρκτού» και της σφαγής στην Τιεν Αν Μεν, αποτελεί σημείο αναφοράς για ένα ευρύ κοινό. Η διάκριση μεταξύ «εύκολων» και «δύσκολων» θεμάτων εδώ είναι δυσκολότερη. Το περιοδικό φιλοξενεί κείμενα για την απεργία πείνας μελών της RAF, συνεντεύξεις με μέλη της ΕΤΑ, του Σιν Φέιν, της ιταλικής «Προλεταριακής Δημοκρατίας» και των Γερμανών Πρασίνων, άρθρα για τη Βρετανία των ανθρακωρρύχων και το φεμινιστικό κίνημα στις Φιλιππίνες, σελίδες για τις επιβιώσεις του ’68 στη Γαλλία ή την αντιπολίτευση στην Πολωνία και την Ουγγαρία, ανταποκρίσεις και οδοιπορικά ελλήνων ακτιβιστών στη Νικαράγουα, αποστολές σε Βραζιλία, Αλγερία και Κουρδιστάν, αρθρογραφία για το Ανατολικό Τιμόρ και τη Δυτική Νέα Γουινέα, αλλά και άρθρα για το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο.

Συνομιλητές και άσπονδοι φίλοι

Ο «Σχολιαστής» ευθύς εξαρχής επιδιώκει να συζητά: με τον Ταχτσή και τον Καρούζο, το Σαββόπουλο και το Χατζιδάκι, τους Σουήζυ και Μάγκντοφ, αλλά και με ευρωβουλευτές της ΝΔ ή στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως και με αναρχικούς. Κάπως έτσι, λοιπόν, γίνεται ένα έντυπο που συζητιέται.

Ο τρόπος που συμβαίνει αυτό δεν εμπίπτει πάντα στις συμβάσεις περί καλών τρόπων. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, «στόχος» του περιοδικού από το πρώτο κιόλας τεύχος λόγω της επιμονής του στην «ελληνικότητα» και τη ρομαντική παραδοσιολογία, θα ανταποδώσει την κριτική, περιλούζοντας από τις σελίδες της «Λέξης» (τ. 28) τα «μειράκια», που βρήκαν «ευκαιρία να φορέσουν τα σπαθάκια τους και να στάξουν το μανικιούρ τους με το ουίσκι στο χέρι».

Μερικά χρόνια αργότερα, το αφιέρωμα του «Σχολιαστή» στα εικοσάχρονα από τη δολοφονία του Τσε θα σκανδαλίσει τον «Οδηγητή», που θα μιλήσει για έκφραση «γενικότερης εκστρατείας του αστικού τύπου», με στόχο «να ταυτίσει τις τρομοκρατικές ενέργειες με τους αγώνες του λαϊκού κινήματος». Το πρόβλημα, εδώ, είναι οι συμβολές (Μιχάλης Ράπτης, Γιώργος Καραμπελιάς, Νίκος Ψυρούκης) και, γενικότερα, η οπτική του αφιερώματος, που δίνει έμφαση στις ιδέες και τη δράση του Γκεβάρα: για το αντίστοιχο δικό του αφιέρωμα, το όργανο της ΚΝΕ αξιολογεί ως σημαντικότερα τα γράμματα του Τσε στους γονείς ή τα παιδιά του…

Ένα περιοδικό με χιούμορ

Σε πείσμα κάθε ορθοδοξίας, ακόμα και της «κινηματικής», στα εφτά χρόνια της κυκλοφορίας του (Απρίλιος 1983-Απρίλιος 1990) ο «Σχολιαστής» θα διατηρεί ως σήμα κατατεθέν τον αντικομφορισμό και το χιούμορ. Μολονότι αυτό θα του κοστίσει κριτικές για ροπή στον κιτρινισμό ή το λάιφστάιλ («αριστερό Playboy», «πρόδρομος του ΚΛΙΚ» κ.λπ), ο ίδιος θα ισορροπεί επιτυχώς ανάμεσα στο προσωπικό και το πολιτικό, το αστείο και το σοβαρό, διαμορφώνοντας ένα πρότυπο παρέμβασης και ενασχόλησης με την (αριστερή) πολιτική στον αντίποδα της μονολιθικής κοινωνικής στράτευσης.

Έτσι, ένα περιοδικό που «παρακολουθεί» τον Αβέρωφ και το Μπανιά, το μοντερνισμό και το νταντά, τον Τσέχοφ και τον Μπουνιουέλ, αν μη τι άλλο έχει το «δικαίωμα» να αυτοϋπονομεύεται διαρκώς: βγαίνοντας για πρώτη φορά (όπως και για τελευταία) την Πρωταπριλιά· κυκλοφορώντας με πρωτοσέλιδα του Αρκά ή γυμνά και φιλοξενώντας πολιτικο-ψυχολογικά τεστ· παγιώνοντας τον (κυριολεκτικά) «Κίτρινο Σχολιαστή» με τις μικρές προσωπικές αγγελίες (κάτι σαν το «Σε είδα – Με είδες» της Αthens Voice)· βγάζοντας σε ένθετα «εκδόσεις» του 10 χρόνια μετά (!) ή στα ρώσικα (!!) και επιλέγοντας τίτλους που υπονομεύουν το κείμενο («Φοιτητικές εκλογές: η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο»)· αφιερώνοντας, τέλος, σελίδες του στην πορνογραφία και την ιστορία του κωλοδάχτυλου.

Η ζωή μετά

Με 87 τεύχη στο ενεργητικό του (86 τακτικά και ένα «εκτός σειράς», για την Τιεν Αν Μεν), μετρώντας πολλούς φανατικούς φίλους και όχι λίγους αντιπάλους, την Πρωταπριλιά του 1990 ο «Σχολιαστής» θα αναγγείλει το τέλος της διαδρομής του: «Ο λόγος είναι απλός. Η συνέχιση της έκδοσής του με τα σημερινά δεδομένα θα απέβαινε σε βάρος της ποιότητας και του περιεχομένου του. Απεχθανόμαστε τις εκπτώσεις κάθε είδους».

Το «τέλος εποχής», ωστόσο, ανακοινώνεται σε μια συγκυρία που δικαιώνει στο έπακρο την αρχική σύλληψη. Η κρίση της Αριστεράς έχει φτάσει στο απόγειό της (με τη συγκυβέρνηση, τη διάσπαση ΚΝΕ/ΝΑΡ και τις οριακές εκλογικές καταγραφές της ριζοσπαστικής Αριστεράς), η δε γοητεία του εκσυγχρονισμού και του κεϋνσιανισμού βρίσκουν όλες τις εκδοχές του χώρου να «χαζεύουν» τα συντρίμμια του «υπαρκτού» και την επέλαση των νεοφιλελεύθερων. Από την άλλη πλευρά, οι αναζητήσεις της «ελληνικότητας» έχουν οδηγήσει διανοούμενους και οργανώσεις της Αριστεράς στην πλήρη εθνικιστική μετάλλαξη (αντιτουρκισμός, «ελληνοσερβική φιλία»), ενώ αρκετοί απ’όσους τη δεκαετία του ’80 ανακάλυπταν και πολιτικοποιούσαν την Ορθοδοξία, βρίσκονται πια να πρωτοστατούν στην εθνική συναίνεση υπό τον Μητσοτάκη. Το Μακεδονικό και, αργότερα, οι ποικιλώνυμες υπερασπίσεις της «ταυτότητας» και της «ιδιοπροσωπίας» δείχνουν ότι η επιμονή του «Σχολιαστή» στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων ιδεολογικών τάσεων ήταν, εκτός από έγκαιρη, τουλάχιστον οξυδερκής.

Στη νέα περίοδο, το κενό που αφήνει ο «Σχολιαστής» είναι σοβαρό. Καλύπτεται όμως σύντομα (Μάιος 1990) - αν και μερικώς - από τη συγκρότηση στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της δημοσιογραφικής ομάδας του «Ιού» (Δημήτρης Ψαρράς, Δημήτρης Τρίμης, Τάσος Κωστόπουλος - εν συνεχεία θα προστεθούν οι Αγγέλικα και Άντα Ψαρρά). Συνδυάζοντας υψηλό επίπεδο και μαζική απεύθυνση, οι έρευνες του «Ιού» θα κινηθούν στην ίδια περίπου θεματολογία με το «Σχολιαστή»: εθνικισμός, ρατσισμός και κοινωνικός συντηρητισμός (στην Ελλάδα και διεθνώς, στη συγκυρία και διαχρονικά), κρατική καταστολή, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, κριτική των ΜΜΕ, έμφυλες διακρίσεις, νέα κοινωνικά κινήματα και κινήματα αντίστασης σε όλο τον κόσμο.

Ενώ στα επόμενα χρόνια συνεργάτες του «Σχολιαστή» θα διασπαρούν σε εφημερίδες και περιοδικά της Αριστεράς (Εποχή, «Δελτίο Θυέλλης», «Μανιφέστο»), μέχρι σήμερα δεν επιδιώχθηκε (ή, τουλάχιστον, δεν κατάφερε να μακροημερεύσει) ένα εκδοτικό εγχείρημα της Αριστεράς εφάμιλλο του «Σχολιαστή». Κι όμως, στους καιρούς που διανύουμε, είναι περιττό και να επιχειρηματολογήσει κανείς για τη χρησιμότητα μιας τέτοιας προσπάθειας.


Μπορείτε να διαβάσετε:

- «Σχολιαστής», τεύχος 1, Απρίλιος 1983 (εδώ)

- Δημήτρης Ψαρράς, «Οι Ανθέλληνες Έλληνες. Οι φάκελοι που δεν καίγονται», Σχολιαστής, Σεπτέμβριος 1989 (εδώ)

Ο «Σχολιαστής» δημοσιεύει απόρρητο έγγραφο που συντάχτηκε το Φεβρουάριο του 1982 από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και υποδεικνύει την καταστολή της σλαβογλωσσίας ως μέσο ανάσχεσης της «επιβουλής κατά της Μακεδονίας».

- Μιχάλης Μπαρτσίδης, «Σχολιαστής», λήμμα στο Παναγής Παναγιωτόπουλος & Βασίλης Βαμβακάς (επιμ.)(2010). Λεξικό της Ελλάδας στη δεκαετία του 1980, Το Πέρασμα, 2010, σελ. 573-574

- Γιάννης Μηλιός - Θάνος Μικρούτσικος, Στην υπηρεσία του Έθνους, Εταιρία Νέας Μουσικής, 1985 (εδώ)

Συλλογή άρθρων για την κοινωνική-ιδεολογική λειτουργία του ελληνικού τραγουδιού και την (επι)στροφή διανοουμένων και καλλιτεχνών προς την Ορθοδοξία, τον ανορθολογισμό και την εθνική παράδοση. Στις παρεμβάσεις αποτυπώνεται ανάγλυφα το περιεχόμενο της «ελληνικότητας» που αναζητά εναγωνίως, την εποχή αυτή, σημαντική μερίδα της αριστερής διανόησης.

- Γιώργος Καραμπελιάς, «Μια ιστορική συνάντηση», Άρδην τεύχος 28

Ο εκδότης του Άρδην και της Ρήξης, αναλύει τη συνάντηση ελληνισμού και ορθοδοξίας, τη «σημαντικότερη ίσως της ιστορίας», αναγνωρίζοντας σε αυτήν την απάντηση στην παγκοσμιοποίηση.

- Ο Ιός, «Αλκοόλ και επανάσταση», Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 30.5.1990 (εδώ)

Η πρώτη έρευνα του «Ιού»

Χαμόγελα με μάτια λυπημένα



Οι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα στέλνουν στους δικούς τους φωτογραφίες από τον «παράδεισο» της Ευρώπης. Στις φωτογραφίες αυτές, όμως, το χαμόγελο είναι παγωμένο. Από το τρέιλερ για το ντοκυμανταίρ «Αντανακλάσεις του Σεβάχ», των Αλέξανδρου Σκούρα και Αντώνη Γλάρου

26/7/11

Schwarzfahrer (Λαθρεπιβάτης)



Το Schwarzfahrer (στα γερμανικα μεταφραζεται ως λαθρεπιβατης αλλα και ως μαυρος αναβατης)του Γερμανου σκηνοθετη Pepe Danquart εχει κερδισει το οσκαρ ταινιας μικρου μηκους το 1994.Καταδικη του καθημερινου ρατσισμου μεσα απο μια ιστορια σε ενα τραμ.

25/7/11

Ιμπεριαλισμός, χρηματοπιστωτικές αγορές, κρίση


Το νέο βιβλίο του Γιάννη Μηλιού και του Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου. Από τις εκδόσεις Νήσος


Ατελείωτη Τύφλα Δικαιοσύνης συνέχεια...‏


Δικαστές και κατσαρόλες

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟ

Παλιότερα, όσοι είχαν δυσκολία να ξυπνήσουν έβαζαν σε μια κατσαρόλα το ξυπνητήρι τους για να κάνει περισσότερο θόρυβο. Κάτι ανάλογο έκαναν οι νεαροί Πυρήνες της Φωτιάς. Εβαλαν σε δυο-τρεις κατσαρόλες μερικές στρακαστρούκες, προσδοκώντας να ακουστεί ο μετέφηβος θυμός σε μια κοινωνία υπνώττουσα (μια κοινωνία σε λήθαργο).

24/7/11

Τυφλή Δικαιοσύνη...‏


ΕΝΩ ΣΤΟΥΣ ΕΞΙ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ «ΠΥΡΗΝΕΣ» ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΜΟΙΡΑΣΑΝ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ, ΣΕ ΒΑΡΥ ΤΕΡΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΧΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΝ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ

Οταν η τυφλή Δικαιοσύνη δεν αποφεύγει τις κλεφτές ματιές

Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ

Πριν από περίπου ένα μήνα, δικαστήριο της Αθήνας άφησε ελεύθερο έναν «πατέρα» στον οποίο είχε επιβληθεί κάθειρξη 12 ετών για αποπλάνηση της 2χρονης κόρης του και βιασμό της θετής, επίσης ανήλικης, κόρης του (αναστέλλοντας την εκτέλεση της πρωτόδικης ποινής του μέχρι το Εφετείο).

Πριν από λίγες ημέρες το Εφετείο του Κορυδαλλού επέβαλε ποινές κάθειρξης, από 11 έως 37 χρόνια, σε έξι νεαρούς, που έκρινε ενόχους για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» και εκρήξεις (με τις περιβόητες... κατσαρόλες), από τις οποίες προκλήθηκαν από καθόλου έως ελάχιστες υλικές ζημιές. Αποφάσισε μάλιστα -παρά την αντίθετη εισήγηση του εισαγγελέα- να τους στείλει να κάνουν «καριέρα» στη φυλακή, απορρίπτοντας αιτήματα για αναστολή εκτέλεσης ποινών.

23/7/11

Ξεσφράγισαν το δωμάτιο του Χριστόδουλου (και βρήκαν μια περιουσία...)


Από e-δήσεις
Ξεσφράγησαν πρόσφατα το ιδιαίτερο δωμάτιο του πρώην αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Παρόντες, για του λόγου το αληθές, ήταν ο διευθυντής της αστυνομίας, ένας εκπρόσωπος της εφορίας, συμβολαιογράφος, ο αρχιερατικός επίτροπος

Θωμάς Χρυσικός, ο πρώην αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Συνοδινός, ο γνωστός Βρεσθένης Θεόκλητος Κουμαριανός, και δύο διάκονοι του Χριστόδουλου.
Είναι απίστευτο, τί βρέθηκε εκεί μέσα....

Τραγωδία στη Νορβηγία



Ασύλληπτο είναι το μέγεθος της τραγωδίας στη Νορβηγία, καθώς από τις δύο δολοφονικές επιθέσεις, στο Όσλο και στο νησί Ουτόγια, οι νεκροί ξεπερνούν τους 87. Ο φερόμενος ως δράστης της πολύνεκρης επίθεσης στο νησί Ουτόγια ήταν Νορβηγός ντυμένος αστυνομικός, ενώ σύμφωνα με την αστυνομία το συγκεκριμένο άτομο συνδέεται και με την επίθεση στην έδρα της κυβέρνησης στο Όσλο, που προκάλεσε χάος στη νορβηγική πρωτεύουσα.

Ο απολογισμός της επίθεσης στο νησί Ουτόγια είναι τουλάχιστον 80 νεκροί, ενώ ο αριθμός των νεκρών από την επίθεση στο Όσλο έχει φτάσει τους επτά.

«Ο παράδεισος των παιδικών μου χρόνων μετατράπηκε σε κόλαση» δήλωσε ο Νορβηγός πρωθυπουργός Γενς Στόλτενμπεργκ, το Σάββατο.

Επίσης, χαρακτήρισε εθνική τραγωδία τη διπλή δολοφονική επίθεση. «Ποτέ άλλοτε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει πληγεί η χώρα μας από ένα έγκλημα τέτοιας έκτασης» είπε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου

Αναβολή εκτέλεσης...‏


Του ειδικού πανεπιστημιακού συνεργάτη μας Γ.Μ.

Το πρόβλημα της ΕΕ δεν είναι πλέον (μετά όσα αποφασίστηκαν) η Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι η δήλωση (και πρόθεση) τους να μην υπάρξει δεύτερη περίπτωση Ελλάδας. Αυτό να σας το πω με ένα παράδειγμα:

22/7/11

Σαν χθες...‏












Σαν χθες, το βράδυ της 21ης Ιουλίου του 1965, η Αστυνομία δολοφονεί στη Σταδίου, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, τον Σωτήρη Πέτρουλα, φοιτητή και στελεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Η Αθήνα σείεται από τα Ιουλιανά, το κράτος και το παρακράτος οργιάζουν. Η Αστυνομία απάγει τη σορό, συλλαμβάνει τη μητέρα του και προσπαθεί να κάνει κηδεία εν κρυπτώ. Η οικογένεια και η ΕΔΑ κατορθώνουν να πάρουν τον νεκρό. Στην κηδεία, δύο μέρες μετά, εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίοι συνοδεύουν τον Σ. Πέτρουλα, καθώς η πομπή από το σπίτι του νεκρού στον Κολωνό περνάει από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και ένα τεράστιο ποτάμι πλημμυρίζει το κέντρο.

Η σημασία της καλής είδησης

Tης Ρίτσας Μασούρα

(Καθημερινή, 22/07/11)

Ολοι το γνωρίζουμε κι όλοι το χειροκροτούμε, αν και δεν θα ’πρεπε. Η είδηση που πουλάει είναι η δυσάρεστη είδηση. Ειδικότερα όταν φοβίζει και τρομοκρατεί, όταν πληγώνει, όταν προκαλεί οίκτο, όταν κεντρίζει σαν σφήκα το θυμικό του ατόμου. Για σταθείτε, όμως. Φανταστείτε να ζούσαμε σ’ έναν κόσμο όπου θα απαγορευόταν η δημοσιοποίηση μιας καλής είδησης! Τι είδους κόσμος θα ταν αυτός;

21/7/11

Δέκα χρόνια...‏



Δέκα χρόνια από την άγρια καταστολή της διαδήλωσης κατά των G8 στη Γένοβα, δέκα χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του 23χρονου τότε Κάρλο Τζιουλιάνι από την αστυνομία με μια σφαίρα στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής, δέκα χρόνια από το τζιπ των καραμπινιέρων που πέρασε δύο φορές πάνω από τον νεκρό Κάρλο, δέκα χρόνια από τη δολοφονική αστυνομική εισβολή στο σχολείο Ντιαζ. Εγκλήματα για τα οποία δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη. Και ως γνωστόν, δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη.

Στις φωτογραφίες, ο Κάρλο γελαστός στην Ακρόπολη και νεκρός στην πλατεία Αλιμόντα.

20/7/11

Νέο βιβλίο του Ν. Μπογιόπουλου (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη)‏


Ο καπιταλισμός είναι η κρίση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

«Η βαθύτερη αιτία των καπιταλιστικών κρίσεων βρίσκεται στη βασική και ανίατη αντίθεση του καπιταλιστικού συστήματος: στην αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής, από τη μια μεριά, και στον ατομικό τρόπο ιδιοποίησης των αποτελεσμάτων της, από την άλλη».

Συγγραφέας των ως άνω, ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος. Περιέχονται στο πρώτο κεφάλαιο του άρτι εκδοθέντος βιβλίου του με τίτλο «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε» και υπότιτλο «Οι υπαίτιοι της Κρίσης και το "χρέος" της ανατροπής τους - Μια ευγενική απάντηση στους πραιτωριανούς των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ» (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη).

Ο Νίκος Μπογιόπουλος συμμετέχει χρόνια στο δημόσιο διάλογο· με παρρησία και τόλμη παραθέτει τις απόψεις του και υπερασπίζεται με επιχειρήματα τη σοσιαλιστική του ιδεολογία είτε ως συντάκτης του «Ριζοσπάστη» είτε ως ενεργό μέλος του ΚΚΕ. Η εμπειρία του αυτή τον βοηθά να δει πίσω από τα φαινόμενα και να φέρει στο φως τα ψεύδη, αλλά και τη σήψη του καπιταλιστικού συστήματος.

Βάλβειος Βιβλιοθήκη - Τόμος Β'

Από Σφυράκι

Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την γρήγορη ανταπόκρισή σας στα πρώτα ερωτήματα που θέσαμε. Στον δεύτερο τόμο του καθώς φαίνεται επικών διαστάσεων νατουραλιστικού διηγήματος "Βάλβειος Βιβλιοθήκη", διαβάζουμε..:

Κοιτάχτε να δείτε. Εγώ είμαι κακός άνθρωπος και γκρινιάρης. Και πολύ με παραξένεψε που όταν πριν δύο χρόνια έγινε η μετεγκατάσταση της Βιβλιοθήκης, προέβη σε επίσημες δηλώσεις η πρόεδρος της Βαλβείου Βιβλιοθήκης Μεσολογγίου θεωρώντας ως ύψιστο χρέος την ενημέρωση των συμπολιτών μας για την κατάσταση της βιβλιοθήκης που παρέλαβε το νέο ΔΣ. Το ερώτημά μας είναι το εξής:

Ποιος είναι ο ρόλος, το νομικό και διοικητικό περιεχόμενο του Διοικητικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης; Πότε και που συνεδριάζει, και με ποιο αντικείμενο; Ποια είναι η προσφορά του (ρητορικό, το μαρτυράω) στην ανάπτυξη ή επιβίωση της; Αμείβονται ή συμμετέχουν εθελοντικά;

19/7/11

Τελικά υπάρχει φως

Να δείξουμε...


Να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στα αδέσποτα, τους συντρόφους μας στον δρόμο. Τις ημέρες του καύσωνα τα ζώα στις πόλεις κινδυνεύουν να πεθάνουν από τη δίψα. Καμιά λεκανίτσα με νερό στον ίσκιο θα βοήθαγε πολύ.

18/7/11

ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Πασοκιές...‏


Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΧΑΝ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ

Του ΚΩΣΤΑ ΜΟΣΧΟΝΑ

Οι κοινοτικές διευκρινίσεις δείχνουν ότι ο Ελληνας υπουργός απέκρυψε την ανάληψη σημαντικών δεσμεύσεων, ώστε να εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις που έθεσαν οι Βρυξέλλες για την επιτάχυνση της εκταμίευσης των κοινοτικών πόρων.


17/7/11

Τελικά δεν είμαστε οι μόνοι που εκτιμάμε την πολιτιστική μας κληρονομιά...


Εστία μόλυνσης ο Καρκαβίτσας!



