Απόψε αφήνουμε το 2011 και μπαίνουμε στο 2012.
Τι πραγματικά σημαίνει όμως αυτό;
Ποια η διαφορά της σημερινής μέρας από μία καθημερινή εναλλαγή Δευτέρας-Τρίτης;
Ίσως το ότι δίνουμε ο ένας στον άλλο διάφορες ευχές για να πάνε καλύτερα τα πράγματα.
Βέβαια στα μύχια του μυαλού μας ξέρουμε ότι δεν θα αλλάξει σχεδόν τίποτα.
Οπότε απλά ελπίζουμε. Ή μήπως υποκρινόμαστε;
Γιατί να περιμένουμε κάθε φορά μία συγκεκριμένη μέρα του χρόνου για να δώσουμε μία αχτίδα αισιοδοξίας σε εμάς και στους άλλους;
Γιατί, κακά τα ψέμματα, από ευχές χορτάσαμε.
Έχουμε πλέον μπει σε μία τελευταία προθεσμία.
Έφτασε ο καιρός να αφήσουμε τα λόγια στην άκρη και να ασχοληθούμε με τις πράξεις.
Να πιστέψουμε, πρώτα απ'όλα στους εαυτούς μας, γιατί μόνο εκεί θα βρούμε την πραγματική αλήθεια.
Έτσι θα αποτινάξουμε τους φόβους που στρογγυλοκάθονται στον εγκεφαλό μας.
Έτσι θα μπορέσουμε να δούμε τον κόσμο με τα δικά μας μάτια και όχι με τα γυαλιά που μας προσφέρουν οι πλέον τέλειοι μηχανισμοί του συστήματος.
Η μάχη αυτή προβλέπεται να είναι τιτάνια.
Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι αυτή ενάντια στις ίδιες μας τις σκέψεις.
Αλλά, πιστέψτε με, το αποτέλεσμα θα είναι υπέροχο.
«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος» Νίκος Καζαντζάκης
Ο Διαλεκτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου