Ρεπορτάζ για το ΠΑΜΕ σύνταγμα.

Αναδημοσίευση απο newspressagrinio‏

Τιμάμε πριν απ’ όλα ένα δολοφονημένο από τα χημικά του υποτελούς-κατοχικού κράτους εργάτη. Ενός λεπτού σιγή για το Δημήτρη Κοτζαρίδη*. Κλίνουμε με σεβασμό το πνεύμα μας και το κορμί μας, έστω και εκ του μακρόθεν στους δεκάδες τραυματίες του αγωνιζόμενου πλήθους στο σύνταγμα στις 20-10-2011. Όχι μόνο πίσω από το οργανωμένο μπλοκ του ΠΑΜΕ, αλλά και του «Δεν πληρώνω» και φυσικά πολλών σωματείων ή ανένταχτων…

Να καταδικάσουμε το μπάχαλο κοκτέιλ ανώριμων πιτσιρικάδων, αποπροσανατολισμένων χουλιγκάνων, πλανεμένων αντιεξουσιαστών και παρακρατικών παραφυάδων ή αρχηγίσκων, συχνά κάτω από κουκούλες…

Τα μεγάλα προβλήματα όμως για το πώς θα νικήσει ένα κίνημα αντίστασης και αντεπίθεσης του επίσημα κηρυγμένου ταξικού πολέμου κατά των ανθρώπων της εργασίας, της γνώσης και του πολιτισμού παραμένουν.

Τα μεγάλα ερωτήματα για ένα κίνημα ανατροπής της υποτέλειας και νέας κατοχής της χώρας εντείνονται. Τα μεγάλα διλλήματα για το πώς θα συμμαχήσουν οι λαοί ξεπερνώντας τη συμμαχία των αστικών τάξεων στην Ευρώπη (ΕΕ) δεν μπορούν να μείνουν εσαεί…

Όμως υπάρχουν προβλήματα, ερωτήματα και διλλήματα τόσο για τη στρατηγική, όσο και για την τακτική του ούτως ή άλλως διασπασμένου ακόμα εργατικού και όχι μόνο κινήματος.

Παρά το γεγονός ότι χρειάζεται Ενιαίο δημοκρατικό λαϊκό Μέτωπο για να «ΠΑΜΕ γι’ άλλα» ξεπερνώντας θετικά την συγκεντρωτική και αντιπροσωπευτική αστική δημοκρατία από τη μια, αλλά και τη βαθιά κρίση του καπιταλισμού, δεν μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε από «τα καθ’ ημάς».

Μιας και σ αυτή τη φάση το ΠΑΜΕ αποτελεί – ακόμα – τον κυριότερο και συμπαγέστερο μετωπικό συγκρότημα δεν έχω παρά να αντιγράψω μερικά φρέσκα γραφόμενα λίγο πριν και ελάχιστα μετά από την επίθεση των «γκάξτερ» στους παραταγμένους πριν τα ΜΑΤ στη Βουλή την Πέμπτη. Τη μέρα του πένθους του λαΙκού κινήματος…

Πριν:

Ι) «… Η Αλέκα διασώζει το Κοινοβούλιο: Μόνο τα δύο πρώτα κεφάλαια του µνηµονίου είναι αµιγώς «ελληνικά». Πρόκειται για τη «νοµική εισαγωγή» την οποία συνέταξαν οι καθηγητές κκ. Ευ. Βενιζέλος και Χ. Παµπούκης σε ένα γραφείο του πέµπτου ορόφου στο επί της λεωφόρου Μεσογείων υπουργείο Περιβάλλοντος. Σε αυτό το ηλικίας µόλις 10 ετών κτίριο, µε τον αρχιτεκτονικό σχεδιασµό που αποπνέει την… αισιοδοξία της ένταξης στην ΟΝΕ, πολλά κυβερνητικά στελέχη βρήκαν κρησφύγετο εκείνη την ηµέρα. Το κέντρο της Αθήνας ήταν απροσπέλαστο λόγω των δακρυγόνων και των επεισοδίων που κατέληξαν το ίδιο απόγευµα στη δολοφονία τριών νέων ανθρώπων στο υποκατάστηµα της Marfin στην οδό Σταδίου.

«Θα γίνουµε Αργεντινή. Θα µπουν µέσα και θα µας σκοτώσουν» φώναξε ο κ. Θ. Πάγκαλος όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο των τριών υπαλλήλων. Βρισκόταν στη Βουλή και δίπλα του οι βουλευτές που τον άκουσαν πάγωσαν, πιστεύοντας ότι ο όχλος θα εισβάλει και θα τους λιντσάρει. Είχαν υπολογίσει χωρίς την… κυρία Αλέκα Παπαρήγα! Η γενική γραµµατέας του ΚΚΕ, µονίµως καχύποπτη και προνοητική, είχε δώσει αυστηρές εντολές στην οµάδα περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Οι γεροδεµένοι κοµµουνιστές, αντί να καταλάβουν τα (πρώην) Ανάκτορα, υπάκουσαν και τα προφύλαξαν εµποδίζοντας τον «συνασπισµό» ακροαριστερών και παρακρατικών να σπάσουν τον αστυνοµικό κλοιό από την πλευρά του Μνηµείου του Αγνωστου Στρατιώτη. Για µία ακόµη φορά το ΚΚΕ έσωσε την αστική δηµοκρατία…». ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ, ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 16/10/2011, 05:45, http://www.tovima…true

***

ΙΙ) «… Ασυνείδητα σίγουρη ότι θα κάνει πάλι, σε περίπτωση εξέγερσης, το «μεγάλο λάθος», σπεύδει να απαλλαγεί προκαταβολικά των ευθυνών της! ‘Εβγαλε, εν έτει 2011, απόφαση, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της διαγραφής του ‘Αρη Βελουχιώτη το 1945! Στην απόφαση, το ΚΚΕ λέει ότι ο ‘Αρης είχε δίκηο, ορθώς αντελήφθη ότι η Βάρκιζα οδηγούσε στη σφαγή του λαού και την υποδούλωση της χώρας. ‘Όμως, ένας επαναστάτης, ακόμα κι όταν καταλαβαίνει ότι πηγαίνει το κόμμα του και ο λαός του ολόισια στην καταστροφή, τι πρέπει να κάνει; Να υπακούει στο κόμμα χωρίς συζήτηση! Συμπέρασμα για σήμερα; Ακολουθείστε τυφλά τον Περισσό, όπου κι αν σας πάει! Το Κόμμα ολοκλήρωσε την μετατροπή του από μέσο σε αυτοσκοπό. Η στάση που θα τηρήσουν όμως τα στελέχη, τα μέλη, οι οπαδοί του, θα κρίνει τη θέση τους στην ελληνική ιστορία. Χρειάζεται να κουβαλήσουν και οι σημερινοί, για μισό αιώνα, το σταυρό μιας νέας, ιστορικής κοινωνικής και εθνικής ήττας, αν όχι προδοσίας, στην οποία θα συμβάλλουν;..»

Επίκαιρα, 20 Οκτωβρίου 2011, http://tomtb.com/modules/…=2243

Μετά:

Ι) Άρδην: «… Το ΚΚΕ αποφάσισε να παραβρεθεί στις κινητοποιήσεις του Συντάγματος, ενάμιση χρόνο μετά το μνημόνιο. Έφραξε την Αμαλίας και δεν επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει στη Βουλή, ενώ η όλη παρουσία του, τα ξύλινα συνθήματα και ο τρόπος συγκρότησής του, έδιωχνε τον ανένταχτο κόσμο, ο οποίος το είχε επιλέξει μόνο και μόνο για να αποφύγει το αδιέξοδο των συγκρούσεων του «μπάχαλου». Γι’ αυτό και, πριν αρχίσουν οι συγκρούσεις, ο κόσμος είχε αγανακτήσει με την παρουσία του – και διασώθηκε στη συνείδηση όλων μόνο μετά τις δολοφονικές επιθέσεις που δέχτηκε με τις μολότωφ και τα μάρμαρα…»

21 Οκτωβρίου 2011, Κίνηση Πολιτών Άρδην, http://ardin-rixi.gr/2011/10/21/

***

ΙΙ) ΕΑΜ: «Κατ’ αρχήν ο θάνατος του συνδικαλιστή -οικοδόμου του ΠΑΜΕ μέσα στη διαδήλωση, είναι ένα θλιβερό γεγονός που δεν είναι ανεξάρτητο από τις μέρες της νέας κατοχής που βιώνει η κοινωνία των εργαζομένων.

Αυτό όμως δεν δικαιώνει και δεν δικαιολογεί ούτε κατ’ ελάχιστον τη στάση του ΚΚΕ στη διάρκεια της δεύτερης μεγαλειώδους διαδήλωσης στο σύνταγμα στης 20 Οκτώβρη.
Η αρχική ευχάριστη αίσθηση των χιλιάδων διαδηλωτών-απεργών ότι επιτέλους είμαστε όλοι μαζί ενάντια στη τρόικα την Ε.Ε. και τη κυβέρνηση, διαδέχτηκε η απορία, ο θυμός, η οργή και η πίκρα για τη στάση του ΚΚΕ.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ τεράστια και αναπάντητα

1.Ποιους περικυκλώσανε και γιατί;

2. Ποιούς φυλάγανε και από ποιους;

3. Τι είναι η αριστερή ενότητα και γιατί να τη περιμένει και να ελπίζει ο λαός;
4. Τι ομάδες περιφρούρησης με κράνη και ρόπαλα – δήθεν σημαίες ήταν αυτές που είχαν μέτωπο στους διαδηλωτές όλων των υπολοίπων μπλοκ σωματείων, συλλογικοτήτων, κινήσεων και όχι στη κατοχική βουλή;

5. Τι συγχρονισμός και από ποιόν έγινε ανάμεσα στις δυνάμεις των ΜΑΤ και στα μπλοκ του ΠΑΜΕ που όταν αποσύρθηκαν, τα ΜΑΤ πήραν θέση μάχης χτυπώντας και ρίχνοντας χημικά στη διαδήλωση σε όποιον δρόμο και αν βρισκόταν;
Η ηγεσία του ΚΚΕ πρέπει να απαντήσει τώρα σε αυτά και όχι μετά τα από 66χρόνια όπως έκανε με το Βελουχιώτη και το Ζαχαριάδη

Για μας έχει ιστορική ευθύνη το ΚΚΕ. Γιατί αυτή τη στιγμή που η κυβέρνηση καταρρέει, το πολιτικό σύστημα είναι στο αυτόματο πιλότο σε τροχιά ελεύθερης πτώσης, αντί να ηγηθεί ως όφειλε ενός μετώπου αντινεοφιλέλευθερου, προοδευτικού, δημοκρατικού ενάντια στη διαλυτική πτώχευση και τον εκφασισμό.

Ανέλαβε να περιφρουρήσει την ομαλή λειτουργία του κοινοβουλίου!! Ανέλαβε εργολαβικά το ρόλο του εγγυητή της ομαλότητας έτσι ώστε να αλωθούν τα πάντα, εν ονόματι της λαϊκής εξουσίας που δεν είναι έτοιμη ακόμη να αναλάβει τις ευθύνες και το ρόλο της!!!

Τέλος η συμπλοκή με τις ομάδες της αναρχοαυτονομίας ήταν σίγουρο ότι θα συμβεί, γιατί και οι δύο έχουν στο DNA τους την αίσθηση της μοναδικότητας σε πράξεις «ανυπακοής», «αντίστασης» και κυριαρχίας κυρίως με κάθε τρόπο σε μαζικές διαδηλώσεις, απεργίες και κινητοποιήσεις.

Όμως αυτοί που όφειλαν να σκέφτονται και να δρουν αλλιώς είναι το ΚΚΕ
Αυτοί είναι υπόλογοι απέναντι στο λαϊκό εργατικό κίνημα και τη κοινωνία ολόκληρη που στενάζει.»

ΕΑΜ, http://eamgr.wordpress.com/

Μερικά σχόλια:

1α) Γιατί δεν πήρε την απόφαση το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ να πάει στη Βουλή την Τετάρτη 91^η μέρα; Μήπως ήθελε να δει πρώτα αν πρόκειται για μαζική διαμαρτυρία και όχι εξέγερση-διεκδίκηση;

1β) Η στάση του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ να έχει την «ομάδα περιφρούρησης-περικύκλωσης» με τα νώτα στραμμένα προς τη Βουλή και τα … ΜΑΤ είναι μια πράξη καθεστωτικής υπακοής ή κυρίως μια εικονική παράτα εν όψει επερχόμενων εκλογών;

1γ) Είχε γίνει συμφωνία σε επίπεδο ηγεσίας με κυβέρνηση-αστυνομία για το ρόλο την επόμενη μέρα που όλα έδειχναν ότι κατεβαίνει το πράμα;

1δ) Ποιες παρακρατικές ομάδες το γνώριζαν και οργάνωσαν την επόμενη μέρα το δολοφονικό σπάσιμο του θεάματος;

***

2α) Η γερμανική αστική τάξη και η Μέρκελ έχουν πάρει αποφάσεις για τις εμπράγματες υποθήκες;

2β) Η αγγλογαλλική σύμπραξη στη Λιβύη – και μάλιστα πριν οι ΗΠΑ μπουν στο παιχνίδι – που άφησαν απέξω τη Γερμανία και εν πολλοίς και την Τουρκία θα δημιουργήσει «αντίποινα» στην απόφαση της Γερμανίας για το κούρεμα των ελλ. Ασφαλιστικών ταμείων και τραπεζών που μπορεί να παρασύρει και γαλλικές στο λεγόμενο «κούρεμα» κατά 50 ή 60% σε μια ομάδα ιδιωτικών ομολόγων (μιλάμε για μια 25 έως 30δις Ε);

2γ) Το ΠΑΣΟΚ θα φέρει το θέμα στη Βουλή, θα ζητήσει αυξημένη πλειοψηφία (που ουσιαστικά θα βάζει στο Σαμαρά το δίλλημα να πει ΝΑΙ στη νέα δανειακή σύμβαση – εμπράγματες υποθήκες, δηλαδή και στην τύποις απεμπόληση της «εθνικής κυριαρχίας»;

2δ) Η Λούκα Κατσέλη, που δεν ψήφισε το άρθρο 37 του Πολυνομοσχεδίου-καπιταλιστικού εργαλείου, η Βάσω Παπανδρέου που κλαψουρίζοντας διεμήνυσε «δεν το ξανακάνω», οι 28 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ομνύουν μετά το … «αμάρτημα» ότι έως εδώ και μη παρέκει γνωρίζουν ή εκτιμούν ότι πάμε για εκλογές (που θα χάσουν);

2ε) Το ΚΚΕ τα γνώριζε λόγω της τεράστιας εμπειρίας του και έτσι συνέδεσε και την πρακτική στο Σύνταγμα με αυτές;

2στ) Μήπως τελικά έχει δίκιο η Παπαρήγα που καταγγέλλει και ακροδεξιούς στην επίθεση; Θα κατέβει κάποιος ακροδεξιός σχηματισμός στις επερχόμενες εκλογές, και έτσι ήθελαν να της χαλάσουν το χατίρι;

2ζ) Γιατί η αστυνομία σε μεγάλο βαθμό επέτρεψε από τη θέση επιφυλακής να παιχτεί αυτό το δολοφονικό και πολιτικό παιχνίδι;

Ευχή:

Να ελπίζουμε – αν και πολύ δύσκολο – ότι η όποια εσωτερική διαδικασία και διεργασίες που είναι αδύνατον να μη υπάρχουν σε ένα ιστορικό κόμμα, όπως το ΚΚΕ, να γεννήσουν στοιχεία ενότητας, πραγματικής επαναστατικής πράξης, που με ένα πολύμορφο και πιθανά ενιαίο δημοκρατικό λαϊκό μέτωπο θα πάμε γι’ άλλα…

* Καπνογόνο και πυροσβεστήρας έπνιξαν τον οικοδόμο

Η αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκάλεσε η ρίψη καπνογόνων και η χρήση πυροσβεστήρων από τους προβοκάτορες κατά των διαδηλωτών είχαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του Δημήτρη Κοτζαρίδη.

Ο διαδηλωτής ζαλίστηκε και έπεσε κάτω. Οι σύντροφοί του τον πήραν στα χέρια για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και τον μετέφεραν εκτός της πλατείας Συντάγματος. Την εικόνα αυτή μεταφέρουν άλλοι τραυματίες διαδηλωτές. Ο τραυματίας διαδηλωτής που μεταξύ των άλλων μετέφερε την εικόνα στους γιατρούς και στον πατέρα του, ήταν μέχρι αργά το βράδυ στον «Ευαγγελισμό» και του προσφέρονταν οι πρώτες βοήθειες. Ο τραυματίας δεν γνώριζε το θύμα, αλλά τον ταυτοποίησε μετά την ανακοίνωση για το θάνατο του οικοδόμου στον «Ευαγγελισμό».

Τις εικόνες αυτές τις έζησαν έντονα οι συγγενείς, οι γιατροί και οι εργαζόμενοι στον «Ευαγγελισμό», που – πέραν των εφημερευόντων – προσέτρεξαν στο νοσοκομείο για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Ο αγωνιστής οικοδόμος μετά την κατάρρευσή του από το καπνογόνο μεταφέρθηκε από τους συντρόφους στην «Αίγλη» Ζαππείου, ενώ ταυτόχρονα κλήθηκε το ΕΚΑΒ. Ο συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ επιβιβάστηκε σε μηχανή του ΕΚΑΒ, αλλά στη διάρκεια της μεταφοράς του έπαθε ανακοπή (κολπική μαρμαρυγή).

Στον «Ευαγγελισμό», όπου μεταφέρθηκε ο Δημήτρης Κοτζαρίδης, διαπιστώθηκε, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του νοσοκομείου, «πως ο 53χρονος πολίτης ήταν απνοϊκός, χωρίς σφυγμούς, με μυδρίαση και δεν έφερε κανένα τραύμα. Παρά τις προσπάθειες ανάνηψής του για 50 λεπτά από τους γιατρούς του νοσοκομείου, κατέληξε».

Δηλαδή, από την ανακοίνωση διαγράφονται στην κυριολεξία όσα συνέβησαν πριν. «Η ασφυξία από τα δακρυγόνα μπορεί να οδήγησε σε αναπνευστική ανεπάρκεια και να αποτελέσει αφορμή θανάτου» κατήγγειλε με δηλώσεις του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ο Ηλίας Σιώρας, καρδιολόγος και πρόεδρος του Σωματείου των Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό». «Τις τελικές διαπιστώσεις θα τις κάνουν οι ιατροδικαστικές εξετάσεις», κατέληξε ο Ηλ. Σιώρας.

Την πολιτική διάσταση του θανάτου του άτυχου οικοδόμου την έδωσαν οι συγγενείς του: «Αίμα θέλανε και το πήρανε, το κράτος, το παρακράτος, τα ΜΑΤ και οι κουκουλοφόροι». Ο «Ευαγγελισμός» δέχτηκε συνολικά 80 τραυματίες, που τους προσφέρθηκαν πρώτες βοήθειες. Εγιναν εφτά εισαγωγές (δύο νευροχειρουργικές, τρεις ορθοπαιδικές και δύο για πλαστική χειρουργική).

ΠΗΓΗ: Παρασκευή 21 Οχτώβρη 2011, Ριζοσπάστης, σελ. 9, http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6504260