Η είδηση είναι απίστευτη! Το παραλιακό σπιτάκι του Ανδρέα Καρκαβίτσα στα Λεχαινά Ηλείας ισοπεδώθηκε πριν από δύο ημέρες έπειτα από απόφαση που πήρε “δημοκρατικά” ο σύλλογος κατοίκων που διατηρούν αυθαίρετα στην εν λόγω παραλία. Ο λόγος που επικαλέστηκαν ήταν ότι το “ερειπωμένο” κτίσμα αποτελούσε εστία μόλυνσης για την περιοχή. Όμως αυτή η “εστία μόλυνσης” το 2001 χρησιμοποιήθηκε ως όπλο από όσους είχαν αυθαιρετήσει στον αιγιαλό ώστε να μην κατεδαφιστούν τα αυθαίρετα από το κράτος, αλλά να χαρακτηριστούν οικισμός. Ο τέλειος παραλογισμός δηλαδή.

16/7/11

Quiz για την Βάλβειο Βιβλιοθήκη...


Μεταδημοσίευση από Σφυράκι

Βάλβειος Βιβλιοθήκη - Μέρος Α'

Πονεμένη ιστορία η Βάλβειος, σαν το γιοφύρι της Άρτας. Και όλο περιμένουμε, και όλο την ψάχνουμε, και έπρεπε να καταγραφεί στα σεισμόπληκτα για να δει μια κάποια ημέρα σταχτιά. Κηρύττω λοιπόν από την σήμερον τον ανένδοτο αγών και επιχειρώ ένα πρώτο ξεφύλλισμα στα της βιβλιοθήκης με κάποια quiz..


14/7/11

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ



Mεσολόγγι 14/7/2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΚΩΛΥΣΙΕΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΝΑΣ – ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΙΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΗΣ ΣΕ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ
Είναι σε όλους γνωστό ότι το έργο της Μαρίνας Μεσολογγίου αποτελεί ίσως μια από τις μοναδικές πλέον ελπίδες στην περιοχή μας για τουριστική και οικονομική ανάπτυξη, με δεδομένη την απαξίωση δομών και υπηρεσιών της πόλης (ΤΕΙ, Νοσοκομείο, 2/39 Σ.Π.).

Ο στρατηγός άνεμος ξαναχτυπά;


Του Κώστα Ζαχαριάδη


Είναι πολύ δύσκολό να ξεχάσουμε την ατάκα του Βύρωνα Πολύδωρα εκείνο το φριχτό καλοκαίρι που τεράστιες δασικές εκτάσεις έγιναν στάχτη με ανυπολόγιστο περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Μπορεί το φετινό καλοκαίρι από άποψη εξελίξεων και πολιτικής επικαιρότητας να μοιάζει με βαρύ χειμώνα όμως το ζήτημα των δασικών πυρκαγιών και της προστασίας του φυσικού πλούτου είναι παρόν. Μέσα σε συνθήκες κρίσης η προστασία των περιβαλλοντικών πόρων και αγαθών μοιάζει με επιτακτική ανάγκη.
Υπάρχουν δύο δεδομένα στο δασικό οικοσύστημα της χώρα μας που ευνοούν την εμφάνιση των δασικών πυρκαγιών. Αφενός η πυρόφιλη βλάστηση, αφετέρου οι άνεμοι και οι υψηλές θερμοκρασίες.

13/7/11

Επικίνδυνος για την δημόσια υγεία ο Γ.Παπακωνσταντίνου!


Του Κώστα Ζαχαριάδη

Ο νέος υπουργός ΠΕ.Κ.Α. πριν κλείσει μήνα στο νέο του πόστο έχει επιδοθεί σε ένα αντιπεριβαλλοντικό ντελίριο. Η άρση της απαγόρευσης της κυκλοφορίας πετρελαιοκίνητων επιβατηγών οχημάτων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη είναι προ των πυλών. Ο κ. Παπακωνσταντίνου ισχυρίζεται ότι οι σύγχρονοι πετρελαιοκινητήρες (Euro 5), έχουν λύσει τα προβλήματα του παρελθόντος και διεκδικούν μια θέση δίπλα στους βενζινοκινητήρες.http://ecoleft.wordpress.com/wp-includes/js/tinymce/plugins/wordpress/img/trans.gif

11/7/11

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ



Δελτίο τύπου

Η Ελλάδα παραπέμπεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί προτιμάει να θάβει τα απορρίμματα της στους ΧΥΤΑ και τους ΧΥΤΥ αντί να ακολουθεί πολιτικές πρόληψης και ανακύκλωσης

· Το κίνημα κατά των ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ και της προώθησης της ανακύκλωσης δικαιώνεται

