
Οι Ταξιδιώτες σας καλούν την Πέμπτη 1 Δεκέμβριου στις 7:30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Μεσολογγίου για την προβολή της ταινίας ''Κραυγές και ψίθυροι'' του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
Του Δημήτρη Καραμάνη |
Στη γειτονιά της συναίνεσης, η κουβέντα έχει ανάψει. Οι ένοικοι της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας έχουν πάψει να τσακώνονται για τη μπουγάδα και τα κοινόχρηστα, και πλέον ζουν αδελφωμένοι για χάρη του έθνους. Αλλά και απέναντι, στις φαβέλες της κεντροαριστεράς, επίσης υπάρχει αναταραχή. Οι ξεπεσμένοι εργολάβοι υποδέχονται με θέρμη τους παλιούς τους συνδαιτυμόνες, και κάποιοι ξεθάβουν τα παλιά μηχανήματα και σχεδιάζουν την αναστήλωση του Mall που κάποτε κοσμούσε τη γειτονιά. Η πρωτοφανής αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ, ως συνέπεια της αντικοινωνικής μνημονιακής του πολιτικής, έχει ανοίξει τη συζήτηση για το quo vadis της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Το εν εξελίξει πείραμα της σύγκλισης με (σύσσωμη) τη δεξιά φαίνεται να εντείνει τις διαθέσεις αποστοίχισης κόσμου από την εκλογική του βάση. Ποιo άλλο σχέδιο θα μπορούσε να αποκαταστήσει την ελπίδα του κόσμου που βρίσκεται με το ενάμιση πόδι έξω από το ΠΑΣΟΚ; Μα φυσικά το διαχρονικό. Η ιδέα της παράταξης της κεντροαριστεράς, λοιπόν, πέφτει για μία ακόμα φορά στο τραπέζι. |
Γυναίκα και μετανάστρια; Καλά να πάθεις... Η περσινή αθώωση των τεσσάρων μαθητών για το βιασμό συμμαθήτριάς τους στην Αμάρυνθο αποκάλυψε τη σκανδαλώδη ασυλία που απολαμβάνει, και σε θεσμικό επίπεδο, ένας ιδιότυπος εθνικο-σεξισμός
Της Δανάης Φωτούλα
Ως ακραίο παράδειγμα σεξουαλικής βίας, ο βιασμός αποτελεί την άρνηση σε μια γυναίκα να είναι υποκείμενο ενός από τα σημαντικότερα δικαιώματα που διαμορφώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια: του δικαιώματος να διαθέτει το σώμα της κατά βούληση. Το δικαίωμα αυτό αρνήθηκαν οι τέσσερις μαθητές της Αμαρύνθου στην 16χρονη συμμαθήτρια τους. Τρία χρόνια μετά το περιστατικό, ωστόσο, οι δράστες του βιασμού αθωώθηκαν από το Τριμελές Δικαστήριο Ανηλίκων της Χαλκίδας.
Αναδημοσίευση από το 1ο τεύχος του περιοδικού φοιτητών του Πανεπιστημίου Αγρινίου, «ΔιδACTορία»
«Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας… είναι η αδρανής ύλη μέσα στην οποία πνίγονται οι ποιο θαυμάσιοι ενθουσιασμένοι… ακατέργαστη ύλη που εξεγείρεται ενάντια στη νόηση και την πνίγει…» Αντόνιο Γκράμσι
Η τάση της αδιαφορίας είναι να χρεοκοπήσει όλα τα ιδανικά, όλες τις ιδεολογίες, για να σταθεί αγέρωχη και αναμφισβήτητη. Να επιβεβαιώνει διαρκώς πως δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί. Να επικροτεί όλους εκείνους τους αιώνιους αθώους που κλαψουρίζουν πάντα πως έπρεπε να εξαιρεθούν από τις συνέπιες που είχε η αδιαφορία τους.
Βίντεο-απάτη του Μέγκα εικονογραφεί την αντίληψη περί δημοκρατίας στα χρόνια της διαρκούς έκτακτης ανάγκης. Μετά τη ...διασκευή του ντοκουμέντου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, μια καλοκαιρινή διαδήλωση μετατρέπεται σε πορεία του Πολυτεχνείου |
Στο χτεσινό κεντρικό δελτίο του Μέγκα, το θέμα της πορείας εικονογραφήθηκε με πλάνα από συγκρούσεις του καλοκαιριού στην πλατεία Συντάγματος. Στο βίντεο του δελτίου η απάτη ξεκινάει στο 42:10. Διακρίνονται καθαρά τα πανό "Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" και "Συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα", που ήταν στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων το καλοκαίρι, αλλά βέβαια χτες δεν υπήρχαν. Επίσης το πλάνο είναι πρωινό, ενώ το πραγματικό πλάνο από χτες, που προηγείται (μάλλον από τα λουλουδάδικα), είναι πολύ πιο σκοτεινό. |
Του Μόδεστου Σιώτου |
Στη νέα κυβέρνηση του μνημονίου, τέσσερις ακροδεξιοί έχουν αναλάβει υπουργικά πόστα. Οι δύο από αυτούς, ο Α. Γεωργιάδης και ο Α. Ροντούλης, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απλώς γραφικοί, αν δεν υποστήριζαν συστηματικά αντισημιτικές, ρατσιστικές και υπερεθνικιστικές απόψεις. Ο τ. πρέσβης Γεωργίου λιγότερο προβεβλημένος, καθώς στη μέχρι τώρα σταδιοδρομία του φρόντιζε πάντα να προβάλλει τη διπλωματική του καριέρα, αποσιωπώντας τις εθνικιστικές πεποιθήσεις. Ο Μ.Βορίδης, όμως, δεν είναι ούτε γραφικός, ούτε αίνιγμα: είναι ένας αστικής καταγωγής συγκροτημένος εθνικιστής με βλέψεις για ρόλο στο πολιτικό σύστημα. Ας ρίξουμε μια ματιά στη πορεία των τεσσάρων υπουργοποιημένων ακροδεξιών: Αστέριος Ροντούλης Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων |
Μεσολόγγι 11-11-2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των Δημοτών και Φορέων της πόλης στην κατάληψη – αποκλεισμό της ΔΕΗ Μεσολογγίου που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Παρασκευής 11 Νοεμβρίου 2011 και διήρκησε δύο (2) ώρες. Ιδιαίτερο τόνο και παλμό έδωσε στην κατάληψη η συμμετοχή των μαθητών/τριών Λυκείου της πόλης, οι οποίοι με την ζωντάνια και τον ενθουσιασμό τους έδωσαν ξεχωριστό χρώμα στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων και πολιτών συνεδριάζει εκ νέου το βράδυ μετά και την απόφαση του Δήμου για τη στήριξη των δημοτών που δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν το χαράτσι του ειδικού τέλους μέσω της ΔΕΗ, προκειμένου ΠΡΑΚΤΙΚΑ πλέον να αποτρέψει την διακοπή του ρεύματος σε κάθε απειλούμενο δημότη της περιοχής με τελικό στόχο την θεσμική και πρακτική του κατάργηση.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ
Η Συντονιστική Επιτροπή
Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων Περιοχής Μεσολογγίου σας καλεί την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου και ώρα 10:00 π.μ. σε αποκλεισμό των γραφείων της ΔΕΗ στο Μεσολόγγι για να συνεχίσουμε τον αγώνα για την μη καταβολή και την ακύρωση του χαρατσιού που επιβάλλεται μέσω των λογαριασμών της. Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση δηλώνουμε ότι ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σταματήσει. Χρειάζεται ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων.
ª Καλούμε όλους τους πολίτες να δυναμώσουν το κίνημα αντίστασης στη λεηλασία της ζωής μας.
ª Δημιουργούμε μηχανισμούς πολιτικής και νομικής υπεράσπισης όλων των δημοτών που έχουν αδυναμία να πληρώσουν το χαράτσι.
Να είμαστε όλοι εκεί
ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Ο «όχλος λαός» και η χαμένη μεσότητα
Του Παντελη Mπουκαλα
Πότε λοιπόν το ανθρώπινο πλήθος είναι «λαός» και πότε «όχλος»; Και από τι εξαρτάται το πρόσημο που θα του αποδώσουμε; Δεν είναι βέβαια λεξικογραφικό το πρόβλημα, ένα υποκεφάλαιο της πολιτικής γραμματικής είναι. Και αν κρίνει κανείς από την κομματική μας παράδοση, ο λαός, δηλαδή το επαινετέο πλήθος, είναι το κοινωνικό πλάσμα που, συμμορφωμένο στις φαντασιώσεις μας, δρα όπως ακριβώς θα θέλαμε εμείς: συντεταγμένα, ήπια, απολύτως ορθολογικά, χωρίς εσωτερικές διαφοροποιήσεις, «ενωμένος» έτσι όπως μόνο στις εξιδανικευτικές αφηγήσεις υπάρχει.
Τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο τα τελευταία 37 χρόνια πρέπει να συμφωνήσουν σε συγκυβέρνηση, δήλωσε ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Γρηγόρης Ψαριανός και συμπλήρωσε ότι μια τέτοια συγκυβέρνηση θα μπορούσε να έχει χρονικό ορίζοντα κάποιων μηνών, τέσσερις έως πέντε μήνες, προκειμένου να υπάρξει σταθερότητα και ομαλότητα.
Τόνισε ακόμη ότι είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και η δημοκρατική ομαλότητα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Συντάκτης: Γιάννης Μηλιός
Η κρίση δημόσιου χρέους στην Ελλάδα και την Ευρώπη αποτελεί απλό «σύμπτωμα» της βαθιάς κρίσης αναπαραγωγής (κρίση «υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου») που πλήττει από το 2008 όλες τις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού. Για να το διατυπώσω διαφορετικά, η κρίση είναι συστημική, η αιτία της είναι ο ίδιος ο τρόπος λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος που «αυτορυθμίζεται» μέσα από τον ελεγκτικό και εποπτικό ρόλο των χρηματαγορών. Η κρίση χρέους δεν αποτελεί παρά αποτέλεσμα και έκφανση της συστημικής κρίσης, όχι αιτία της.
Η νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική οικονομία και κοινωνία έχει «μπλοκάρει» σε παγκόσμιο επίπεδο, πλήττοντας αρχικά το βασικό μηχανισμό χρηματοδότησης της οικονομίας, τις τράπεζες. Γρήγορα οι τράπεζες μετατράπηκαν σε ζωντανούς-νεκρούς, σε τράπεζες-ζόμπι όπως αποκαλούνται διεθνώς. Η κρίση των τραπεζών οδήγησε γρήγορα στην κρίση δημόσιου χρέους, αρχικά στο Ντουμπάι και κατόπιν στην Ευρωζώνη, δηλαδή έπληξε εκείνες τις περιοχές και εκείνες τις χώρες στις οποίες η προσήλωση στον «ρυθμιστικό ρόλο» των χρηματαγορών και στη σκανδαλώδη φοροασυλία του κεφαλαίου και του πλούτου ήταν εντονότερη και δογματικότερη.