· Απάντηση του Επίτροπου περιβάλλοντος κ. Potočnik στον Ν. Χουντή

10/7/11

Παραποίηση στοιχείων για το ΕΣΥ από το υπουργείο Υγείας καταγγέλλει η ΟΕΝΓΕ


«Συνειδητή και εκτεταμένη παραποίηση των πραγματικών στοιχείων, που αφορούν τη λειτουργία του ΕΣΥ, με σκοπό να δικαιολογηθεί η προσπάθεια συρρίκνωσης του» από πλευράς υπουργείου Υγείας κατήγγειλαν οι νοσοκομειακοί γιατροί της χώρας. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας τους (ΟΕΝΓΕ), Δ. Βαρνάβας, αναφέρθηκε ονομαστικά στον επικεφαλής της 6ης υγειονομικής περιφέρειας, Π. Γκούμα, για τον οποίο υποστήριξε ότι σε συνομιλία του με γιατρούς, τους αποκάλυψε ότι τα στοιχεία, που είχε δώσει για τα νοσοκομεία ευθύνης του ήταν διαφορετικά από αυτά του υπουργείου Υγείας, αφήνοντας ευθέως να εννοηθεί ότι το υπουργείο άλλαξε τα στοιχεία για να μπορέσει να προχωρήσει σε περικοπές.

9/7/11

Επάγγελμα...ανήθικος


Γράφει ο αγανακτισμένος

Ποιός δεν θυμάται το άγρυπνο μάτι των χωροφυλάκων κατά την διάρκεια της χούντας; Και όμως πέρασαν αρκετά χρόνια. Η επιστημονικοτεχνική επανάσταση έφερε νέα δεδομένα στον τομέα της παρακολούθησης και της εν κρυπτό ακόμη καταγραφής γεγονότων και κινήσεων. Το Μεσολόγγι δεν μπορούσε να μείνει «εκτός εποχής». Και ήρθαν οι αλλαγές. Στις μέρες μας λοιπόν παραμονεύει το τελευταίας τεχνολογίας επίτευγμα «μάτι του Βούδα».

Ας καλωσορίσουμε τον Παναιτωλικό


Από άρθρο του Τάκη Κατσαρού στην εφημερίδα ''Goal''

Μας έχει παρασύρει η μαυρίλα που έπεσε στο ελληνικό ποδόσφαιρο με τις αποκαλύψεις για στησίματα, χειραγωγήσεις αγώνων και όλα τα συναφή, με αποτέλεσμα να περνάμε σε δεύτερη μοίρα μερικές φωτείνες εξαιρέσεις, που θα έπρεπε να τονίζονται ιδιαίτερα.
Μια τέτοια είναι η επιστροφή, έπειτα από 34 χρόνια, του Παναιτωλικού στη μεγάλη κατηγορία.

8/7/11

Τα έμαθες τα νέα πατέρα;‏




Απάντηση Κομισιόν σε Νίκο Χουντή: Πολύ χαμηλές οι απορροφήσεις του ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων

Παρόμοια εικόνα με τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ) της υπόλοιπης Ελλάδας παρουσιάζει το ΠΕΠ Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων. Ιδιαίτερα χαμηλές απορροφήσεις με εξαίρεση τα προγράμματα «Ψηφιακής Σύγκλισης». Αυτά προκύπτουν από απάντηση του Επιτρόπου Περιφερειακής Ανάπτυξης κ.Hahn, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή.

Πιο συγκεκριμένα, ο Επίτροπος Hahn στην απάντησή του αναφέρει ότι «το συνολικό ποσοστό απορροφητικότητας του προγράμματος «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι» 2007-2013 είναι 27 %», δύο μόλις χρόνια πριν τη λήξη του ΕΣΠΑ 2007-2013, ενώ επισημαίνει ότι «Οι προτεραιότητες “Υποδομές και υπηρεσίες προσπελασιμότητας” και “Αειφόρος ανάπτυξη και ποιότητα ζωής” στην περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας παρουσιάζουν σημαντική καθυστέρηση».

7/7/11

Περί βλακείας ο λόγος



Ο πολιτισμός ευνοεί τον βλάκα.

Στην πρωτόγονη κατάσταση τα πράγματα ήταν απολύτως ξεκαθαρισμένα. Αυτόν που αργούσε να καταλάβει γιατί τρέχουν οι άλλοι τον είχε αρπάξει η αρκούδα. Στην εποχή μας ο κάθε καθυστερημένος μπορεί να είναι κυβερνητικό στέλεχος ή αυτός που σε έχει ναρκωμένο στο χειρουργικό κρεβάτι.

Μία ρεαλιστική οπτική στα γεγονότα της Τετάρτης‏

Μια ρεαλιστική οπτική στα γεγονότα της Τετάρτης

Την εβδομάδα που πέρασε, τα γεγονότα της 29/6 που έγιναν στο Σύνταγμα, εξεταστήκαν απο πολλές πλευρές. Δυστυχώς ομως, ολες αυτές οι απόψεις πήγαζαν από την ιδία αρχή: Την προπαγάνδα των αντιμνημονιακων που επιδιώκουν να φέρουν την Ελλάδα στην καταστροφή και στην πτώχευση.
Έκανα υπομονή, ελπίζοντας οτι η αξιαγάπητη κυβέρνηση μας θα αποστομώσει τους αναρχικούς, τους κουκουλοφόρους και τους Συριζαιους (αν και βασικά ολοι αυτοί είναι το ιδιο και το αυτο). Δυστυχώς, οι παναρετοι ηγέτες μας ακολουθησαν τον ενάρετο δρομο του υπεράνω. Δεν έπεσαν στο επίπεδο της αντιλογίας και της στείρας συνθηματολογίας.
Αναγκάζομαι λοιπον εγω, να εξηγήσω τι ακριβώς εγινε εκείνη την μερα. Προφανώς, οπως εχω δειξει και στο παρελθόν δεν μιλώ ποτε εκτος αν εχω απευθείας εμπειρία των γεγονότων. Την τετάρτη που μας πέρασε ημουν στο σύνταγμα, οπως σχεδον και καθε μερα. Οι φιλοι μου στη λαϊκή συνέλευση την οποια παρακολουθώ ανελλιπώς μπορούν να το επιβεβαιώσουν.

6/7/11

Εκ του Φρουραρχείου

Μετά την σωτηρία της πατρίδος με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, η κυβέρνηση προέβη εις εκστρατεία αληθείας και διαφωτίσεως των ιθαγενών. Έτσι μάθαμε ότι η αστυνομία απέτρεψε σχέδιο ανατροπής της δημοκρατίας εξαφανίζοντας την για λίγες ώρες ώστε οι επίδοξοι πραξικοπηματίες της πλατείας Συντάγματος να μην μπορούν να τη βρουν.



3/7/11

Γιατί σύντροφοι του ΚΚΕ;

Από Τίποτα το σημαντικό

Δυο βιντεάκια από την Τρίτη. Το ΠΑΜΕ φτάνει στην πλατεία κατά τις 7:30 το απόγευμα, την ώρα που οι διαδηλωτές προσπαθούν να καθαρίσουν τον χώρο από τα χημικά. Ο κόσμος το υποδέχεται με χειροκροτήματα. 15-20 λεπτά αργότερα το ΠΑΜΕ κάνει μεταβολή και φεύγει. Ο κόσμος γιουχάρει.


Γιατί σύντροφοι αλαργεύετε από αυτόν τον κόσμο; Γιατί δεν σταθήκατε πλάι του και με την μαζικότητά σας, την οργανωτική και πολιτική σας δύναμη και εμπειρία, να τον προστατεύσετε, ενισχύοντας τη φωνή διαμαρτυρίας αλλά και δίνοντας τον δικό σας τόνο, συνθήματα και στρατηγική στόχευση στον απεγκλωβισμό του από το καθεστώς φόβου και μη συμμετοχής; Σας είναι ξένος ή εν δυνάμει σύμμαχος αυτός ο κόσμος;

Πρόσκληση - ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ





Πρόσκληση

Ο Συνασπισμoς Ριζοσπαστικhς Αριστερaς σας προσκαλεί την Δευτέρα 4 Ιούλη στις 7:30 μ.μ. στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου στην εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:

Πολιτικές εξελίξεις και ο ρόλος των κινημάτων την επόμενη μέρα

Ομιλητής ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

· Η αίθουσα κλιματίζεται

Τ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Μεσολογγίου

2/7/11

Φλερτάροντας με τον θάνατο‏

Του Γιώργου Αυγερόπουλου*

*Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Exandas Documentaries

Έχω καλύψει συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία σε διάφορα μέρη του κόσμου εκτός της Ελλάδας, όπως στην Αργεντινή, την Ιταλία, τη Βολιβία και το Μεξικό. Ειδικά στο Μεξικό οι αστυνομικοί, όπως γνωρίζουν πολλοί, θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι.

Όμως αυτό που έζησα και κατέγραψα τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου χθες Τετάρτη 29.6 στο Σύνταγμα ξεπερνάει σε αγριότητα κάθε όριο. Η Ελληνική Αστυνομία παίρνει δίκαια και με διαφορά το βραβείο βαρβαρότητας. Μιας βαρβαρότητας που καμία σχέση δεν είχε με καταστολή, αλλά ήταν ένα συνεχές φλερτ με τον θάνατο.

Από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Και ο κ. Παπουτσής θα πρέπει να ανάψει λαμπάδα στον Θεό που πιστεύει, καθώς μόνο στην καλή του τύχη θα πρέπει να αποδοθεί το γεγονός ότι δεν απολογείται σήμερα για θύματα.

Το σχέδιο εκκένωσης της πλατείας Συντάγματος τις δύο τελευταίες μέρες ήταν ένα “γιουρούσι”, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Αϊμάν, Ισπανός δημοσιογράφος που εργάζεται για το Al Jazeera. Ένα γιουρούσι εναντίον όλων και όποιον πάρει ο χάρος. “Μα καλά, τι αστυνομία είναι αυτή που έχετε;” με ρώτησε αγανακτισμένος. “Είστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον ακόμα” μου είπε με νόημα χαμογελώντας.